ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1304
ในเวลาต่อมา ชาร์ลีและรูเบิร์ตก็ได้จากไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับคนอื่น ๆ
งานเลี้ยงตกอยู่ในความเงียบ
ทุกคนต่างก็ตัวสั่นเทาไปหมดขณะที่พวกเขาจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความกลัว
พวกเขาไม่ใช่คนโง่เง่า
ฮาร์วีย์สามารถจัดการกับคนจากดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินได้อย่างง่ายดาย และในเมื่อเป็นเช่นนั้นเพียงแค่คำพูดของเขามันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงหน้าเขาสูญเสียทุกอย่าง
ฮาร์วีย์ยิ้มและมองไปที่ซัค น้ำเสียงของเขาเย็นชามาก “ฉันได้ยินมาว่านายทำตัวนอกลู่นอกทางอยู่บ่อย ๆ เพื่อก่อความวุ่นวายในสถานที่ทำงานของภรรยาของฉันเหรอ คุณซัค?”
“นั่นเป็นโครงการปรับปรุงเก่าสามโครงการที่ได้รับอนุมัติโดยโยเอลเอง แต่นายก็ยังกล้าหาญที่จะก่อความวุ่นวายอีกเหรอ? นายกล้าที่จะหยุดโครงการจริง ๆ เหรอ?”
เม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นบนใบหน้าของซัค เขารู้ดีว่าชายตรงหน้าของเขานั้นมีสถานะที่ไม่ธรรมดาแน่ ๆ
หนำซ้ำเขายังรู้สึกอยากที่จะคุกเข่าลงในตอนนี้เสียด้วยซ้ำ
แต่ในฐานะข้าราชการ เขาเข้าใจดี
ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่สามารถคุกเข่าได้! เขาต้องต่อสู้ด้วยเหตุและผลถึงแม้ว่าเขาจะต้องใช้ความพยายามเจียนตายก็ตาม
ไม่อย่างนั้นชีวิตของเขาก็คงจะเหมือนตกนรกทั้งเป็น
ซัคพูดอย่างตะกุกตะกัก “คะ…คุณ!”
“ผมไม่ทราบว่าตัวตนที่แท้จริงของคุณเป็นแบบไหนกันแน่!”
“แต่ผู้ที่ทำงานให้กับรัฐบาลมีกฎพิเศษที่ต้องปฏิบัติตาม เราต้องปฏิบัติตามกฎหมายและข้อบังคับ!”
“หากว่าเราใช้เพียงคำพูดของคุณตามที่เห็นสมควรและยืนยันว่าคุณมีหลักฐานการก่อสร้าง เราเองก็จะไม่สามารถแบกรับผลที่จะตามมาได้หากมีสิ่งเลวร้ายใด ๆ เกิดขึ้น!”
“แน่นอน คุณเองก็คงแบกรับผลที่อาจจะตามมาไม่ได้ด้วยเช่นกัน!”
ฮาร์วีย์เอียงศีรษะ หัวเราะเบา ๆ
“นั่นคือคำขู่หรือเปล่านะ?”
“ไม่ใช่อย่างนั้น! ผมแค่พูดความจริงก็เท่านั้นเอง!”
เมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์ไม่ได้เคลื่อนไหวใด ๆ ซัคก็เริ่มรู้สึกสงบลง
จู่ ๆ ฮาร์วีย์ก็หัวเราะออกมา
“ในเมื่อนายต้องการที่จะเล่นตามกฎ ฉันก็จะเล่นตามด้วยเช่นกัน”
เขาโทรหาโยเอลทันที
“โยเอล ช่วยพาผู้อำนวยการสูงสุดของระบบการเคหะมาที่นี่หน่อย ถามเขาด้วยว่าโครงการปรับปรุงที่เขาอนุมัติไปก่อนหน้านี้มีการขัดต่อกฎระเบียบบ้างหรือไม่!”
ฮาร์วีย์วางสายทันทีหลังจากพูดจบ
โยเอลซึ่งอยู่ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์เริ่มเหงื่อออกจนชุ่ม
ฝ่ายอำนาจการปกครองซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ เขาถึงกับเอ่ยปากถาม
“โยเอล เป็นอะไรไป?”
โยเอลรีบตรวจสอบรายชื่อผู้ติดต่อของเขาและโทรออกเพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับสถานการณ์ทั้งหมด
“มีชายคนหนึ่งเรียกซัค บราฟฟ์มาตรวจสอบเรื่องเงินสินบนห้าล้านที่ได้จากบริษัทมอร์แกน ไฟแนนเซียลกรุ๊ปเพื่อให้พยายามหยุดการก่อสร้างของรีเจนซี่ เอ็นเตอร์ไพรส์ เขาต้องการใช้โอกาสนี้ทำให้บริษัทล้มละลายและบีบให้แมนดี้ ซิมเมอร์ซึ่งเป็นประธานบริษัทต้องขายกิจการทิ้ง”
“แมนดี้เป็นภรรยาของเขา”
ฮะ!
ฝ่ายอำนาจการปกครองถึงกับอ้าปากค้าง และในวินาทีต่อมาเขาก็กดหมายเลขอย่างรวดเร็วและเริ่มตะโกนผ่านโทรศัพท์
“เวสลีย์ จัดการคนงานของระบบการเคหะอย่างไร?!”
“มีคนชื่อซัค บราฟฟ์ไปยั่วยวนปั่นป่วนสร้างความวุ่นวายให้หัวหน้าผู้ฝึกสอนยอร์ก ชายที่โยเอลจ้างงาน!”
“อยากตายมากนักหรือไงวะ?!”
โดยปกติแล้ว เหล่าระดับล่าง ๆ ไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของฮาร์วีย์
ตำแหน่งหัวหน้าผู้ฝึกสอนก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ผู้คนหวาดกลัวโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว
…
ซัคมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างระมัดระวัง
“คุณโทรหาใครเหรอ?”
“ผมขอเตือนคุณเอาไว้ก่อนนะ เราปฏิบัติตามกฎหมายและเหตุผลต่าง ๆ ของบัควู้ด อย่าคิดที่จะทำอะไรโง่ ๆ นะ!”
ฮาร์วีย์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ ว่า “โชคดีที่ฉันเป็นคนชอบใช้กฎหมายและเหตุผลเสียด้วยสิ”
“ในเมื่อนายอยากเล่นแบบนั้นเอง ฉันก็จะเล่นด้วย มั่นใจได้เลยว่าพวกเขาจะมาที่นี่ในไม่ช้า”
ซัคปาดเม็ดเหงื่อออกจากใบหน้าของเขา เขาเงียบปากลงอย่างรวดเร็ว
เมื่อทุกอย่างมาถึงจุดนี้แล้ว การยอมจำนนย่อมหมายถึงความตายของเขา
“พ่อ!”
“ใช่ รีบโทรหาพ่อดีกว่า! เขาจะต้องสามารถปราบปรามชายคนนี้ได้แน่ ๆ !”
ซัครีบโทรหาพ่อของเขาซึ่งเป็นผู้บัญชาการลำดับสามของเขตใหม่บัควู้ดโดยไม่รีรอ
