ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1464
ฮาร์วีย์กระโดดข้ามยอดฝีมือของประเทศ J มากกว่าร้อยคนไป
เขาเร็วมาก ยอดฝีมือทั้งหลายต่างไม่ทันได้ตอบโต้
ทั้งกิลเบิร์ต พาร์ค และปรมาจารย์หมัดเมา หน้าเปลี่ยนสีไปในเวลาเดียวกัน “ระวัง!”
สีหน้าของรอยเปลี่ยนไปอย่างดูไม่ได้ เขาไม่เคยคิดเลยว่าในสถานการณ์เช่นนี้ ฮาร์วีย์จะยังคงกล้าที่จะต่อต้าน
แม้ว่ายอดฝีมือของประเทศ J ทุกคนจะกรีดร้องพร้อมกัน แต่พวกเขาก็หยุดสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นไม่ได้
บางคนรีบเหนี่ยวไก แต่ปืนทุกกระบอกของพวกเขากลับพลาดเป้า
กิลเบิร์ตเร็วมาก และเขาก็หยุดอยู่ตรงหน้ารอยอย่างรวดเร็ว
เพี๊ยะ!
ทันทีที่ร่างของฮาร์วีย์แตะพื้น เขาก็ตบหน้ากิลเบิร์ตทันที
ร่องรอยของความปรามาสยังเด่นชัดบนใบหน้าของกิลเบิร์ต และเขากำลังจะเอาคืนฮาร์วีย์
ทว่า การที่เขาไม่เคลื่อนไหวคงจะดีกว่า เพราะเมื่อเขาขยับตัว ความสิ้นหวังก็ประเดประดังเข้ามาใส่ตัวเขาในทันที
ฮาร์วีย์เร็วเกินไป ขณะที่กิลเบิร์ตกำลังจะเคลื่อนไหว ฝ่ามือของฮาร์วีย์ก็ฟาดลงบนใบหน้าของเขาแล้ว
“อ๊าก!”
กิลเบิร์ตกระอักเลือดออกมา และร่างกายของเขาก็หมุนเป็นวงกลม
ฮาร์วีย์กดมือซ้ายบนศีรษะของกิลเบิร์ตแล้วบิดเล็กน้อย
กร๊อบ! ชายผู้ซึ่งเป็นหนึ่งในสามเซียนแห่งเทควันโดล้มลงไปกับพื้นและเสียชีวิตอย่างไร้ประโยชน์ทันที
ฮาร์วีย์กระโดดอีกครั้ง และร่างของเขาก็ตกลงตรงหน้ารอย
ในห้วงความคิดนั้น รอยคิดจะวางปืนลงบนหน้าผากของซีนเธียร์ แต่เขาช้าเกินไป
เพี๊ยะ!
ฮาร์วีย์ตบเขาอย่างง่ายดาย
“ลักพาตัวน้องภรรยาของฉัน?”
เพี๊ยะ!
“ทำให้ฉันต้องคุกเข่า?”
เพี๊ยะ!
“แกคู่ควรเหรอ?”
เพี๊ยะ!
ฝูงชนตกตะลึง
ทุกอย่างเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจนแทบทุกคนไม่ทันได้ตั้งตัว
เหล่าลูกน้องของรอยหลายคนตกอยู่ในความตื่นตระหนก พวกเขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตาเห็น!
พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะพลิกสถานการณ์ได้ในเวลาแค่ชั่วอึดใจเดียว
แม้แต่หนึ่งในสามเซียนแห่งเทควันโด กิลเบิร์ต พาร์คก็ถูกเขาฆ่าในพริบตา!
“ปล่อยตัวแทนการ์ฟิลด์ไป!”
“แกบังคับฉันเอง!”
ปรมาจารย์หมัดเมาที่อยู่ด้านหลังรีบวิ่งไปด้วยสีหน้าสยดสยอง
แต่ในขณะที่ปรมาจารย์หมัดเมารีบวิ่งออกไป อีธานก็ยกดาบขึ้นจากพื้นด้วยเท้าขวา ก่อนจับไปที่ดาบแล้วกวัดแกว่งใบมีด
“อึก…”
ปรมาจารย์หมัดเมาสั่นสะท้านไปทั้งตัว เส้นเลือดปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขา เขาค่อย ๆ ล้มลงด้วยสีหน้าไม่เชื่ออย่างที่สุด
ยอดฝีมือรอบ ๆ ถูกขวางเอาไว้ทันที และไม่มีใครกล้าก้าวไปข้างหน้า
“เจ้าชายยอร์ก คุณเก่งมาก!”
แม้ว่ารอยจะถูกคว้าคอเอาไว้ แต่เขาก็ไม่มีท่าทีสะท้กสะท้าน เขาส่งยิ้มแกน ๆ ให้ฮาร์วีย์แทนเสียอย่างนั้น
“ฉันคิดมาตลอดว่าอีธาน ฮันต์กับไทสัน วูดส์ เป็นคนหนุนหลังผู้ยิ่งใหญ่ของนาย แต่ดูเหมือนว่าฉันประเมินนายต่ำไป นายเป็นคนที่ทรงพลังที่สุดต่างหาก!”
ฮาร์วีย์จ้องมองที่รอยอย่างเย็นชา “แม้แต่ตอนนี้แกก็ยังสงบมาก แกไม่กลัวความตายเหรอ? หรือแกคิดว่าคืนนี้จะมีใครช่วยแกได้?”
รอยเย้ยหยัน “ก็ไม่เชิงหรอก แต่เพราะฉันรู้ว่านายไม่กล้าฆ่าฉันแน่!”
“ฉันไม่ใช่พวกเศษสวะเหมือนสตีฟ ลีกับแคม ลี ฉันเป็นลูกศิษย์ของวอลเลซ พาร์ค นักเทควันโดอันดับหนึ่ง! การฆ่าฉันไม่เพียงแต่จะทำให้นายซวยคนเดียว แต่นายจะฉุดให้คนรอบข้างตกระกำลำบากไปด้วย จะมีการนองเลือดทั่วทั้งโกลด์ โคสต์ วิลล่า แม้แต่ทั้งเขตของเซาท์ไลท์ก็เหมือนกัน!”
“นายจะรับผลที่ตามมาได้ไหม?”
“ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกนายหรอกนะ แต่ไม่มีใครทนรับผลที่ตามมาได้หรอก!”
“นอกจากตบฉันสองสามครั้งแล้ว อย่างนายจะทำอะไรได้อีก ฆ่าฉันเหรอ? นายกล้าพอจะทำอย่างนั้นหรือเปล่า?”
