ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1377
“พี่ยอร์ก เราอย่ายุ่งกับตระกูลควินแลนจากจอร์เจียจะดีกว่านะครับ!”
“ไคล์ ควินแลนเป็นผู้บัญชาการลำดับสองของเซาท์ไลท์!
“คงจะลำบาก ถ้าเราไปหาเรื่องตระกูลพวกเขา!”
แม้ว่ามาร์คัสจะมีความกล้าอยู่บ้าง แต่เขาก็ยังตกใจเมื่อได้ยินชื่อตระกูลควินแลน
แม้ว่าเขาจะรู้ดีว่าฮาร์วีย์ ยอร์ก เป็นที่ปรึกษาของรัฐบาลบัควู้ด…
แต่แม้แต่โยเอล เกรฮัม ผู้บัญชาการสูงสุดแห่งบัควู้ด เมื่อได้พบกับไคล์ ควินแลนแล้ว เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมจำนน!
ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดว่า “ไม่เป็นไร เขาเป็นแค่พวกคางคกขึ้นวอเท่านั้นแหละ!”
มาร์คัสขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วหยุดพูด เมื่อฮาร์วีย์พูดเช่นนั้น เขาก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก
“คางคกขึ้นวอเหรอ?”
“ใครให้นายกล้าพูดแบบนี้?”
“นายรู้ไหมว่าเราเป็นใคร”
“นี่คือนายน้อยซาเวียร์แห่งตระกูลซาเวียร์จากโวลซิ่ง นี่คือคุณชายฌองจากตระกูลฌองแห่งมอร์ดู นี่คือ คุณชายออร์ติซจากมูลนิธิปาร์คสัน…”
“พวกบ้านนอกอย่างนาย กล้าพูดได้ยังไงว่าคนอย่างพวกเราเป็นไม่มีหัวนอนปลายเท้า?”
ตอนนั้นเอง ชายหญิงเจ็ดหรือแปดคนในเครื่องแต่งกายแบบจีนเดินเข้ามาหาฮาร์วีย์ด้วยรอยยิ้มแกน ๆ
เห็นได้ชัดว่าเป็นคนร่ำรวยจากตระกูลใหญ่และบริษัทต่าง ๆ ในประเทศ H
คนหนุ่มสาวเหล่านี้มักจะเดินเตร็ดเตร่ไปมาโดยไม่มีอะไรทำและไม่มีสิทธิ์ในมรดกของตระกูล
แต่เมื่อพวกเขาอยู่ข้างนอก พวกเขาจะรังแกผู้คนและกระทำการอันโหดร้ายทารุณผู้อื่นทุกประเภท!
ถ้าคนธรรมดาเผลอทำให้พวกเขาขุ่นเคืองใจ คนเหล่านั้นมักจะจบชีวิตลงอย่างน่าสังเวชและไม่อาจทนมองได้
“ไอ้หนู วันนี้แกหาเรื่องใส่ตัวเองนะ! รอดูเถอะ!”
“แม้ว่านี่จะเป็นเมืองบัควู้ด เราก็ฆ่านายไม่ได้ แต่เราจะถลกหนังนายทั้งเป็นเลยล่ะ!”
เห็นได้ชัดว่าคาร์ล ควินแลน และคนอื่น ๆ มองว่าทั้งฮาร์วีย์ และมาร์คัส เป็นลูกไก่ในกำมือ
บรรดาเพื่อนสาวแสนสวยที่อยู่เคียงข้างพวกเธอต่างมองมาที่ฮาร์วีย์และมาร์คัสอย่างดูแคลน
พวกบ้านนอกนี่ มันก็บ้านนอกจริง ๆ กล้าดีอย่างไรถึงมาเรียกร้องใส่กลุ่มลูกหลานมหาเศรษฐีแบบนี้? เขาไม่มีทางรับมือกับผลที่จะตามาได้อย่างแน่นอน!
คาร์ลยิ้มแล้วก้าวไปข้างหน้าก่อนที่ฮาร์วีย์จะพูด จากนั้นเขาก็มองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสายตาดูแคลนและพูดอย่างเย็นชาว่า “นายเป็นคนสร้างปัญหาใช่ไหม?”
“ใช่ค่ะ นายน้อยควินแลน ไอ้ส*รเลวคนนี้แหละ!”
แอชลีย์เดินไปหาฮาร์วีย์ด้วยท่าทางท้าทาย เธอยื่นใบหน้างดงามของเธอไปหาฮาร์วีย์และพูดอย่างเย็นชาว่า “ไอ้ส*รเลว เมื่อกี้นายไม่ได้เตะฉันแรงไปใช่รึเปล่า?”
“มาสิ! ฉันยื่นหน้ามาให้นายตบฉันแล้ว นายกล้าที่จะตบฉันอีกครั้งหรือเปล่า?”
“ถ้านายกล้าตบฉันล่ะก็ นายโดนดีแน่!”
“แต่ถ้านายไม่ทำ นายก็ไม่ใช่ผู้ชาย!”
แอชลีย์รู้สึกว่าตอนนี้เธอสามารถจัดการกับฮาร์วีย์ได้แล้ว
เพี๊ยะ เพี๊ยะ!
ฮาร์วีย์ไม่พูดให้เปลืองน้ำลาย ในขณะที่เผชิญหน้ากับสีหน้าที่หยิงผยองของแอชลีย์ เขายกมือขวาขึ้นตบเธอสองครั้งแทน
“โอ๊ย!”
แอชลีย์เซถอยหลังไปสองสามก้าวหลังจากถูกตบ เธอตกใจและโกรธมาก!
เธอไม่คิดเลยว่าทั้งที่ตอนนี้คาร์ลอยู่ที่นี่ ฮาร์วีย์จะยังหยิ่งผยองและอาละวาดได้ขนาดนี้
หากเขาไม่รู้เกี่ยวกับตระกูลจัดด์และนายน้อยตระกูลจัดด์ มันยังพอฟังขึ้น เพราะผู้ที่ไม่ได้อยู่ในวงสังคมชั้นสูงมักจะไม่รู้เรื่องนี้
แต่เขาจะไม่รู้เกี่ยวกับตระกูลควินแลนจากจอร์เจีย ไคล์ ควินแลน ผู้บัญชาการลำดับสองของเซาท์ไลท์ด้วยหรือ? มันฟังไม่ขึ้นสักนิดเดียว
เขาอวดดีอะไรอย่างนี้?
หรือเขาไม่กลัวและไม่ได้ให้ความสำคัญกับตระกูลควินแลนแม้แต่น้อย?
ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย “ผมเพิ่งเคยได้ยินคำขอแปลก ๆ แบบนี้เป็นครั้งแรก”
“ในเมื่อคุณต้องการ ผมก็จะตอบสนองความต้องการของคุณให้”
“ตอนนี้คุณคิดว่าฉันเป็นคนใจกล้าแล้วหรือยัง?”
“ฉันเป็นลูกผู้ชายจริงรึเปล่า?”
ฮาร์วีย์ดูเย็นชา เขาแสดงรอยยิ้มแกน บนใบหน้าด้วยแววตาดูถูกเหยียดหยาม
ฝูงชนตกใจ พวกเขาทั้งหมดดูทำอะไรไม่ถูก!
