ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 1423

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1423

ชื่อที่พูดออกมาทำให้ฮาร์วีย์สับสน

เฟย์ ก็อดดาร์ดเป็นบุคคลที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในฮ่องกง อันที่จริง ทั้งในสังคมของประเทศจีนเลยต่างหาก

ว่ากันว่าเธอเป็นคนที่เจ้าแผนการอย่างถึงที่สุด ช่วงที่เธอยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย เธอได้พบกับเศรษฐีวัย 80 บนเครื่องบินชั้นเฟิสต์คลาส

จากนั้นเธอก็แต่งงานเข้าตระกูลเศรษฐีคนนั้นตั้งแต่ยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ พอเธอเรียนจบ สามีวัย 80 ปีของเธอก็เสียชีวิตลง ส่งผลให้ทรัพย์สินจำนวนมากของเขาส่งต่อมาถึงมือเธอ

ในกลุ่มสังคมวงในของชนชั้นปกครองที่ฮ่องกง เฟย์มีฉายาว่า ‘แม่ม่ายดำ’

แม้ว่าเธอจะมีเล่ห์กลหรือแรงจูงใจก็ตาม แต่เธอก็มีใบหน้าที่งดงามราวกับเทพธิดา เธอใช้ชีวิตที่สมบูรณ์อู้ฟู่อยู่ในฮ่องกง ลาสเวกัส และเซาท์ไลท์ ใบหน้าของเธอปรากฏบนนิตยสารเช่นกัน

ไม่มีใครคิดว่าเธอจะมีความสัมพันธ์กับร้านขายวัตถุโบราณของตระกูลฟลินน์

ฮาร์วีย์เลิกคิ้วเมื่อเขาเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของอาเวล

เฟย์มีชื่อเสียงพอตัวด้านการประเมินคุณภาพวัตถุโบราณ และฉายาของเธอก็ฟังดูน่ากลัวใช้ได้ ตระกูลไนส์เวลล์ย่อมไม่อยากไปทำให้คนอย่างเธอโกรธแน่

แต่เธอกลับมากล่าวถือหางเข้าข้างร้านขายวัตถุโบราณของตระกูลฟลินน์

ดาร์เรนและลูกน้องของเขาต่างหลีกทางและกล่าวทักทายเธอด้วยท่าทางให้ความเคารพ “เจ้าหญิงก็อดดาร์ด”

มีคนไม่กี่คนที่พอได้ยินชื่อนั้นเข้าถึงรู้สึกตัว คนที่มีนามสกุลก็อดดาร์ดคือคนที่มีพื้นเพตระกูลพิเศษ เพราะมันเป็นนามสกุลของชนชั้นขุนนางตั้งแต่สมัยโบราณ

ถ้าเป็นเมื่อร้อยปีก่อน เฟย์อาจจะเป็นเจ้าหญิงไปแล้วก็ได้

เฟย์ไม่ตอบรับคำทักทายของดาร์เรนหรือของลูกน้องเขาเลย เธอเดินตรงไปทางเคาน์เตอร์ จ้องอาเวลที่กำลังก่อความวุ่นวายด้วยสายตาเย็นชา

สีหน้าของอาเวลกลับมาเป็นปกติ เขาหรี่ตาเล็กลง

“เจ้าหญิงก็อดดาร์ด ที่คุณมาที่นี่เพราะคุณก็มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องวุ่นวายนี้ด้วยเหรอครับ?”

“แน่นอน!” เฟย์ตอบ สีหน้าเธอยังเย็นชาเหมือนเดิม

“แล้วคุณจะทำอะไรได้?”

อาเวลหัวเราะเยาะ

“เจ้าหญิงก็อดดาร์ด คุณน่ะเป็นบุคคลที่ทรงพลังในฮ่องกงและลาสเวกัสก็จริง แต่อย่าลืมนะครับว่าที่นี่คือบัควู้ด ที่นี่คือเซาท์ไลท์ พื้นที่ของเจ้าชายยอร์ก!”

“คุณคิดถึงผลที่จะตามมาหรือยัง ถ้าคุณก่อเรื่องขึ้นในพื้นที่ของเจ้าชายยอร์ก?!”

เฟย์มองอาเวลด้วยสายตาเหยียดหยาม

“ในเมื่อนายตรงไปตรงมาขนาดนี้ ฉันเข้าเรื่องเลยก็แล้ว ใช่ เซาท์ไลท์เป็นพื้นที่ของเจ้าชายยอร์กจริง ฉันไม่มีทางกล้าแตะต้องนายหรอก”

“แต่นายล่ะ จะกล้ามาแตะต้องฉันไหม?”

“ตระกูลไนส์เวลล์กับเจ้าชายยอร์กกำลังสนับสนุนนายอยู่ก็จริง แต่ฉันก็มีคนคอยหนุนหลังฉันเหมือนกัน”

“ถ้าเปรียบเทียบกันแล้วล่ะก็ คนที่คอยหนุนหลังฉันมีสถานะสูงกว่าเจ้าชายยอร์กที่จู่ ๆ ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้แน่นอน!”

“อีกอย่างนะ เจ้าชายยอร์กจะเข้าข้างนายเหรอ?”

“นายน้อยไนส์เวลล์! นายคิดว่านายมีสิทธิ์จะมาเผชิญหน้ากับคนอย่างฉันเหรอ?”

สีหน้าอันงดงามของเฟย์ช่างดูเย็นชาและเหินห่าง แต่คำที่ออกมาจากปากของเธอยังเต็มไปด้วยทะนงตน เธอเป็นเหมือนกับหมาป่าห่มหนังแกะ การกระทำของเธอทำให้สีหน้าของอาเวลเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

“คุณเป็นคนสวยนะ น่าเสียดาย ที่คุณช่างหยิ่งยโสและทะนงตัวเหมือนที่ข่าวลือว่าไว้ไม่มีผิด!”

“ในเมื่อเรากำลังคุยเรื่องนี้กันแล้ว คุณก็บอกผมมาเลยสิว่าคุณวางแผนจะทำอะไรกันแน่? ดูซิว่าคุณมีค่าพอจะข่มผมหรือเปล่า”

“อีกอย่างนะ เลิกใช้ฉายาแม่ม่ายดำนั่นได้แล้ว”

“จะเอาไปหลอกคนนอกก็ไม่ว่าอะไรหรอก แต่ถ้าเอามาใช้กับผม ก็คงงี่เง่าน่าดู ว่าไหมล่ะ?”

เฟย์จิกกัด “นายก็รู้อยู่แล้วว่าฉันคือแม่ม่ายดำ ยังจะกล้ามาเปิดศึกกับฉันอีกเหรอ?”

อาเวลตอบกลับอย่างใจเย็น “คุณก็เป็นแค่แม่ม่าย คุณไม่มีสิทธิ์ถูกผมข่ม และคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาถือหางสนับสนุนร้านขายวัตถุโบราณของตระกูลฟลินน์ด้วย แถมยังไม่มีค่าพอกับตระกูลไนส์เวลล์อีกต่างหาก!”

“และแน่นอน คุณก็สั่งให้ผมเลิกพังร้านไม่ได้เหมือนกัน!”