ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1188
ท่าทีของแมนดี้ทำให้นอร์ตันหงุดหงิด
เขาได้รับคำยกย่องและทุกคนเชื่อฟังเขามาเสมอ ตระกูลเยตส์จากอมเริกาเป็นเหมือนราชาของรัฐเท็กซัส
เมื่อไหร่ที่พวกเขาทำธุรกิจในต่างประเทศ จะทำอะไรกับตระกูลเยตส์อย่าประมาทและอวดดีเพราะพวกเขามีพวกอยู่ในอเมริกาคอยสนับสนุน
นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล้าปฏิเสธเขา นั่นทำให้เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขายกยิ้มเยาะ “แมนดี้ มีบางสิ่งที่คุณไม่สามารถกำหนดและควบคุมได้ด้วยคำพูดตัดสินใจของคุณเพียงอย่างเดียว!
“ตอนนี้เธอมีเลือดตระกูลเยตส์อยู่ครึ่งหนึ่ง เธอก็เป็นแค่คนรับใช้ในสายตาของเรา!”
“คนรับใช้มีสิทธิ์ขัดคำสั่งของเจ้านายงั้นเหรอ?!”
แมนดี้มีสีหน้าไม่เข้าใจ เธอถามว่านอร์ตันออกไปว่า “มิสเตอร์นอร์ตัน ในสังคมสมัยใหม่และโลกศิวิไลซ์แบบนี้ ทัศนคติของคุณยังติดอยู่ในยุคศักดินาอีกงั้นเหรอ?”
“เจ้านาย? คนรับใช้? นี่มุกตลกหรือเปล่าคะ?”
“หุ้นของรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์เป็นของขวัญจากคนที่มีอำนาจ แม้ว่าฉันอยากจะโอนหุ้นให้ ฉันคงทำได้แค่โอนคืนให้กับคนที่มีอำนาจคนนั้นเท่านั้น ไม่ใช่ตระกูลเยตส์แน่นอน!”
นอร์ตันหรี่ตาลงเหมือนหมาป่า ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยการแววตาอันเยือกเย็น
“เอาล่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเคยเจอกับคนที่กล้าท้าทายตระกูลเยตส์จากอเมริกา!”
“เห็นเธอปฏิเสธคำสั่งของฉัน ทั้ง ๆ ที่ฉันยังสุภาพกับเธอ อย่าโทษพวกเราทีหลังก็แล้วกันถ้าเราจะไม่ให้เกียรติเธอ!”
“จับเธอมา ฉันไม่เชื่อว่าจะมีคนกล้าต่อกรกับเรา!”
ตามคำสั่งของนอร์ตัน พวกลูกน้องผมสีบลอนด์และตาสีฟ้าทั้งสี่เข้าไปคว้าตัวแมนดี้อย่างแรง
ในตอนนี้รีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์จึงตกอยู่ในความโกลาหล
แมนดี้เพิ่งเข้ารับตำแหน่งในรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์เมื่อไม่นานมานี้ และยังไม่มีโอกาสได้จัดตั้งทีมทำงานของเธอเลยด้วยซ้ำ
พวกพนักงานคนเก่า ๆ ที่เคยทำงานให้กับรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์จึงยังไม่ได้สนิดใกล้ชิดกับแมนดี้เลย พวกเขาไม่มีใครคิดจะเอาชีวิตไปแลกเพื่อแมนดี้
ในสายตาของพวกเขา คนพวกนี้มาจากตระกูลเยตส์ที่น่าเคารพนับถือจากอเมริกา ใครจะกล้าเข้าไปยุ่ง?
“ตั้งใจฟังให้ดี พวกเราตระกูลเยตส์จากอเมริกาได้รับสิทธิพิเศษ ถ้าใครกล้าเข้ามา เราจะไม่มีวันปล่อยไปง่าย ๆ แน่!”
ก่อนจะออกไป สายตาที่เยือกเย็นของนอร์ตันกวาดสายตาไปมองใบหน้าพวกพนักงานพวกนั้น
คนที่ถูกจับจ้องก็หลบสายตา ไม่กล้าพูดอะไรออกมาสักคำ
พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะแจ้งความกับตำรวจ
ไม่นานหลังจากนั้น แมนดี้ก็ถูกพาตัวไปที่บ้านของตระกูลเยตส์
แม้ว่าจะยังไม่มีใครทำอะไรเธอ แต่เธอก็สูญเสียอิสระภาพและออกไปไหนไม่ได้
“นายน้อย เราได้ติดต่อกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องของบัควู้ดแล้ว เมื่อไหร่ที่แมนดี้ลงนาม รีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์สามารถโอนไปยังตระกูลเยตส์ได้ทุกเมื่อ”
ทันใดนั้น ชายคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเลขาฯก็เดินเข้าไปหานอร์ตันและรายงานเขา
จากนั้นรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของนอร์ตันทันที
เขามองแมนดี้ก่อนจะโยนหนังสือสัญญาลงตรงหน้าเธอ “เซ็นมันซะ ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันก็รับประกันไม่ได้หรอกว่าจะไม่ทำอะไรเธอ”
แมนดี้ตอบอย่างดื้อรั้นว่า “ไม่มีทาง! ฉันจะไม่โอนรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ให้กับตระกูลเยตส์เด็ดขาด!”
“พวกเขาเป็นคนน่ารังเกียจ! ไร้ยางอาย!”
เมื่อได้ยินแบบนั้น สีหน้าของพวกตระกูลเยตส์ก็มืดหม่นลง
แม้ว่าการกระทำของพวกเขาจะน่ารังเกียจจริง ๆ แต่พวกเขาก็ไม่ต้องการให้ใครมาพูดแบบนั้นกับพวกเขา
แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะพูดออกมาต่อหน้านอร์ตัน พวกเขาจึงทำได้แค่จ้องไปที่แมนดี้อย่างเย็นชา
“แมนดี้ เธอกำลังดูถูกตระกูลเยตส์จากอเมริกาอยู่หรือเปล่า?”
นอร์ตันสูดหายใจเข้าลึก ๆ พลางจ้องมองด้วยดวงตาสีเลือดผสมอย่างเย็นชา
