ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1230
ในเขตชานเมืองบัควู้ด
ในโกดังที่เต็มไปด้วยขยะ…
แมนดี้กับเลขาของเธอถูกมัดไว้ที่มุมห้อง
ระหว่างทางไปรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์เมื่อเช้านี้ พวกเขาจับตัวพวกหล่อนมา พวกหล่อนยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเธอ
ลูกน้องที่ไทสันจัดไว้เพื่อคอยดูแลปกป้องพวกเธอเฝ้าติดตามอย่างเงียบ ๆ ตอนนี้แม้แต่ไทสันก็ยังไม่ได้รับข่าวว่าเกิดอะไรขึ้น
นอกโกดัง ชายผมบลอนด์นั่งอยู่ กลิ่นอายความเยือกเย็นแผ่ออกมาจากเขา เขาดูเหมือนทหารผ่านศึกที่เคยอยู่ในสนามรบ
เขาจิบวอดก้าแล้วหันไปมองแมนดี้และเลขาของเธอเป็นครั้งคราว
“ผู้หญิงสองคนนี้ก็ไม่เลว น่าเสียดายที่ฉันแตะต้องพวกหล่อนตอนนี้ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นก็คงจะได้สนุกไปแล้ว!” เขาคร่ำครวญ
พ่อบ้านเป็นหัวหน้าของเขา แน่นอนเชสทำตามคำสั่งและไม่กล้าเข้าไปยุ่ง
เมื่อแมนดี้ได้ยินคำพูดของเขา เธอก็โล่งใจ
เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ยังมีความหวังว่าตราบใดที่คนพวกนี้ไม่แตะต้องเธอหรือเลขาของเธอ
ในขณะเดียวกัน ผู้ชายผมบลอนด์อีกสองสามคนก็เข้ามาจากประตู
พวกเขาจ้องไปที่แมนดี้และเลขาของเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา น้ำลายไหลยืดลงมา
“เจ้านาย ฉันเคยได้ยินมาว่าผู้หญิงของประเทศนี้สวย ๆ ทั้งนั้น พวกแม่มดในประเทศของเรายังเทียบไม่ได้! ฉันเล่นกับพวกเธอได้ไหม?” ชายร่างเล็กเลียริมฝีปาก ใบหน้าน่าขยะแขยง
แต่หัวหน้าของเขาตะคอกออกมาอย่างเย็นชา “แกลืมคำสั่งของพ่อบ้านไปแล้วหรือไง? เราแตะต้องผู้หญิงพวกนี้ไม่ได้จนกว่าเรื่องทั้งหมดจะจบลง”
“เมื่อทุกอย่างจบลงแล้ว ผู้หญิงสองคนนี้จะเป็นของเล่นของเรา”
คนตัวเล็กยิ้มกว้าง “เจ้านาย! ฉันได้ยินมาว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนรักของเจ้าชายยอร์ก!”
“เจ้าชายยอร์กเป็นอันดับหนึ่งในเซาท์ไลท์! ช่างรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เล่นกับผู้หญิงของเขา!”
“ฉันคิดว่าเราน่าจะจัดการพวกเธอไปเลยตอนนี้ ถ้าพลาดโอกาสนี้ก็จะไม่มีอีกแล้ว!”
สีหน้าของเจ้านายพวกมันแข็งทื่อไปกับคำพูดนั้น เขามองแมนดี้อย่างพิจารณา สีหน้าของเขากำลังสื่อความหมาย
สำหรับเขาแล้วการได้นอนกับผู้หญิงของคนใหญ่คนโตนั่นเป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจ
แต่ตอนนี้เขาไม่กล้ายุ่งกับพวกหล่อนก่อนที่จะได้รับคำสั่งจากพ่อบ้านเยตส์
ร่างบางเดินกะเผลกเข้ามา ร่างกายของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผล และเขายังใช้ไม้ค้ำยันพยุงร่าง ดวงตาของเขาเป็นอวัยวะเพียงอย่างเดียวถยังมองเห็น
เมื่อสายตาของเขาสบกับแมนดี้ ความเกลียดชังก็เต็มในแววตาข้างเดียวของเขา
เขากล่าวอย่างขมขื่น “เจ้านายเอ็ดเวิร์ด! ถ้าคุณสนใจผู้หญิงคนนี้ ฉันจะคุยกับพ่อบ้านเอง”
เอ็ดเวิร์ดชำเลืองมองผู้มาใหม่ที่เดินกระเพลกอย่างเย็นชา เขาก้าวไปข้างหน้าและตบเข้ากับชายที่พันผ้าพันแผลเต็มตัวจนล้มลงกับพื้น เขาเยาะเย้ย “ไอ้เด็กเหลือขอ แกเป็นแค่ทาส อย่าทำให้ฉันเข้าใจผิด!”
“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ พ่อบ้านร์จะต้องจัดการฉันแน่นอน!”
เอ็ดเวิร์ดตัวสั่นเมื่อนึกถึงวิธีการจัดการของพ่อบ้านเยตส์
เว้นแต่ถ้าได้รับคำสั่ง เขาคงทำตามทันที
ชายที่พันผ้าพันแผลอยู่บนพื้นสั่นด้วยความเจ็บปวด เขายังคงพูดว่า “เจ้านายเอ็ดเวิร์ด ผมก็แค่คิดว่าคุณ ต้องการเธอ งั้นก็ช่วยคิดเสียว่าผมไม่เคยพูดอะไรแล้วกัน”
เขากุมหน้าและเดินโซเซออกจากโกดัง จากนั้นเขาก็ถอดผ้าพันแผลบนใบหน้าออก
แซ็ค ซิมเมอร์
หลังจากใช้เวลาหลายเดือนในพื้นที่หวงห้ามบนภูเขาที่เป็นของตระกูลฌองแห่งมอร์ดู ในที่สุดเขาก็ได้จังหวะโอกาสที่จะหลบหนี
ประสบการณ์ที่ได้รับมันช่างเกินกว่าจะทนได้ เขาถูกทำให้กลายเป็นคนพิการ
การกลับมาที่บัควู้ด เขาคิดเพียงอย่างเดียวคือการแก้แค้นฮาร์วีย์และแมนดี้
จะต้องขอบคุณพวกมันทั้งสองที่ทำให้เขาตกอยู่ในสภาพนี้!
