ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1299
ฮาร์วีย์เมินเฉยต่อทุกคน แต่หันมามองที่เสื้อผ้าของเขาแทน
“ภรรยาของฉันให้เสื้อตัวนี้กับฉัน และฉันชอบมันมาก”
“ตอนนี้ฉันกำลังรู้สึกโกรธ แต่ฉันก็อยากให้โอกาสพวกนาย ไปบอกเอกอัครราชทูตของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินให้มาคุกเข่าและขอโทษฉันซะ ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ปล่อยให้พวกนายหลุดมือไปจนกว่าความคับแค้นใจของพวกเราจะได้รับการล้างแค้น!”
“อะไรนะ?! เอกอัครราชทูตของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน?!”
คำพูดของเขาทำให้ทุกคนตกใจเป็นอย่างมาก
ทุกคนต่างก็ตกตะลึงกับสิ่งที่พึ่งจะได้ยิน
หลังจากผ่านไปราวสิบวินาที ฝูงชนก็กลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้ง
“ฮาร์วีย์ นายบ้าหรือเปล่า? นายรู้ไหมว่ามันหมายถึงอะไร?”
“นายต้องการให้เอกอัครราชทูตของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินมาคุกเข่าและขอโทษนายอย่างนั้นเหรอ? แล้วนายถึงจะยอมยกโทษ ถูกไหม?”
“หากข่าวนี้ได้แพร่ออกไป จะถือว่ามันเป็นข้อพิพาททางการทูตเลยนะ!”
“แกมันบ้าไปแล้ว! แกนี่มันบ้าจริง ๆ !”
“แล้วแกคู่ควรแล้วหรือยัง?! แกเป็นแค่แมงดาเกาะผู้หญิงกินไปวัน ๆ ! แกไม่มีสิทธิ์นั้นแม้ว่าแกจะได้รับการสนับสนุนจากเจ้าชายยอร์กก็ตาม!”
ซัคและคนอื่น ๆ รู้สึกว่าเรื่องนี้มันช่างบ้าบอคอแตกเสียจริง ๆ
ซัคเสียใจจนแทบจะกระอักเลือดออกมา
เขาคงไม่จัดการงานเลี้ยงนี้ขึ้นแม้แต่เงินห้าล้านมากองอยู่ตรงหน้าถ้าเขารู้ว่าเรื่องราวมันจะกลายมาเป็นแบบนี้!
ตอนนี้เรื่องราวมันกลับแย่ลงไปอีก! หากเรื่องบานปลายไปมากกว่านี้ คงไม่ใช่แค่เขาที่ต้องทนทุกข์ แม้แต่พ่อของเขาก็ยังรักษาตำแหน่งข้าราชการเอาไว้ไม่ได้เป็นแน่!
แมนดี้รู้สึกยอมแพ้
เธอรู้ว่าฮาร์วีย์มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเจ้าชายยอร์ก
แต่ปัญหาคือ เขากำลังขอให้เอกอัครราชทูตของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน คนใหญ่คนโตเช่นนั้นมาคุกเข่าและขอโทษเขา!
นี่มันคือความบ้าคลั่งแบบสุด ๆ !
แมนดี้ถึงขั้นพูดอะไรไม่ออก
คำพูดของฮาร์วีย์ทำให้ เอ็ดดี้โกรธอย่างมาก อกของเขาแทบจะระเบิดออกมาเพราะความโกรธจัด
“นี่มันไม่ใช่เรื่องที่จะมาล้อเล่นนะ! เจ้าลิงหลอกเจ้าแห่งประเทศ H!”
“แกรู้หรือไม่ว่าเอกอัครราชทูตของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินคือใคร! เขาเป็นถึงไวเคานต์ ขุนนางของประเทศอันรุ่งโรจน์ของเรา!”
“แกได้ใช้สมองอันน้อยนิดคิดเกี่ยวกับผลที่จะตามมาบ้างไหมหากแกดูหมิ่นท่านไวเคานต์เช่นนี้?!”
“ถ้าแกไม่ได้ให้เกียรติกับประเทศของเรา ประเทศของแกก็ต้องจบเห่ด้วยเช่นกัน!”
จากนั้นเขาก็ตะโกนบอกบอดี้การ์ดของเขา “รออะไรอยู่เล่า! เจ้าสกปรกนี่ดูถูกท่านไวเคานต์ของประเทศอันเป็นที่รักของเรา! หักแขนขามันทิ้งซะ!”
บอดี้การ์ดของเขากระโจนไปข้างหน้าทันทีที่เอ็ดดี้พูดจบ
ตุบ!
มือของฮาร์วีย์ตอบสนองด้วยความเร็วดุจสายฟ้า เขาหยุดหมัดขวาของบอดี้การ์ดที่ยื่นออกมา จากนั้นก็บิดมือขวาของบอดี้การ์ดอย่างแรง
“อ๊าก…..!”
เสียงครวญครางแห่งความเจ็บปวดดังก้อง อดีตอัศวินเทมพลาร์ของราชวงศ์แห่งดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินไม่สามารถต้านทานแม้แต่การเคลื่อนไหวง่าย ๆ ของฮาร์วีย์เสียด้วยซ้ำ
ผัวะ ผัวะ ผัวะ!
ก่อนที่คนอื่น ๆ จะทันได้ตั้งตัวอะไร ฮาร์วีย์ก็เหวี่ยงกำปั้นและเตะรัว ๆ ในเวลาไม่ถึงนาทีเหล่าบอดี้การ์ดทั้งหมดก็นอนหมดสติกองรวมกันเป็นกองภูเขาอยู่บนพื้น
ทันทีที่ฮาร์วีย์กำลังยกกำปั้นใส่บอดี้การ์ดคนสุดท้าย ความหวาดกลัวอันน่าสมเพชก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของบอดี้การ์ด..
เขาจำชายคนนี้ได้!
เขารู้ว่าชายคนนี้เป็นใคร!
ชายคนนี้เอาชนะพันธมิตรของห้าประเทศที่แข็งแกร่งที่สุดได้ด้วยตัวเขาเอง!
ต่อหน้าเขาแม้แต่อัศวินเทมพลาร์ผู้ยิ่งใหญ่ก็เป็นเพียงแค่มดตัวน้อยตัวนิด!
ดวงตาของบอดี้การ์ดกลอกไปมา และในวินาทีต่อมา เขาก็สลบไปเพราะความหวาดกลัวอย่างสุดขีด
ภาพฝันร้ายกระตุ้นความหวาดกลัวของเอ็ดดี้
เขาไม่คาดคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะทรงพลังมากขนาดนี้!
แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ก้าวถอยหลัง ฮาร์วีย์ก็กระโจนเข้าใส่เขาและตบเขาอย่างแรง
เปรี้ยง!
หัวของเอ็ดดี้กระแทกกับโต๊ะจากแรงตบนั้น และเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดอันน่าสมเพชของเขาก็ตามมา
