ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 1012

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1012

ทาร่าได้ประเมินมูลค่าอาคารสำนักงานนี้ไว้ก่อนแล้ว

หากประเมินมูลค่าอาคารตามราคาสูงสุดในอุตสาหกรรมนี้ก็จะมีราคาเพียง 310 ล้านดอลลาร์เท่านั้น

แต่ตาเฒ่าคนนี้จะขายในราคา 777 ล้าน ซึ่งแพงกว่ามูลค่าในตลาดมาก เหลวไหล! มันแพงเกินไป

หลังจากที่ได้เห็นการแสดงออกของทาร่าฮาร์วีย์รู้ว่าราคานั้นไม่เหมาะสม เขายิ้มและพูดว่า “คุณโบวี่ พวกเราเป็นนักธุรกิจ เราให้ความสำคัญกับความซื่อสัตย์”

“ราคานี้มันไม่สมเหตุสมผลเกินไปหน่อยเหรอ?”

แม้ว่าเขาจะร่ำรวยมาก เขาไม่ขัดสนกับเงินจำนวนนี้อย่างแน่นอน

แต่เขาไม่สามารถถูกหลอกได้เช่นกัน จริงไหม?

เดวิดหรี่ตาและพูดว่า “ถ้าคุณอยากหาอาคารสำนักงานที่ราคาถูก แถวนี้ยังมีอีกมาก!”

“ทำเลนี้ดี ราคาจึงสูง ผมก็อยากจะขายให้คุณในราคาที่ต่ำกว่านี้ แต่ผมทำแบบนั้นไม่ได้!”

ฮาร์วีย์พูดตอบกลับออกไปว่า “เราอยากได้ที่นี่ แต่มูลค่า 777 ล้านดอลลาร์สำหรับอาคารหลังนี้แพงเกินไป”

ทาร่ายิ้มและพูดว่า “คุณโบวี่ ถือว่าเห็นแก่ฉันเถอะนะคะ แล้วถ้ายึดราคาตามราคาตลาด ได้ไหมคะ?”

เดวิดมองดูทาร่าครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “ตกลง ผมช่วยคุณได้ แต่คุณต้องต่อรองราคากับผมเอง ไม่รีบร้อน”

“แต่กิริยามารยาทของคุณยังไม่ดีเท่าไหร่ ผมไม่สนใจที่จะเจรจากับคุณ”

เดวิดเหลือบมองฮาร์วีย์อีกครั้งด้วยความรังเกียจ

ทาร่าอยากจะช่วยฮาร์วีย์ เธอพยักหน้าเมื่อได้ยินแบบนั้นและพูดว่า “ตกลงค่ะคุณโบวี่ ฉันจะคุยกับคุณ”

เดวิดยิ้มและพูดว่า “โอเค เข้ามาก่อนสิแล้วเราจะได้คุยกัน”

เมื่อพูดจบเดวิดก็เดินเข้าไปในสำนักงาน

ฮาร์วีย์กำลังจะตามเข้าไป เดวิดก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “ผมไม่ได้พูดบอกไปแล้วเหรอ? คุณช่างหยาบคายจริง ๆ กรุณาออกไป! ไม่อย่างนั้น ผมจะไม่ขายที่นี่ให้คุณ!”

เดวิดจะให้ฮาร์วีย์มาทำลายช่วงเวลาดี ๆ ของเขาได้อย่างไร?

ทาร่าไม่ได้สังเกตและพยักหน้า “ฮาร์วีย์ ออกไปรอข้างนอกก่อนนะ”

“บางครั้งการเจรจาธุรกิจในอุตสาหกรรมนี้ไม่เหมาะที่จะพูดในที่สาธารณะ เชื่อฉัน ฉันจะช่วยคุณจัดการเรื่องนี้เอง”

แม้ว่าฮาร์วีย์จะรู้สึกว่าเรื่องนี้ดูจะไม่ถูกต้อง แต่เขาไม่คิดว่าจะมีใครกล้าเข้ามายุ่งใต้จมูกของเขา

จากนั้นเขาก็หันหลังเดินออกจากสำนักงานไป

เดวิดล็อคประตูทันทีหลังจากที่ฮาร์วีย์ออกไป

สีหน้าของทาร่าเปลี่ยนไปเมื่อเห็นแบบนั้น เธอพูดว่า “คุณโบวี่ นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

เดวิดเดินไปที่โซฟาและนั่งลงด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า เขาพูดว่า “ผมแค่กลัวว่าคนอวดดีนั่นจะเข้ามาทำลายช่วงเวลาดี ๆ ของเรา”

ทาร่าขมวดคิ้วและพูดว่า “คุณโบวี่ มาคุยธุรกิจกันเถอะ”

“คนทำงานในอุตสาหกรรมนี้ คุณควรรู้ว่าอาคารสำนักงานของคุณมีมูลค่าสูงสุดแค่ 310 ล้านดอลลาร์ ราคาที่คุณขาย 777 ล้านดอลลาร์นั้นสูงเกินไป คุณกำลังทำให้ฉันตกที่นั่งลำบาก”

“ฉันอยากได้มันจริง ๆ คุณช่วยเสนอราคาที่ดีที่สุดกับฉันได้ไหม? เพื่อเราจะได้ทำงานร่วมกัน”

เดวิดพูดอย่างมีความหมายแอบแฝงว่า “มิสลูอิส ในเมื่อคุณบอกว่า 310 ล้านดอลลาร์ งั้นเรามาทำให้เป็น 310 ล้านดอลลาร์กันเถอะ”

“ผมสามารถช่วยคุณได้”

“งั้นฉันต้องขอบคุณล่วงหน้านะคะคุณโบวี่!” ทาร่าถอนหายใจอย่างโล่งอก ตอนแรกเธอคิดว่าเดวิดจะไม่ยอมลดราคา

เธอไม่คิดว่าเขาจะลดราคาให้

“ไม่ต้องขอบคุณผมหรอก ผมเห็นแก่คุณเลยช่วยเหลือคุณก็เท่านั้น คุณควรตอบแทนผมด้วย จริงไหม?” เดวิดพูดอย่างสุดซึ้ง

แม้ว่าทาร่าจะรู้สึกแปลก ๆ กับเรื่องนี้ แต่เธอก็ยังพูดต่อไปว่า “บอกฉันได้ค่ะคุณโบวี่ ตราบใดที่ฉันสามารถทำให้ได้ ฉันจะทำทุกอย่าง”

“เฮ้ ดูคุณพูดสิ เราทั้งคู่ต้องสบายใจกับเรื่องนี้ คุณไม่จำเป็นต้องพยายามอะไรมากมาย” เดวิดตอบอย่างคลุมเครือแล้วลุกขึ้นยืน