ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1308
ณ เดอะ การ์เด้น เรสซิเด้นท์
แมนดี้นั่งตรงข้ามกับฮาร์วีย์ ขณะที่ไซม่อน ลิเลียน และซีนเธียร์นั่งอยู่ทางด้านข้าง
ทั้งครอบครัวมีท่าทางที่ค่อนข้างดูกังวล
นอกเหนือจากความวิตกกังวลแล้ว ทั้งไซม่อนและลิเลียนเองก็รู้สึกมีความสุขมาก ๆ ในเวลาเดียวกัน
แมนดี้หายใจเข้าลึก ๆ แล้วมองตาฮาร์วีย์
“ที่รัก คุณจะช่วยเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้ฉันฟังได้ไหมคะ? คุณมาอยู่ในสถานะนี้ได้อย่างไร?
ฮาร์วีย์ยิ้ม “โอ้ที่รัก ผมลืมบอกคุณไป”
“หลังจากออกจากสกาย คอร์ปอเรชั่น ผมก็ได้งานใหม่”
“ตอนนี้ผมทำงานเป็นที่ปรึกษาของรัฐบาลบัควู้ดอยู่”
“ผมรับผิดชอบฟอรัมการลงทุนและยังมีส่วนร่วมในด้านธุรกิจด้วย”
จริงเหรอ!
“ที่ปรึกษารัฐบาลเลยเหรอ?!”
ไซม่อนอึ้งจนอ้าปากค้าง
“ฮาร์วีย์! นายไม่ได้มีไข้อยู่ใช่ไหม? นายเนี่ยนะเป็นที่ปรึกษาของรัฐบาลบัควู้ด! อย่าบอกนะว่านายคือที่ปรึกษายอร์กในตำนาน?!”
ลิเลียนเอ่ยถามอย่างลังเลว่า “แมนดี้ เรื่องล้อกันเล่นหรือเปล่าเนี่ย แม้ว่าสถานะของที่ปรึกษายอร์กจะไม่สูงส่งเท่าเจ้าชายยอร์กแต่มันก็ยังดูไม่มีน้ำหนักพอที่จะเชื่อได้เลย!”
“ปกติเจ้าฮาร์วีย์ชอบที่จะก่อเรื่องพูดจาโอ้อวด แน่ใจเหรอว่ามันไม่ทำเหมือนเดิมแล้ว?!”
แมนดี้มองฮาร์วีย์ด้วยท่าทางจริงจัง แล้วกระซิบว่า “มันเป็นความจริงค่ะ”
จากนั้นเธอก็อธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้นในคืนนั้น
หลังจากที่ครอบครัวซิมเมอร์ได้ฟังเรื่องราวของฮาร์วีย์ว่าเขาเหยียบย่ำคนจากดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินอย่างไม่ได้ตั้งใจ และจากนั้นคนจากระบบการเคหะก็ได้ถูกไล่ออกจากงานเพียงเพราะคำพูดของเขา
ทุกคนอยู่ในอาการตกตะลึง!
ไซม่อนและลิเลียนรู้สึกตกใจจนสุดขีด!
สองสามีภรรยาสบตากัน ลิเลียนถามขณะที่ตัวเธอสั่นไม่หยุด “ลูกพูดจริงเหรอ? นี่เป็นเรื่องจริงหรือ? ลูกไม่ได้หลอกพวกเราใช่ไหม?”
ในขณะเดียวกัน ซีนเธียร์ก็เข้ามาแทรก “คุณพ่อคุณแม่คะ เรื่องพี่เขยไม่ใช่เรื่องโกหก เขามีความสามารถมากจริง ๆ ค่ะ”
จากนั้นซีนเธียร์ก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ให้พวกเขาฟังอย่างละเอียด
ไซม่อนและลิเลียนเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องผู้บัญชาการสูงสุดของระบบการศึกษาได้แสดงความเคารพต่อฮาร์วีย์มาบ้าง
จากนั้นไซม่อนก็หัวเราะออกมา
“ไม่คิดว่าตระกูลซิมเมอร์จะมีคนที่ทรงพลังมากขนาดนี้!”
“ฉันรู้แล้วว่าลูกเขยของฉันไม่ใช่สิ่งโสโครกไร้ประโยชน์!”
“ฮาร์วีย์ ลูกเป็นลูกเขยคนพิเศษของพ่อเลยจริง ๆ !”
ใบหน้าของลิเลียนเต็มไปด้วยความสุข “ฮาร์วีย์ คืนนี้ลูกอยากกินอะไรจ๊ะ?”
“ถ้าแม่จำไม่ผิด ลูกยังไม่เคยได้หลับนอนกับแมนดี้หลังจากที่แต่งงานมาหลายปีแล้วใช่ไหม?”
“แม่จะตัดสินใจในวันนี้ล่ะ ไม่จำเป็นต้องเลือกเวลาอื่นแล้ว แล้ววันนี้ลูกกับแมนดี้จะยังไงกันดี?”
ไซม่อนตบเข่าด้วยความดีใจ “ใช่เลย! ลูกเขยสุดรัก พ่อเกือบลืมเรื่องนี้ไปเสียแล้ว!”
“วันนี้เราจะย้ายซีนเธียร์ออก เธอโตเป็นสาวแล้วคงต้องการพื้นที่ส่วนตัว!”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า…”
ฮาร์วีย์ถึงกับพูดอะไรไม่ออกเพราะคำพูดของไซม่อน
พ่อตาแม่ยายของเขาเนี่ยเป็นการเป็นงานเสียจริงเชียว
แมนดี้กระทืบเท้าเบา ๆ ใบหน้าของเธอแดงราวกับลูกสตอร์เบอร์รี่
“คุณพ่อคุณแม่คะ! อย่าพูดอะไรแบบนั้นสิ!”
จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นและเดินปึงปังเข้าไปในห้องของเธอ
ซีนเธียร์หันไปทางไซม่อนและลิเลียนอย่างโกรธเกรี้ยว
“ทั้งสองคนเลยไร้มารยาทมาก! หนูไม่ยอมให้ทำแบบนั้นแน่!”
“หนูไม่ยอม!”
ลิเลียนตอบติดตลกว่า “โอ้ ซีนเธียร์! ลูกรู้ความลับของพี่เขยของลูกแล้วหรือยัง? หรือลูกอยากแต่งงานกับเขาแทน?”
“บอกสิว่านั่นคือสิ่งที่ลูกคิดอยู่หรือเปล่า? แม่จัดการให้ลูกได้นะ!”
“แม่! แม่กำลังพูดเรื่องอะไรเนี่ย?!”
ซีนเธียร์รู้สึกเขินอย่างมากกับการหยอกล้อของลิเลียน และวิ่งหนีไปในทันที
ฮาร์วีย์อดไม่ได้ที่จะเอามือมาสัมผัสใบหน้าของตัวเอง ผ้าคลุมของเขาได้ถูกเป่าออกไปแล้ว
