ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1414
ฮาร์วีย์ไม่สนใจพวกเขาแม้แต่น้อย เขาส่งสัญญาณให้พวกนั้นเงียบ จากนั้นจึงพูดอย่างใจเย็นว่า “สตีฟจะมาที่นี่เพื่อดำเนินการถ่ายโอนในภายหลัง”
“ก่อนหน้านั้น ให้ผมพูดอะไรสักหน่อย”
“ประการแรก ทรัพย์สินทั้งหมดของแผนกธุรกิจในเซาท์ไลท์จะถูกถ่ายโอนให้กับกองทุนการกุศลภายใต้ชื่อของบริษัทสกาย คอร์ปอเรชั่น จากนี้ไปรายได้ที่ได้รับจากเงินเหล่านี้จะถูกนำไปใช้เพื่อการกุศลทั้งหมด”
“ประการที่สอง ถ้าพวกเจ้าหน้าที่ระดับสูงและพนักงานเต็มใจที่จะอยู่ต่อ ผมจะให้ค่าจ้างคุณเพิ่มขึ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์”
“แต่ผมจะพูดตรง ๆ ว่าหากคุณทำงานให้กับสกาย คอร์ปอเรชั่น คุณต้องละทิ้งทัศนคติที่คุณเคยมีมาให้หมด หากคุณคนใดเริ่มอวดทัศนคติที่ประเทศ J เหนือกว่า ผมขอโทษด้วย แต่คุณถูกไล่ออกแล้ว”
สีหน้าของฮาร์วีย์เย็นชาราวกับน้ำแข็ง คำพูดเหล่านั้นมีประโยชน์ แต่ก็ต้องตักเตือนเช่นกัน
ในตอนแรก เขาวางแผนที่จะไล่พลเมืองจากประเทศ J ออกให้หมด
แต่อีวอนน์แย้งขึ้นมาว่าเนื่องจากพวกเขาดูแลทรัพย์สินมาระยะหนึ่งแล้ว หากสกาย คอร์ปอเรชั่นเลิกจ้างพวกเขาและใช้ทรัพย์สินเหล่านี้โดยปราศจากความรู้ที่เหมาะสม ทรัพย์สินเหล่านี้ก็จะมีมูลค่าลดลง
เมื่อพิจารณาถึงเรื่องนี้ ฮาร์วีย์จึงตัดสินใจเก็บพนักงานเก่าไว้
แต่ถ้าพวกเขาล้ำเส้นฮาร์วีย์อีกครั้ง เขาจะไล่พวกนี้ออกแน่นอน
พนักงานระดับสูงและพนักงานคนอื่น ๆ สบสายตากัน แต่ไม่มีใครกล้าขอลาออก
ไม่มีเหตุผลอะไรให้ลาออก! เงินเดือนที่เพิ่มขึ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์นั้นน่าดึงดูดใจมากเหลือเกิน
แล้วถ้าพวกเขาต้องเปลี่ยนรูปแบบการทำงานล่ะ?
ถ้ามีเงินมากพอ พวกเขาก็ยอมขายประเทศตัวเองได้ด้วยซ้ำ
ฮาร์วีย์จ้องมองไปที่บร็อก
บร็อกตัวสั่นเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าฮาร์วีย์จ้องมองมา
เมื่อสิ่งต่าง ๆ ลุกลามมาถึงจุดนี้ เขารู้ว่าฮาร์วีย์จะพยายามหาทางตกลงกับเขา
บร็อกไม่ได้ร้องขอความเมตตา ทว่าเขากลับเชิดหน้าขึ้นราวกับไก่ตัวผู้แสนเย่อหยิ่ง
เขาแตกต่างจากชนชั้นสูงในประเทศ J คนอื่น ๆ เขามาจากตระกูลที่มีอำนาจในประเทศ J และมีภูมิหลังที่ค่อนข้างน่าประทับใจเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ในบริษัทสตาร์ แชโบล เขาไม่ใช่คนที่ฮาร์วีย์จะล้อเล่นได้ง่าย ๆ
ฮาร์วีย์ไม่สนใจเขาและพูดอย่างใจเย็นว่า “ประการที่สาม ไล่บร็อกและเพื่อนตัวน้อยของเขาออกไปทันที”
“สำหรับเหตุผลว่าทำไม…ก็แค่เพราะผมไม่ชอบพวกเขา”
คำพูดเพียงประโยคเดียวจากฮาร์วีย์ได้ตัดสินชะตากรรมของบร็อกในทันที
ชนชั้นสูงคนอื่น ๆ ส่งสายตาดูถูกเหยียดหยามไปที่บร็อก ก่อนหน้านี้เขายังโอ้อวดว่าได้ใกล้ชิดกับเจ้าของคนใหม่อยู่เลย
แล้วตอนนี้เขาถูกไล่ออกอย่างนั้นหรือ?
สมน้ำหน้า!
“นายไล่ฉันออกเหรอ! กล้าดียังไง! แม้แต่สตีฟยังไม่กล้าไล่ฉันออก! นายมีสิทธิ์อะไร!”
บร็อกแข็งเล็กน้อยก่อนที่จะระเบิดโทสะ
แต่ฮาร์วีย์ยังคงสงบ “เพราะผมเป็นซีอีโอ”
มาร์คัส ผู้จัดการฝ่ายรักษาความปลอดภัยที่ได้รับการแต่งตั้งเมื่อเร็ว ๆ นี้ ก้าวออกมาจากด้านหลังฮาร์วีย์ด้วยความเร็วปานสายฟ้าแลบ เขาคว้าคอบร็อกแล้วโยนออกไปนอกอาคาร
บร็อกขัดขืน โห่ร้องอย่างเดือดดาล “ฮาร์วีย์ ยอร์ก! นายไล่ฉันออกไม่ได้! ฉันเป็นคนดูแลสัญญาทางธุรกิจทุกฉบับ ถ้านายกล้าไล่ฉันออก ฉันจะขายความลับทางการค้าทั้งหมดให้กับคู่แข่งของนาย!”
“ฉันจะรายงานเรื่องนี้กับตัวแทนลี และฉันจะบอกเขาว่าสกาย คอร์ปอเรชั่นวางแผนที่จะยึดทรัพย์สินทั้งหมดของสตาร์ แชโบล นายรอก่อนเถอะ!”
“เดี๋ยวก่อน ผมลืมอะไรไปบางอย่าง…” จู่ ๆ ฮาร์วีย์ก็พูดขึ้นมา
รอยยิ้มอันเย่อหยิ่งผุดขึ้นที่ริมฝีปากของบร็อก
“นายกลัวใช่ไหม? จะบอกอะไรให้…”
“อย่าลืมหักขาเขาและให้บทเรียนเขาด้วย” ฮาร์วีย์ตัดบทบร็อคอย่างใจเย็น ท้ายที่สุด คำพูดของเขาก็เพียงพอที่จะมอบจุดจบให้บร็อก
