ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1392
ฮาร์วีย์ ยอร์ก ไม่ได้เปิดโปงตัวตนอันอ่อนแอของบร็อก พาร์ค เพราะเห็นแก่หน้าของแมนดี้ ซิมเมอร์ เขาทำเพียงเอ่ยทักทายกับกลุ่มด้วยเสียงสุภาพ “ยินดีที่ได้พบครับ”
“คุณคือสามีที่แต่งเข้าตระกูลของแมนดี้ใช่ไหม? ได้ยินว่าแต่งงานกันมาสามปีแต่ยังไม่ได้นอนกับเธอเลยเรอะ!”
หลังจากคุยเล่นกันเล็กน้อย บร็อกก็มองฮาร์วีย์ตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาเย็นชา
“ถ้าครั้งหน้ามีปัญหากับบัควู้ดก็บอกชื่อผมไปก็ได้ เดี๋ยวผมช่วยคุณเอง”
บร็อก พาร์ค ชายผู้มาจากประเทศ J กล้าพูดโอ้อวดราวกับว่าที่นี่เป็นประเทศของเขา ราวกับว่าเขาควบคุมทุกอย่างที่นี่ไว้ได้แล้ว
สเตซี่ ลีโอกับเรย์ ฟลินน์ ทำท่าทีเขินอายอยู่กลางหมู่ชาวประชา ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาว่า “ว่าแล้วเชียว ท่านพาร์คนี่ใจถึงพึ่งได้จริง ๆ ”
ฮาร์วีย์ตอบกลับไปอย่างสุขุม “ขอบคุณครับ แต่ไม่เป็นไรดีกว่า”
ฮาร์วีย์มองแมนดี้หลังเขาพูดจบ เขารู้สึกว่าเขาไม่ต้องเสียเวลากับการคุยธุรกิจอะไรนี่กับบร็อกแล้ว เขาอยากไปเดินเล่นกับภรรยาเขามากกว่า
ไม่ว่าพวกเขาจะคุยไปมากแค่ไหน ยังไงสตาร์ แชโบลก็จะออกจากเซาท์ไลท์ในอีกไม่กี่วันนี้แล้ว คุยเรื่องธุรกิจไปไกลแค่ไหนก็ไม่มีผลหรอก
“ไม่เอาอย่างงั้นเหรอ? แปลว่านายต้องเก่งพอตัวเลยสิท่า!”
บร็อกหัวเราะด้วยท่าทีเย็นชาพอได้เห็นคำตอบของฮาร์วีย์
เขาจัดการเรื่องทุกอย่างในคืนนี้เพราะหวังว่าแมนดี้จะมา แต่เขาไม่คิดว่าเธอจะพาสามีที่อาศัยอยู่ด้วยกันมาด้วย
บร็อกรู้สึกโมโหนิดหน่อยแล้ว เขามองฮาร์วีย์ตั้งแต่หัวจรดเท้าอีกรอบแล้วพูดเย้ยหยัน “ได้ยินว่ามีแต่พวกสวะที่โสมมที่สุดเท่านั้นแหละที่จะแต่งเป็นลูกเขยเข้าคนที่อยู่ประเทศ H ผมน่ะใช้มือเปล่าฆ่าคนแบบพวกคุณได้สบาย ๆ !”
“ถ้าคุณไม่ใช่สามีของซีอีโอซิมเมอร์ล่ะก็ คุณไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะมายืนอยู่ตรงหน้าผมด้วยซ้ำ!”
“เป็นคนที่ผู้หญิงเขาเลี้ยงไว้แท้ ๆ ยังกล้าอวดดี คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?”
บร็อกหัวเราะเยาะด้วยเสียงเย็นชา นี่เป็นหนึ่งในกลยุทธ์ที่เขาใช้บ่อย
การกดดันแฟนหรือสามีของใครสักคนให้รู้สึกอายจนต้องถอยหนี แล้วบร็อกก็จะมีโอกาสเข้าไปแทรกแซงได้
คนจากประเทศ J ที่ยืนอยู่หลังบร็อกเข้าใจสถานการณ์หลังเห็นบร็อกเริ่มพูดจาเป็นศัตรูกับฮาร์วีย์ พวกเขาเริ่มพ่นคำต่อ ๆ กันทีละคน ๆ
“รู้ไหมว่าเป็นเกียรติแค่ไหนแล้วที่ท่านพาร์คจะมาช่วยแก มันดีเหมือนเทวดามาโปรดเลยล่ะ แต่แกกลับไม่ทราบซึ้งอย่างนั้นเหรอ? โง่สิ้นดี!”
“แกมีสิทธิ์อะไรจะมาใช้ชีวิตในสังคมนี้ ถ้าขนาดอะไรดี ๆ มาหาแล้วยังไม่รู้เลย?”
“นี่แกคิดว่าพวกเราจะต้องมานั่งสอนมารยาทให้หรือไง?”
“ท่านพาร์คเป็นผู้ชายที่ใจเย็นมาก ถ้าเป็นคนอื่นนะ ป่านนี้ตบหน้าแกไปเรียบร้อยแล้ว!”
คนจากประเทศ J ชอบทำตัวสูงส่งมีพลังอยู่ตลอด โดยไม่สนคนอื่นที่ไหนเลย และสีหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวของฮาร์วีย์ก็ยิ่งไปกระตุ้นให้พวกเขาโกรธมากกว่าเดิม
ทั้งสเตซี่และเรย์ก็จ้องฮาร์วีย์เขม็งด้วยท่าทางรังเกียจ เช่นเดียวกันกับหญิงสาวร่ำรวยคนอื่น ๆ
‘ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านคนนี้โง่ได้ขนาดนี้เลยเหรอ?’
‘ไม่ใช่ว่าเขาควรจะไปประจบท่านพาร์คหรือยังไง?’
ในขณะที่พวกสาว ๆ กำลังทำตัวเป็นคนดีน่ารักอยู่นั่นเอง เจ้าลูกเขยแต่งเข้าบ้านยังกล้าก่อเรื่องขึ้นมาอีก แล้วพวกเธอจะไม่โกรธได้ยังไง? พวกเธอจะไม่ด่าฮาร์วีย์ได้ยังไง?
“คุณพาร์คคะ เมื่อกี้ที่พูดหมายความว่ายังไงนะคะ์”
แมนดี้หน้าเคร่งขึ้นมาเล็กน้อย
“ฉันพาสามีของฉันมาที่นี่เพราะต้องการแสดงความจริงใจอย่างถึงที่สุด”
“อีกอย่าง ฉันว่าเขาก็ไม่ได้ไปทำร้ายใครนะคะ? ทำไมคุณต้องไปพูดจาข่มเขาอย่างนั้นด้วย?”
“ถ้าคุณไม่ต้อนรับพวกเรา งั้นพวกเราก็จะออกไปเดี๋ยวนี้นี่แหละค่ะ!”
แมนดี้คว้ามือของฮาร์วีย์ เตรียมตัวหันหลังกลับแล้วเดินออกจากงาน
สเตซี่กับเรย์ชะงักไปเล็กน้อย พวกเธอไม่คิดว่าแมนดี้จะปกป้องฮาร์วีย์มากขนาดนี้
ใบหน้าของบร็อกเริ่มบิดเบี้ยวมากขึ้นเรื่อย ๆ สีหน้าของเขาดูถมึงทึงขึ้นมาเล็กน้อย โดยเฉพาะตอนที่แมนดี้คว้ามือฮาร์วีย์มาไว้กับตัวเอง
