ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1356
“คนที่ผมไม่มีทางเอาชนะได้น่ะเหรอ!?”
เพี๊ยะ!
ฮาร์วีย์ฟาดเข้าที่แผ่นหลังของแคม แล้วตบเขาอีกครั้งด้วยหลังมือของตัวเอง
เสียงตบดังราวกับฟ้าคำรามภายห้องซ้อมที่ว่างเปล่า
“ผมชนะคุณแล้วนี่ไง คุณจะทำยังไงล่ะ?”
การตบทำให้เกิดรอยฝ่ามือสองข้างบนใบหน้าของแคม
แต่ฮาร์วีย์ไม่คิดจะหยุด เขาเหวี่ยงมือไปที่หน้าแคมอีกสองครั้ง
“คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?”
“คุณขู่ผมเหรอ?”
“ในสายตาของผม คุณก็ไม่ต่างอะไรกับสุนัขจรจัดหรอก ยิ่งบริษัทสตาร์ แชโบลของคุณยิ่งแล้วใหญ่!”
“คุณเชื่อจริง ๆ เหรอว่าสตาร์ แชโบลจะกล้าลงมือ แม้ว่าฉันจะหักคอคุณทิ้ง”
ฮาร์วีย์เหวี่ยงมือของเขาออกไปหลังจากที่เขาพูด ส่งให้แคมลอยไปไกลอีกฟากของห้องซ้อม
แคมลอยผ่านอุปกรณ์กีฬาหลายประเภทไป สภาพโดยรอบยุ่งเหยิงมากทีเดียว
การตบที่รุนแรงของฮาร์วีย์ทำให้ทุกคนอ้าปากค้าง
แม้แต่บอดี้การ์ดที่ควรจะปกป้องแคมก็ยังป้องกันไม่ทัน
พวกเขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่พวกเขาเห็นด้วยซ้ำ!
แคม ลีคือใคร?
รองตัวแทนของสตาร์ แชโบลในประเทศHเชียวนะ !
พ่อของเขาไม่ใช่ใครที่ไหน ทว่าเป็นตัวแทนของสตาร์ แชโบลในประเทศ! พวกเขาทรงพลังและมีอิทธิพลอย่างมาก!
แม้ว่าฮาร์วีย์จะเป็นที่ปรึกษาของรัฐบาล แต่ก็เทียบกับแคมไม่ได้เขาก็แค่คนที่ไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำเท่านั้น!
แม้แต่มาร์คัสยังตกตะลึง
‘พี่ยอร์กสุดยอดมาก! แต่เขาลืมคิดถึงผลที่จะตามมาไปรึเปล่านะ?’
“แกเล่นทีเผลองั้นเหรอ?!”
“กล้าดียังไงตบฉัน!”
แคมชายผู้ซึ่งทุบตีตำรวจมามากมายคลานขึ้นมาจากพื้น มีเลือดไหลออกจากมุมปากของเขา และใบหน้าก็เต็มไปด้วยความโกรธถึงขีดสุด
“ฮาร์วีย์! แกตายแน่! แกตาย!”
“ฉันหยุดตัวเองไม่ให้ล้ำเส้นสารวัตรใหญ่แห่งกรมตำรวจเมื่อเช้านี้ แกคิดว่าตัวเองแข็งแกร่งจริง ๆ เหรอ?!”
“แกก็แค่พวกชอบแอบข้างหลังคนอื่น!”
“แต่ในถิ่นฉัน แกใช้ตำแหน่งที่ที่ปรึกษาน่าสมเพชนั่นเป็นเกราะป้องกันไม่ได้อีกต่อไป ต่อให้โยเอลมาที่นี่ ฉันก็จะฆ่าแกต่อหน้าเขา!”
แคมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวตนที่แท้จริงของที่ปรึกษายอร์กที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขานั้นเป็นอย่างไร นั่นยิ่งทำให้แคมโกรธอย่างที่สุด
และหลังจากโดนฮาร์วีย์ตบตีไปมาอย่างต่อเนื่อง แคมก็สรุปว่าฮาร์วีย์ทำได้แค่เล่นงานเขาทีเผลอเท่านั้น
ฮาร์วีย์หยิบกระดาษทิชชู่ออกมาและเริ่มเช็ดมือตัวเองสีหน้าดูแคลนฉายแววออกมาอย่างชัดเจน “ผมเกรงว่า แม้แต่โยเอลก็ไม่มีสิทธิหนุนหลังผมด้วยซ้ำ”
“อีกอย่าง การจะฆ่าคุณน่ะผมไม่ต้องการการสนับสนุนจากใครหรอก”
“ฉันทำได้ด้วยตัวเอง”
โอหัง!
เขายโสเหลือเกิน!
ผู้คนที่อยู่ ณ ที่นี้ต่างก็เชื่อมั่นในความองอาจของเขาหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น
ตลอดหลายปีมานี้ไม่มีใครกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าแคมเช่นนี้ แต่วันนี้ในที่สุดพวกเขาก็ได้เห็นเหตุการณ์ดังกล่าว
“หึ หึ หึ หึ! ดี ดีมาก! แม้แต่ประธานาธิบดีของประเทศ J ก็ยังไม่กล้าพูดกับฉันแบบนี้ด้วยซ้ำ!”
แคมมีความสุขจริง ๆ ใบหน้าของเขาแสดงสีหน้าแปลก ๆ บางอย่างคล้ายกับชายผู้ไม่เคยพบอะไรที่ดีเช่นนี้มาก่อน
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก! ความเย่อหยิ่งและความโง่เขลาของแกทำให้ฉันสับสน แต่ทุกอย่างมันจบแล้ว!”
“ฉันจะให้แกเลือกสองทาง หักแขนตัวเองแล้วส่งเมียแกมาให้ฉัน!”
“ไม่เช่นนั้น จุดจบแกก็จะเหมือนไม้กระดานนี้!”
ปัง!
ขณะที่แคมพูด เขาหยิบไม้กระดานขึ้นมาและผ่าครึ่งด้วยขาเพื่อแสดงความแข็งแกร่งอันทรงพลังของตัวเอง
