ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1183
อีกด้านหนึ่ง
ฮาร์วีย์พาแมนดี้ออกมา
พวกเขามีหลายสิ่งที่ต้องจัดการภายในรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์
น่าเสียดายที่พวกตระกูลเยตส์ทำให้แมนดี้อารมณ์หม่นหมอง ทุกอย่างจึงต้องเลื่อนไปจัดการวันพรุ่งนี้
ท่าทีของฮาร์วีย์แสดงออกมาอย่างเย็นชา ในสายตาของเขาทุกอย่างจมสิ้นแล้วสำหรับคนตระกูลเยตส์
เมื่อไหร่ที่เขาไปพบพวกเขา พวกเขาจะถูกฝังเหลือไว้เพียงแค่ชื่อ!
…
ในเวลาเดียวกัน ณ ที่พักของพวกตระกูลเยตส์
ฟินน์กำลังนอนอยู่บนเตียง ใบหน้าของเขากระตุกเป็นระยะ ๆ ใบหน้าเสียโฉมดูน่ากลัว
พวกตระกุลเยตส์ที่เหลือนั่งข้าง ๆ เขา ใบหน้าของพวกเขาก็กระตุกสั่นเช่นกัน
ฟินน์ถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลก่อนหน้านี้แล้ว
แต่ตอนนี้ทั้งครอบครัวไม่มีเงินเหลือแม้แต่ดอลลาร์เดียว พวกเขาจึงไม่สามารถจ่ายค่ารักษาของฟินน์ได้
นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาต้องมาบ้าน
พวกเขานั่งมองดูฟินน์ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส บ้านก็ถูกจำนองไปแล้ว
ความโศกเศร้าท่วมท้นในใจพวกเขา
พวกเขายังคงฝากความหวังที่หัวหน้าผู้ฝึกสอนจะมาพบพวกเขาในอีกสามวัน
แต่ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขา พวกเขาจะทนอยู่ได้นานถึงขนาดนั้นเลยหรือ?
พวกเขาไม่มีแม้แต่เงินจะซื้ออาหาร!
ยอมแม้กระทั่งคุกเข่าลงที่หน้ารีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ ความสัมพันธ์ภายในตระกูลแตกหักจบลงแล้ว!
มันเป็นสัญญาณความล้มเหลวของแผนการทั้งหมด
ตอนนี้ตระกูลเยตส์เข้าใจความเปลี่ยนผันที่แท้จริงของธรรมชาติของมนุษย์แล้ว
ผู้ยิ่งใหญ่ที่สูญเสียอำนาจทั้งหมดนั้นจะพบกับความเลวร้ายยิ่งกว่าคนทั่วไป
แต่ถึงอย่างนั้น ตระกูลเยตส์ก็ไม่ยอมรับที่จะกลับตัวกลับใจ
พวกเขายังคงยืนกรานว่าพวกเขาไม่ได้ทำผิดอะไร และแมนดี้เป็นคนไร้ยางอายจริง ๆ
ค่ำคืนนี้ช่างเป็นค่ำคืนที่เงียบสงบ
วันรุ่งขึ้นในช่วงเช้าตรู่ พวกตระกูลเยต์ที่ไม่ได้นอนหลับเลยทั้งคืนดูไม่ต่างไปจากซอมบี้
ฟินน์ดูเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ หากเขาไม่ถูกนำตัวส่งตัวไปโรงพยาบาลโดยเร็ว เขาก็คงจะไม่รอด
แต่พวกเยตส์กลับไม่สนใจ
ทำไมพวกเขาถึงต้องสนใจฟินน์ที่กำลังจะตายในเมื่อตัวพวกเขาเองก็กำลังจะพังพินาศเช่นเดียวกัน?
ทันใดนั้น รถเมอร์เซเดส เบนซ์ มายบัคที่มีป้ายทะเบียนต่างประเทศจอดอยู่ด้านนอก
พวกตระกูลเยตส์หันสายตาไปมองยังประตูโดยพร้อม ๆ กัน ไม่มีเสียงใด ๆ เอ่ยขึ้นมา
หรือคนพวกนี้จะมาทวงหนี้ แต่ตระกูลเยตส์ไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว
พวกเขาไม่มีเงิน แถมพวกเขายังไม่มีเงินมากพอสำหรับงานเลี้ยงตอนเย็นของหัวหน้าผู้ฝึกสอนอีกด้วย
คนที่กำลังจะตาย จะไปกลัวอะไรอีก เป็นคำพูดที่พูดกันบ่อย ๆ
กลุ่มชายในชุดสูทเข้ามาในบ้าน
คุณย่าเยตส์มองไปยังตำแหน่งของพวกเขา ดวงตาที่หรี่ลง ผู้ชายพวกนี้ดูคุ้นเคย แต่เธอจำไม่ได้ว่าเธอพบพวกเขาที่ไหน
ชายวัยกลางคนหน้าตาดีเป็นผู้นำในกลุ่มนั้น รูปลักษณ์ภายนอกของเขาดูราวกับว่าเขาเป็นลูกครึ่ง
เขามองสำรวจพวกตระกูลเยตส์ที่เหมือนซากศพแล้วขมวดคิ้ว
“คุณคือตระกูลเยตส์ของบัควู้ดเหรอ? พวกคุณมีกันแค่นี้เหรอ?”
“หนึ่งในพวกคุณเป็นผู้บัญชาการคนอันดับสามของเซาท์ไลท์ไม่ใช่เหรอ? ทำไมคุณถึงมีสภาพแบบนี้กัน?!”
“คุณทำให้ตระกูลเยตส์ในอเมริกาต้องอับอาย!”
“อะไรนะ?!”
“คุณพูดอะไร?!”
พวกตระกูลเยตส์ชะงัก
คุณย่าเยตส์คิดถึงความเป็นไปได้ แล้วก็ก็ยืนขึ้นด้วยอาการตัวสั่นไปทั้งตัว
“คุณผู้ชาย คุณเป็นใคร? คุณมาจากที่ไหน?”
ชายคนนั้นตอบกลับมาว่า “ผมชื่อนอร์ตัน เยตส์ ตระกูลเยตส์จากอเมริกา!”
