ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 132
ฮาร์วีย์หักห้ามตัวเองไม่ให้ทำอะไรไปมากกว่านี้ นอกเหนือจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่พยายามจัดการกับอีวอนน์แล้วเขาก็ยังมีความเมตตาต่อคนอื่น ๆ
ร่างกายของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนี้ค่อนข้างบิดเบี้ยว ทั้งใบหน้าของเขายังสะดุ้งด้วยความเจ็บปวด การเคลื่อนไหวของหัวขโมยคนนี้รวดเร็วและชำนาญอย่างไม่คาดคิด
แม้ว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจะพลาดท่าให้ฮาร์วีย์ แต่พวกเขาก็เป็นคนที่มีความสามารถมากและมีทักษะ กระนั้นพวกเขาไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะแพ้การต่อสู้ที่โหดร้ายนี้
เชอรีเฝ้าดูเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยดวงตาที่เบิกกว้างและอ้าปากค้าง ในขณะนั้นเธอไม่สามารถตอบสนองปฏิกิริยาอื่นใดได้เลย หากสามารถย้อนเวลากลับไปได้เธอจะไม่ฉกโทรศัพท์ของฮาร์วีย์ไปอย่างแน่นอน
ฮาร์วีย์ไม่คิดที่จะหยุด เขาเหยียบที่ต้นขาของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทำให้ชายคนนั้นคุกเข่าลงทันที เขาพูดอย่างแผ่วเบา ว่า “ในฐานะผู้ชาย คุณไม่ควรทำร้ายผู้หญิงไม่ว่าในกรณีใด ๆ นี่เป็นพื้นฐาน คุณขอโทษเธอซะดีกว่า ไม่อย่างนั้นวันนี้ฉันจะทำคุณเป็นคนพิการซะ”
“อา! สารเลว! แกรู้หรือไม่ว่าที่นี่คือที่ไหน? แกตายแน่!” รปภ. คนนี้เป็นหัวหน้าทีม รปภ. และมีตำแหน่งค่อนข้างสูงในธนาคาร เขาไม่เคยพบกับการกระทำนี้มาก่อนในชีวิต เขาขบฟันแน่นไม่คิดที่จะยอมง่าย ๆ
ทุกคนเฝ้ามองด้วยความสยดสยอง
“โอ้?” ฮาร์วีย์เตะจนเกิดเสียงแตกหักขึ้น มันคือเสียงจากต้นขาของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหัก
ตาของเขามองไปที่ขาอีกข้าง เขาถามอย่างเยือกเย็นว่า “จะขอโทษไหม?”
“นี่…ใครก็ได้เข้ามา! เดี๋ยวนี้! ส่งเข้ามาเดี๋ยวนี้!” เชอรีไม่สามารถอดทนดูได้อีกต่อไป เธอเดินไปเปิดประตูห้องรักษาความปลอดภัยและร้องลั่นขอความช่วยเหลือทันที
เธอไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เพิ่งเห็น มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตั้งสี่หรือห้าคนอยู่ที่นั่นใช่ไหม? โจรคนนี้ช่างโหดร้ายเสียจริง เขาเบื่อกับการมีชีวิตอยู่แล้วงั้นหรือ? เขาไม่กลัวว่าพวกเขาจะโทรแจ้งตำรวจเลยเหรอ?
อีวอนน์เป็นคนเดียวในที่เกิดเหตุที่ไม่รู้สึกสะทกสะท้าน เธอรู้อยูแล้วว่าท่านประธานของเธอเก่งแค่ไหน ถ้าเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย ฮาร์วีย์คงจะต่อสู้ตั้งนานแล้ว เขาคงไม่รอจนถึงตอนนี้หรอก
“ไอ้สารเลว! ปล่อยหัวหน้าทีมของเราซะ!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอีกสิบคนพุ่งเข้ามา หนึ่งในนั้นถือปืนลูกซอง
เมื่อฮาร์วีย์เห็นแบบนั้นเขาล็อกคอของหัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยด้วยแขนของเขาและเอาตัวชายคนนี้ไว้ที่ด้านหน้าเพื่อกั้นร่างกายของเขาเอาไว้
“หยุดการกระทำนั้นซะ ฉันชักจะอยากรู้แล้วซิว่าพวกเราคนไหนจะตายก่อนกัน”
คำพูดของฮาร์วีย์หยุดความวุ่นวายได้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่โวยวายก่อนหน้านี้ไม่กล้าขยับตัวทันที
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทุกคนต่างกระวนกระวาย พวกเขาสำรวจฮาร์วีย์ตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความตกใจ
พวกเขาไม่เคยพบเจอกับโจรที่ดูมีอำนาจเช่นนี้มาก่อน เขาสวมชุดที่ดูเเหมือนคนยากจน แต่ก็มีกลิ่นอายของความน่ากลัวอยู่ ดูเหมือนเขาจะไม่เหมือนคนทั่ว ๆ ไป
ไอ้สารเลวคนนี้เป็นขโมยจริง ๆ หรอ?
บรรยากาศในห้องรักษาความปลอดภัยตอนนี้ตึงเครียดมากราวกับว่าอากาศเย็นลงจนน่า
“เฮ้ ไอ้สารเลวอย่าทำตัวหยิ่งผยองเลย นายไม่กลัวหรือไงว่าวันนี้นายจะไม่สามารถเดินออกไปจากธนาคารของเราได้อีก?” หัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยพูดด้วยความยากลำบากมาก เขากัดฟันและพูดต่ออีกว่า “อย่าพูดนะว่าฉันไม่ได้ให้โอกาสนายเลย พ่อทูนหัวของฉันเป็นประธานธนาคารแห่งนี้ นายถึงคราวเคราะห์ซะแล้วซิ!”
“ท่านประธาน?” ฮาร์วีย์หัวเราะ “เขามีลูกชายที่ไร้ประโยชน์อย่างคุณด้วยงั้นเหรอ? ช่างเป็นเรื่องโชคร้ายสำหรับตระกูลนั้นจริง ๆ !”
หัวหน้าทีมโจมตีฮาร์วีย์ด้วยท่าทางคำพูดที่ดูถูกเหยียดหยาม “นายจะรู้อะไร? นายคิดบ้างไหมว่าฉันต้องพยายามมากแค่ไหนเพื่อทำความรู้จักกับพ่อทูนหัวของฉัน? คุณคิดว่าพ่อทูนหัวของฉันคือใคร? แม้แต่เจ้าของธุรกิจในนิอัมมี่ก็ให้ความเคารพต่อเขา ไอ้ขยะไร้ค่าอย่างนายะไปรู้อะไร”
“นายตายแน่! ฉันไม่สนหรอกว่านายะเป็นหัวขโมยจริง ๆ หรือเป็นประธานบริษัท นายถึงที่ตายแล้วล่ะ!” หัวหน้าทีมหัวเราะอย่างเย็นชา เขาไม่สนใจว่าฮาร์วีย์จะเป็นใคร เขาไม่คิดจะปล่อยมันไปง่าย ๆ แน่
เขาเคยเป็นนักเลงตามท้องถนน วันหนึ่งเขามาที่ธนาคารและเรียกค่าคุ้มครอง นั่นคือตอนที่เขาได้พบกับท่านประธาน ท่านประธานาธิบดีคิดว่าเขาจะเป็นคนที่มีความสามารถและให้เขามาทำงานด้วย ประวัติอาชญากรรมของเขาถูกทำให้ขาวสะอาด
เขาชื่นชมบุคลิคของประธานและเฝ้ามองโอกาสต่าง ๆ เพื่อสรรเสริญพ่อทูนหัวเขาคนนี้ ในขณะเดียวกันด้วยสถานะพ่อทูนหัวของเขามันทำให้เขากลายเป็นคนหยิ่งผยอง พนักงานของธนาคารรวมทั้งหัวหน้าผู้จัดการปฏิบัติต่อเขาอย่างสุภาพ เขากลายเป็นคนที่หยิ่งผยองและอวดดีมากขึ้นเรื่อย ๆ
เขาอยากที่จะฆ่าฮาร์วีย์และจัดการกับเขาซะ
“ไอ้หัวขโมย นายถึงวาระของนายแล้ว! ตอนแรกนี่เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย แต่นายทำมันให้เลวร้ายลงอีก นายอยากจะติดคุกงั้นเหรอ” เชอรีงุนงง “ฉันสั่งให้นายขอโทษหัวหน้าทีมของเราซะ มิฉะนั้นนายได้ตายจริง ๆ แน่!”
รอยยิ้มที่ไม่ไยดีปรากฏบนใบหน้าของฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณโชคดีที่ฉันไม่ทำร้ายผู้หญิง แต่ฉันขอแนะนำให้คุณอย่าทดสอบขีดจำกัดของฉัน มิฉะนั้นคุณจะได้รับชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย!”
