ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1371
โรงพยาบาลเอ็ดเวิร์ดเป็นสถานที่แบบไหน?
นี่เป็นสถานที่ที่พวกกระจอก ๆ จะมาทำตัวกักขฬะได้หรืออย่างไร?
ไร้สาระที่สุด!
มาร์คัสตะโกนด้วยความโกรธ “คุณมันเข้าใจอะไรยากจริง ๆ ทำตัวไม่สมกับเป็นหมอสักนิด ผมจะรายงานพฤติกรรมคุณแน่!”
เพี๊ยะ!
แอชลีย์ จัดด์ก้าวไปข้างหน้าและตบมาร์คัสหนึ่งฉาด จากนั้นเธอก็ตะโกนอย่างเย็นชา “เอาเลย จะร้องเรียนอะไรก็เชิญ! เอาเลย! คิดจะใช้ข้อกล่าวหาที่ไม่มีมูลความจริงมาขู่ฉัน คิดว่าฉันกลัวเหรอ?”
มาร์คัสไม่ทันตั้งตัวจากการตบและเขาชะงักไปเล็กน้อย เกือบจะล้มลงกับพื้น เขายกมือขึ้นปิดนาย้มด้วยสีหน้าไม่พอใจ
โครม!
ขณะนั้นเองฮาร์วีย์ ยอร์กไม่คิดที่จะยืนดูอยู่เฉย ๆ เขาเดินไปข้างหน้าและเตะลำตัวของแอชลีย์ทันที
“โอ๊ย!”
แอชลีย์กรีดร้อง ร่างของเธอลอยออกไป
“มีคนโดนทำร้าย! มีคนก่อปัญหาที่นี่!”
พยาบาลสาวสวยหลายคนร้องออกมา
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็มองฉากนี้ด้วยความประหลาดใจไม่ต่างกัน สีหน้าดูหวาดกลัว เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่คาดคิดว่าจะเกิดสิ่งนี้ขึ้น
ไม่เพียงแต่แอชลีย์จะเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอ็ดเวิร์ดเท่านั้น ที่สำคัญกว่านั้น เธอยังมาจากตระกูลจัดด์จากโวลซิ่งด้วย!
คนจากตระกูลจัดด์นั้นอยู่อย่างสันโดษและแข็งแกร่งเสมอมา!
ไม่ว่าใครหน้าไหน เใื่อต้องอยู่หน้าหน้าแอชลีย์ พวกเขาก็ได้แต่ต้องนบนอบหมอบคลานเท่านั้น
ว่ากันว่าทายาทของตระกูลชั้นหนึ่งเคยลวนลามแอชลีย์ในโรงพยาบาล ก่อนจะจบลงด้วยการที่เธอตัดแขนขาของชายคนนั้น แต่ตระกูลชั้นหนึ่งก็ไม่กล้าแม้แต่จะพูดถึงเรื่องนี้สักคำ
ด้วยภูมิหลังของตระกูลจัดด์และความโหดร้ายของแอชลีย์ ตอนนี้เธอถูกคนต่ำต้อยกว่าเตะเข้าจริง ๆ หรือ?
เป็นภาพที่ไม่น่าเชื่อเลย
ไม่ต้องพูดถึงพลังของแอชลีย์ที่สามารถทำลายบัควู้ดได้เลย แค่เพียงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่กี่สิบคนก็เพียงพอที่จะสอนบทเรียนให้กับฮาร์วีย์ได้แล้ว
หลังจากดูสะลึมสะลืออยู่พักหนึ่ง เธอก็พยายามลุกขึ้น เอามือกุมท้องตัวเอง และมองฮาร์วีย์ด้วยความโกรธ “ไอ้สารเลว! กล้าดียังไงมาเตะฉัน?!
“นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”
แอชลีย์ขู่ฮาร์วีย์อย่างรุนแรง แต่เธอรู้สึกได้ว่าฮาร์วีย์ไม่ได้แยแสเธอนัก
สิ่งนี้ทำให้แอชลีย์ซึ่งมักจะทนงตน โกรธมาก จากนั้นเธอก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์และตะโกนว่า “นายรู้เกี่ยวกับภูมิหลังของฉันรึเปล่า?”
ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมยว่า “ไม่ว่าภูมิหลังของคุณจะเป็นอย่างไร ต่อหน้าผมคุณไม่มีสิทธิ์ทำตัวเย่อหยิ่งอย่างนี้”
“ถ้าผมบอกว่าคุณไม่มีจรรยาบรรณแพทย์ คุณก็ไม่มีจรรยาบรรณแพทย์”
“ถ้าคุณคุกเข่าขอโทษผมกับเพื่อน ผมจะไว้ชีวิตคุณ”
“นาย…” แอชลีย์ตัวสั่นด้วยความโกรธ จากนั้นเธอก็เยาะเย้ยฮาร์วีย์หลังจากนั้นครู่หนึ่ง “ฉันเคยบอกแล้วว่าคนในบัควู้ดมีแต่คนเลว ๆ แล้วฉันพูดผิดเสียที่ไหน”
“คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตระกูลจัดด์ยิ่งใหญ่แค่ไหน แถมคุณยังกล้ามายั่วโมโหเราที่โรงพยาบาลเอ็ดเวิร์ดอีก?”
“ตระกูลจัดด์จากโวลซิ่งยิ่งใหญ่ขนาดนั้นจริงหรือ?” ฮาร์วีย์พูดอย่างเมินเฉย
แอชลีย์พูดด้วยใบหน้าที่ภาคภูมิใจ “ดีจริง? ฉันจะบอกให้นายรู้ไว้ว่าพวกเขาเหลือเชื่อจริง ๆ! แต่คนที่ต่ำต้อยอย่างนายคงไม่เคยได้ยินเรื่องนี้ นับประสาอะไรจะเข้าใจว่าสองคำนี้หมายถึงอะไร”
“แต่นายน่าจะรู้จัก นายน้อยตระกูลโวลซิงทั้งสี่ใช่ไหม?”
สีหน้าของผู้คนที่มองดูหลายคนเปลี่ยนไปเล็กน้อย
เนื่องจากไม่ค่อยมีข้อมูลมากนัก ทุกคนจึงไม่รู้ว่าตระกูลจัดด์นี้มาจากไหน
แต่ทุกคนเคยได้ยินเกี่ยวกับนายน้อยตระกูลโวลซิงทั้งสี่คนมาก่อน
นี่เป็นเพราะหนึ่งในนายน้อยทั้งสี่เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงมากและเรื่องนี้ก็ถูกกล่าวถึงในที่สาธารณะหลายแห่ง
สิ่งนี้ทำให้โลกรู้ว่า นายน้อยตระกูลโวลซิงทั้งสี่ เป็นคนที่เลิศเลอและสุดยอดรุ่นที่สองในประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่
ใคร ๆ ต่างก็รู้ว่า นายน้อยทั้งสี่อยู่ในจุดยุทธศาสตร์อย่างตระกูลโวลซิง ทั้งอำนาจและภูมิหลังของพวกเขานั้นไม่อาจจินตานาการได้
