ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1478
ทุกคนดูออกว่าชายหัวโล้นกำลังเยาะเย้ยฮาร์วีย์
ลูกเขยแต่งเข้าบ้านจะมีเงินสามร้อยล้านได้อย่างไร?
ถ้าเขามีเงินมากขนาดนั้น เขาคงได้รับการยอมรับในฐานะแขกผู้มีเกียรติในแวดวงสังคมชั้นสูงแล้ว
ปัญหาคือฮาร์วีย์ดูไม่เหมือนคนในแวดวงนั้นเลย!
“สามร้อยล้าน?”
ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างไม่แยแส
“ฉันไม่สนใจเรื่องเงิน และฉันไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วในบัญชีธนาคารของฉันมีเงินอยู่เท่าไหร่”
“แต่ฉันคงมีสักอย่างน้อยหนึ่งหมื่นห้าพันล้านเหรียญ”
ผีเสื้อสังคมหลายคนเริ่มกลอกตาเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์พวกเขาหัวเราะคิกคักเยาะเย้ยเขา
‘หนึ่งหมื่นห้าพันล้าน?’
‘คงจะถอนเงินแค่สิบห้าเหรียญออกมาไม่ได้ด้วยซ้ำ!’
‘ถ้าโอ้อวดได้ขนาดนี้ ทำไมไม่ไปออกรายการทอล์คโชว์เสียเลยล่ะ?!’
‘คนอย่างเขายิ่งต้องการมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งโอ้อวดมากเท่านั้น!’
แม้แต่ซีนเธียร์ก็ตัวแข็งเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ จากนั้นเธอก็เข้าใจทันที
เธอรู้ว่าพี่เขยของเธอมีความสามารถ แต่หนึ่งหมื่นห้าพันล้านเหรียญไม่ใช่จำนวนเล็กน้อย
เธอคิดเสมอว่าฮาร์วีย์อาจมีเงินสองสามร้อยล้านเหรียญอยู่ในมือ แต่ความแตกต่างระหว่างจำนวนเท่านี้กับหนึ่งหมื่นห้าพันล้านเหรียญไม่ใช่แค่เลขศูนย์เพียงไม่กี่ตัว
“โอ้ เศรษฐีพันล้าน…!”
ฮิวจ์หัวเราะออกมา เขาจ้องมองฮาร์วีย์ราวกับว่าฮาร์วีย์เป็นคนงี่เง่า
ทรัพย์สินมูลค่าหลายพันล้านเหรียญ?
เจ้าชายยอร์กแห่งเซาท์ไลท์ ยังไม่มีเงินมากขนาดนั้นด้วยซ้ำ!
ถึงกระนั้น ตระกูลของนายน้อยทั้งสี่แห่งฮ่องกงหรือเจ้าชายทั้งหกแห่งมอร์ดูก็อาจสามารถผลิตเงินจำนวนดังกล่าวได้
ถึงกระนั้น เจ้าชายและเจ้านายเหล่านั้นเพียงอย่างเดียวอาจไม่ได้ครอบครองเงินสดจำนวนมาก
ถ้าฮาร์วีย์มีเงินมากขนาดนั้น อย่าไปสนบัควู้ดเลย แม้แต่ในโวลซิ่งเขาก็สามารถทำอะไรตามใจได้!
“มหาเศรษฐีพันล้าน ใช่ไหม?”
ชายหัวโล้นแสร้งทำเป็นตกใจ จากนั้นเดินไปหาฮาร์วีย์และคำนับด้วยความเคารพ
“ฉันไม่ทราบว่าคุณเป็นใคร โปรดปฏิบัติต่อผมอย่างดีในอนาคตด้วยนะครับ!”
ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็นว่า “ฉันไม่ต้องการปฏิบัติต่อนายด้วยสิ่งใดอีกในอนาคต เราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ”
พรึด!
ฝูงชนแทบจะกลั้นหัวเราะไม่ได้เมื่อเห็นฮาร์วีย์ยังคงแสร้งทำเป็นร่ำรวย
‘ลูกเขยคนนี้ช่างตลกจริง ๆ!’
‘เขาคิดว่าตัวเองสูงส่งจริง ๆ!’
‘เขาไม่รู้หรือไงว่ามันน่าละอายแค่ไหน?!’
ฮิวจ์พูดแทรกขึ้นมาอย่างเคร่งขรึม “พอแล้ว ทริสตัน ทุกคน เงียบและรู้เอาไว้ซะ หากคุณทำให้นายท่านยอร์กขุ่นเคือง เขาจะบีบคอพวกคุณจนตายด้วยทรัพย์สินมูลค่าหนึ่งหมื่นห้าพันล้านเหรียญของเขา!”
“ก็ได้ เข้าใจแล้ว!”
ทริสตัน ชายหัวโล้นโค้งคำนับด้วยความเคารพอีกครั้ง
“ผมจะปฏิบัติต่อนายท่านยอร์กอย่างดี”
ทริสตันแสร้งทำราวกับตัวตลก ราวกับว่าเขากลัวฮาร์วีย์เหลือเกิน
ทุกคนต่างหัวเราะคิกคัก แน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้หัวเราะเยาะทริสตัน แต่กลับหัวเราะเยาะฮาร์วีย์
“นายท่านยอร์ก! เนื่องจากคุณมีเงินหนึ่งหมื่นห้าพันล้านเหรียญ คุณจึงกลายเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในบัควู้ดอย่างแน่นอน”
ฮิวจ์ก้าวไปข้างหน้า ถือแก้วไวน์แดงไว้ในมือ
“ผมมาที่บัควู้ด เพราะตระกูลเบเกอร์กำลังเตรียมที่จะลงทุนที่นี่”
“แน่นอน ว่าเราเป็นคนต่างถิ่น เราจึงมองหาผู้ประกอบการท้องถิ่นมาทำงานร่วมกัน”
“ขณะนี้เรากำลังลงทุนในโครงการสวนสนุก เราต้องการเงินลงทุนส่วนแรกประมาณ 1.5 พันล้านเหรียญ”
“ขอเงินลงทุนคืนสักครึ่งหนึ่งได้ไหม?”
“เรารับประกันว่าหลังจากสามปีคุณจะได้เงินคืนเต็มจำนวน และคุณจะมีกำไรหลายพันล้านเหรียญภายในห้าปี ฟังดูเข้าท่ารึเปล่า?”
ฮิวจ์หันไปหาฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าจริงจัง
“สำหรับเศรษฐีพันล้านอย่างคุณ เงินเจ็ดร้อยห้าสิบล้านเหรียญนั้นคุณไม่สะทกสะท้านหรอกใช่ไหม?”
ผีเสื้อสังคมวองสามคนต่างก็แลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกัน พวกเขาทั้งหมดจ้องมองฮาร์วีย์ราวกับว่าเขาเป็นตัวตลก
‘นายน้อยเบเกอร์ใจร้าย’
‘เขากำลังทำให้ชายคนนี้ขายหน้าจริง ๆ’
‘ฉันเกรงว่า หลังจากเหตุการณ์นี้นายท่านยอร์กจะเป็นที่รู้จักไปทั่วบัควู้ด ‘
“ฮึ! ออกไปจากที่นี่กันเถอะ!”
ซีนเธียร์กำลังโกรธ คนเหล่านี้ล้ำเส้น! เธอไม่ต้องการให้ฮาร์วีย์ต้องทนกับความอัปยศอดสูนี้ และต้องการให้เขาออกจากคลับในทันที
