ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1265
วันถัดมา
ศูนย์จัดแสดงนิทรรศการเมืองบัควู้ดกำลังดำเนินการอย่างเต็มที่เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการประชุม
มีนักธุรกิจมากกว่าพันรายที่ลงทะเบียนเพื่อเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้
พูดได้อย่างเต็มปากว่านี่จะเป็นหนึ่งในการประชุมการลงทุนและการร่วมมือทางธุรกิจที่ใหญ่ที่สุดที่เคยจัดขึ้นที่ประเทศ H
ซาช่า ลาร์สันและเพื่อนร่วมงานของเธอมาถึงศูนย์นิทรรศการตั้งแต่เช้าตรู่
“ซาช่า ฉันอยู่ที่บัควู้ดแล้ว ฉันจะไปพบกับท่านหัวหน้าผู้ฝึกสอนยอร์กและคุณทิม เซเปดาจากศึกษาธิการบัควู้ด เธอต้องคว้าโอกาสนี้เอาไว้ให้ได้!”
“ไม่ใช่สนแต่ผู้ชาย เธอต้องได้โครงการวิจัยด้วย!”
รองคณบดีแห่งมหาวิทยาลัยมอร์ดู ผู้ซึ่งเป็นพ่อทูนหัวของซาช่า ชื่อของเขาคือเพอร์ซี่ วิลเลี่ยมส์โทรศัพท์หาเธอ
“วางใจได้ค่ะพ่อทูนหัวของฉัน ฉันจะทำภารกิจให้สำเร็จแน่นอนค่ะ!”
“ในโลกนี้ไม่มีใครที่ฉันรับมือไม่ได้!”
ซาช่าที่ขณะนี้มีความสุขนั้นยิ่งทำให้เธอดูสวยขึ้นกว่าเดิม
เธอมั่นใจในรูปร่างหน้าตาของเธอมาโดยตลอด
แถมคนที่เธอเทิดทูนก็เอ่ยปากชื่นชมเธอเช่นกัน
“ซาช่า คุณเก่งมากเลย! คุณทำได้ยังไง?!”
“ใช่ ฉันได้ยินมาว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนยอร์กมีอารมณ์รุนแรงมาก ไม่มีใครเข้าใกล้เขาได้เลย และไม่มีใครรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาด้วยซ้ำ!”
“ฉันได้ยินมาว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนยอร์กยังโสด บางทีเขาอาจกำลังพยายามเข้าหาคุณก็ได้นะ ซาช่า!”
ซาช่ารู้สึกภาคภูมิใจหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น แต่เธอก็ไม่กล้าแสดงมันออกมา เธอยังคงแสดงออกอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
เธอรออย่างเงียบ ๆ ทั้งที่ในใจตื่นเต้นเสียเต็มประดา
***
ขณะเดียวกันที่ด้านหลังเวทีศูนย์แสดงสินค้า
มีคนเดินตามหลัง ฮาร์วีย์ ยอร์กซึ่งกำลังดูแผนผังของสถานที่อยู่
ทิม เซเปดา เป็นผู้อำนวยการสูงสุดแห่งศึกษาธิการบัควู้ด
ทิมกล่าวด้วยความเคารพ “หัวหน้าผู้ฝึกสอนยอร์ก รองคณบดีแห่งมหาวิทยาลัยมอร์ดู ศาสตราจารย์เพอร์ซีย์ วิลเลียมส์ อยู่ที่นี่ด้วย เขาบอกว่าเขาต้องการพบและรายงานบางอย่างให้คุณทราบ”
ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น “เขามาจากมหาวิยาลัยมอร์ดูเหรอ? ให้เขาเข้ามาสิ”
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ชายหัวโล้นก็เดินเข้ามาในขณะที่เขากำลังหอบหายใจ
ดวงตาของเขาเป็นประกายหลังจากเห็นฮาร์วีย์ จากนั้นก็รีบไปโค้งคำนับด้วยความเคารพ
“คุณต้องเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนยอร์กที่น่านับถือแน่ ๆ ผมคือรองคณบดีแห่งมหาวิทยาลัยมอร์ดู เพอร์ซี่ วิลเลียมส์ ผมเป็นผู้รับผิดชอบโครงการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยทั้งหมดน่ะครับ”
ฮาร์วีย์ เหลือบมองเขาและตอบอย่างใจเย็น “ซาช่า ลาร์สันเป็นตัวแทนของมหาวิทยาลัยของคุณไม่ใช่หรือ?”
ดวงตาของเพอร์ซีย์เป็นประกาย เขารู้สึกเหมือนมีโอกาส
จากนั้นเขาก็ตอบด้วยความเคารพ “หัวหน้าผู้ฝึกสอนยอร์กครับ ซาช่ายังเป็นแค่เด็กสาวเองครับ เธอยังไม่เหมาะขนาดนั้น”
“เธอบอกผมว่าคุณยินดีที่จะพบกับเราเมื่อวานนี้ ในวันนี้ผมถึงได้มาที่นี่เพื่อขอบคุณสำหรับโอกาสที่คุณมอบให้ครับ”
“ถ้าคุณไม่รังเกียจ ผมจะโทรหาเธอ แล้วเราค่อยคุยกันดีไหมครับ?!”
ฮาร์วีย์ยิ้มจางๆ
“ได้สิ มาคุยกันหน่อย”
ในไม่ช้าเพอร์ซีย์ซึ่งแอบดีใจอยู่ก็รีบโทรหาหญิงสาว
ในเวลาต่อมา ทีมงานคนหนึ่งได้พาซาช่าเข้ามา
เนื่องจากสายงานของซาช่า เธอจึงได้พบกับคนมีชื่อเสียงมากมาย
แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังคงประหม่าเล็ก ๆ
นี่เป็นเพราะหัวหน้าผู้ฝึกสอนยอร์กอาจเป็นเจ้าชายชาร์มมิ่งที่เธอจินตนาการว่าเขาเป็น
แต่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนยอร์กเป็นคนเช่นไร
แม้ว่าพ่อทูนหัวของเธอจะอยู่ที่นั่นเพื่อคลายความตึงเครียด แต่เธอก็ยังรู้สึกเหมือนไม่มีความมั่นใจในการพบกับหัวหน้าผู้ฝึกสอนยอร์กเลยสักนิด
ซาช่า เอียงศีรษะขึ้นในขณะที่แสดงรอยยิ้มที่อ่อนน้อมถ่อมตน เตรียมพร้อมที่จะทักทายเขา
“หืม?!”
เธอตัวแข็งทื่อในวินาทีต่อมา
พนักงานที่อยู่ข้าง ๆ เธอก็ตะลึงเช่นกัน
นี่เป็นเพราะทุกคนเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย เขาคือฮาร์วีย์ ยอร์ก นั่นเอง!
ซาช่าก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวโดยไม่คำนึงถึงมารยาทใด ๆ เพียงเพื่อมองดูอีกฝ่ายอย่างใกล้ชิด เธอดูงุนงง
เขาคือฮาร์วีย์จริง ๆ!
เขากำลังยืนอยู่ระหว่างทิมและเพอร์ซี่!
ในขณะนี้ซาช่าเริ่มรู้สึกเอื่อยเฉื่อยลง
‘นี่มันเกิดอะไรขึ้น?’
เหล่าพนักงานก็ตกใจเช่นกัน
