ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1426
ฮาร์วีย์ยังใจเย็นอยู่ “ผมมันก็แค่แมลงตัวจิ๊บตัวจ้อย ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกครับว่าผมเป็นใคร”
ดาร์เรนมองฮาร์วีย์ตั้งแต่หัวจรดเท้า จากนั้นก็แอบใช้โทรศัพท์ถ่ายภาพฮาร์วีย์ แน่นอนว่าเขากำลังหาคนที่จะมาสืบข้อมูลของฮาร์วีย์ได้
ไม่นานนัก โทรศัพท์ของดาร์เรนก็ส่งเสียงดัง เขาเหลือบมองดูโทรศัพท์ชั่วครู่ ก่อนจะยื่นส่งให้เฟย์
เฟย์ส่งรอยยิ้มดูมีความหมายมาให้ตอนที่เธอเหลือบมองดูเนื้อหาในโทรศัพท์ “อ้อ คุณเป็นที่ปรึกษาของรัฐบาลบัควู้ดนี่เอง”
“ได้ยินว่าฟอรั่มการเข้าถึงธุรกิจและการลงทุนที่คุณจัดการอยู่มันล้มเหลวนี่นา แล้วตอนนี้คุณก็มาทำงานกับอาเวลแล้วเหรอ? คุณเก่งมากเลยนะเนี่ย หาเงินกับทั้งรัฐบาล ทั้งพวกนักเลง!”
“อ้อใช่ คุณยังเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านซิมเมอร์ด้วย ดูดเงินจากที่นั่นด้วยเหมือนกันนี่นา!”
สายตาของเฟย์ที่จับจ้องฮาร์วีย์เต็มไปด้วยความดูหมิ่น
ผู้หญิงอย่างเธอมักจะนิยมชมชอบลูกชายหรือนายน้อยที่ร่ำรวยอยู่แล้ว
ดังนั้นเธอจะไม่มีทางชายตามองผู้ชายที่ปีนบันไดสังคมด้วยการหวังพึ่งผู้หญิงและโชคหรอก
แต่ไอ้เจ้าลูกเขยแต่งเข้าบ้านสถานะกระจ้อยร่อยที่เธอไม่สนใจแม้แต่น้อย กลับกล้ามายืนขวางทางเพื่อหยุดอาเวลและทำลายแผนของเธอ
เฟย์อารมณ์ไม่ดีสุด ๆ
ก่อนที่เฟย์จะได้ทันพูดอะไร อาเวลก็พูดตัดบทอย่างเงียบ ๆ “พี่ยอร์ก! ผมไม่มีทางพอใจแน่ถ้าไม่ได้ทำลายทั้งร้านด้วยมือผมเอง! ผมจะไม่แสดงความจริงใจด้วยการไม่ทำลายที่นี่ได้ยังไงกันพี่!”
อาเวลพูดอย่างนี้ไม่ใช่เพื่อแค่ระบายอารมณ์ แต่เพื่อให้เจ้าชายยอร์กได้รับความยุติธรรมด้วย
เขารู้ว่าการทำลายร้านเป็นเรื่องที่ง่ายแสนง่าย แล้วเขาก็เข้าใจถึงผลที่จะตามมาด้วย นายน้อยทั้งสี่แห่งฮ่องกงเป็นผู้อยู่เบื้องหลังร้านขายวัตถุโบราณของตระกูลฟลินน์ ซึ่งหมายความว่าตระกูลไนส์เวลล์จะต้องเป็นผู้จ่ายค่าเสียหายทั้งหมด
แต่ถ้าหากอาเวลไม่ทำลายร้าน เขาจะยืนหยัดความยุติธรรมให้ฮาร์วีย์ได้ยังไง?
“จะรีบไปทำไมกัน? พวกเขาไม่ได้จะมาจัดการคุณเสียหน่อย” ฮาร์วีย์พูดตอบ
“อีกอย่าง พวกเขาก็ทำเกมมาค่อนข้างดี แต่คุณกลับจะมาพังร้าน คุณน่ะหยาบคายเกินไป มันไม่น่าสนใจหรอก”
“พวกเราต้องเล่นตามไปกับพวกเขาสิ ทรมานหัวใจผู้ชาย จัดการพวกเขาด้วยเหตุผล ทำให้พวกเขาซาบซึ้งกับทุกสิ่งที่พวกเราทำให้”
เฟย์กับคนอื่นหัวเราะเสียงเย็นชาเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์
ดาร์เรนกับลูกน้องมองฮาร์วีย์ตั้งแต่หัวจรดเท้า เผยรอยยิ้มเหยียดเล็ก ๆ พวกเขาดูหมิ่นฮาร์วีย์อย่างเปิดเผย
ที่ปรึกษารัฐบาลก็ฟังดูทรงพลังดีเมื่อเทียบกับเจ้าของกิจการเล็ก ๆ
แต่ในสายตาพวกเขา ตำแหน่งที่ปรึกษาไม่ได้มีความหมายอะไรเลย
ขนาดคนอย่างอาเวล ไนส์เวลล์ยังคิดได้แค่จะพังร้านเพื่อระบายอารมณ์อยู่เลย
แล้วเขยแต่งเข้าบ้าน ที่ปรึกษารัฐบาลอะไรนี่จะไปทำอะไรได้?
ตลกเกินไป!
เฟย์มองปาเต็ก ฟิลีปป์บนข้อมือแล้วเอ่ยขึ้นว่า “ที่ปรึกษายอร์ก ฉันจะไม่ขอพูดเรื่องที่คุณเข้ามาขวางเรื่องของฉันเพราะเห็นแก่โยเอล เกรฮัม”
“แต่ฉันก็อยากจะเห็นเหมือนกันว่าคุณมีความสามารถอะไร ในเมื่อคุณกล้าเข้ามาขวางพวกเรา! คุณจะจัดการพวกเราด้วยเหตุผลยังไง? คุณจะตอบแทนบาดแผลด้วยความเมตตาได้ยังไง?”
เฟย์มองเขาด้วยสายตาถากถาง
ฮาร์วีย์กลับยังทำท่าไม่รู้หนาวรู้ร้อนต่อไป
ครั้งนี้อาเวลถูกคนอื่นหลอกใช้ และนายน้อยทั้งสี่ของฮ่องกงก็กำลังเล็งเป้าไปที่ฮาร์วีย์เหมือนกัน
หากคิดดี ๆ แล้ว ฮาร์วีย์จะต้องทำให้คนพวกนั้นได้รับผลจากการกสร้างเรื่องของตัวเองให้ได้
ฮาร์วีย์ส่งยิ้มให้อาเวล “นายน้อยไนส์เวลล์ ตอนนี้คุณมีเงินเท่าไหร่?”
อาเวลชะงักไปเล็กน้อย แต่ยังให้คำตอบกลับมา “ผมมีประมาณร้อยสิบห้าล้านครับ”
ฮาร์วีย์พยักหน้า “เอาล่ะ แล้วร้านขายวัตถุโบราณของตระกูลฟลินน์ขายของของตัวเองไหม?”
