ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1494
ทริสตัน ควินแลนดูเสียใจ
แต่สีหน้าของคาร์ล ควินแลนนั้นดูไม่ได้เอาเสียเลย และอาจถึงขั้นดูตื่นตระหนกด้วยซ้ำ
ในตอนนี้เขารอแทบที่จะบีบคอทริสตันจนตายไม่ไหวแล้ว
ในโลกนี้มีคนตั้งมายมาย ทำไมเขาถึงต้องไปมีเรื่องกับฮาร์วีย์ ยอร์กด้วย?!
ยิ่งกว่านั้น การทำให้เขามีส่วนร่วมโดยขอให้เขามาที่นี่ ก็เท่ากับกำลังส่งเขาไปสู่ความตายไม่มีผิด!
สิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจว่าคาร์ลเพิ่งจะเอาชีวิตรอดมาได้ และถูกหักมือและเท้าอย่างละข้างอีกต่างหาก
เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะได้พบกับฮาร์วีย์อีก อาการบาดเจ็บของเขาก็ยังไม่หายเป็นปกติ สิ่งนี้ทำให้เขาไม่อาจแม้แต่จะบีบน้ำตาได้
ภายใต้การจ้องมองของกลุ่มคน ฮาร์วีย์เดินไปที่ขอบถังขยะและโยนทิชชู่ทิ้งไป จากนั้นเขาก็เดินกลับไปหาคาร์ลอย่างใจเย็นและพูดอย่างเฉยเมยว่า “นายน้อยควินแลน เรามาต่อกันเถอะ”
“ฉันกำลังถามคำถามนายว่านายมีปัญหากับฉันหรือเปล่า?”
คาร์ลตัวสั่นไปทั้งตัวและพูดว่า “ไม่ ผมไม่กล้า!”
เขาจะกล้ามีปัญหาได้อย่างไร?!
เขามีอิทธิพลมาก เขามาจากตระกูลควินแลนแห่งจอร์เจีย แต่ปัญหาคือคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา!
แม้ว่าเขาจะไม่รู้รายละเอียดเกี่ยวกับตัวตนของฮาร์วีย์ แต่แม้แต่ไคล์ ควินแลนก็ยังปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพ เขาจะหาเรื่องฮาร์วีย์ก็ต่อเมื่อเขาเสียสติไปแล้วเท่านั้น!
เขาไม่รู้ว่าตัวเองมาที่นี่เพื่อมาบดขยี้ฮาร์วีย์
ถ้าเขารู้ ต่อให้มีเกี้ยวแปดคนหามมารับ เขาก็ไม่มา
จะให้เขามีปัญหากับฮาร์วีย์หรือ?
ต่อให้บ้าบิ่นขนาดไหน เขาก็ไม่กล้า!
ไม่กล้า?!
ใครจะกล้า?!
มันเป็นเพียงคำง่าย ๆ สองคำ แต่กลับทำให้ทุกคนในฝูงชนตกตะลึง
นี่คือสมาชิกของตระกูลควินแลนแห่งจอร์เจีย หลานชายของผู้บัญชาการลำดับที่สองของเซาท์ไลท์ เขาดูสง่าผ่าเผยมากตอนปรากฏตัว แต่ตอนนี้กลับทำตัวเหมือนคนขี้ขลาด นี่มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน
สาว ๆ นักขุดทองพากันตกตะลึง บางคนถึงกับตบหน้าตัวเองเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้ฝันไป
แต่วินาทีต่อมาทุกคนก็ยิ่งอึ้งมากขึ้น
“คุกเข่าลง”
ฮาร์วีย์กล่าวอย่างเฉยเมย เขายังคงดูสงบมาก
เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ตั้งใจปล่อยให้คาร์ลถอยไปง่าย ๆ
ตระกูลควินแลนแห่งจอร์เจียแล้วไงล่ะ?
ถ้าไม่ใช่เขาแต่เป็นชายผู้บริสุทธิ์คนอื่น ชายคนนั้นอาจถูกคาร์ลกระทืบตาย
ทุกคนตกใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้
แม้ว่าตัวตนและภูมิหลังที่แท้จริงของฮาร์วีย์จะน่ากลัวจริง ๆ แต่การทำให้คาร์ลยอมคุกเข่าได้? เป็นไปได้อย่างไร?
เขามาจากตระกูลควินแลนแห่งจอร์เจีย!
ตระกูลควินแลนแห่งจอร์เจียยังไม่ยิ่งใหญ่พอหรือ?
พรึ่บ!
คาร์ลลำบากพอตัวในการลงจากรถเข็น เขาทนความเจ็บปวดแสนสาหัส และคุกเข่าลงต่อหน้าฮาร์วีย์ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ
ตุบ!
ไม่ใช่แค่ทริสตันและฮิวจ์
ทุกคนหัวหมุนกันหมด!
เขาคุกเข่าจริงหรือ!
นายน้อยในตำนานที่มีภูมิหลังและตัวตนที่แข็งแกร่งเช่นนี้ คุกเข่าเพียงเพราะคำพูดของฮาร์วีย์เพียงประโยคเดียว?
เป็นไปได้ยังไง?!
ทุกคนอยู่ในความงุนงงและไม่รู้ว่าควรแสดงสีหน้าอย่างไร
ไทสัน วูดส์ขยับริมฝีปากเล็กน้อย คาร์ลที่มีความสามารถเพียงน้อยนิดกล้าดียังไงมาทำตัวเย่อหยิ่ต่อหน้าหัวหน้าผู้ฝึกสอน?
‘ไร้สาระ!’
หัวหน้าตระกูลควินแลนแห่งจอร์เจียยังไม่กล้าแม้แต่จะทำเช่นนั้น!
“คุกเข่าให้ดี ๆ”
ฮาร์วีย์หยิบกระดาษทิชชู่ออกมาแล้วโยนใส่หน้าคาร์ล
คาร์ลริมฝีปากกระตุก แต่ในวินาทีต่อมาเขาก็หยิบกระดาษทิชชู่ แกะผ้าพันแผลบนใบหน้าออก แล้วเช็ดหน้าให้สะอาด
จากนั้นเขาก็ยืดตัวขึ้น
ทุกคนตกตะลึงในขณะที่ดูฉากนี้ นายน้อยควินแลนเป็นอะไรไป!
เพี๊ยะ!
ฮาร์วีย์ตบคาร์ล ทำให้ร่างกายของเขาสั่นเทิ้มไปทั้งตัวก่อนที่ทุกคนจะทันได้ตอบสนอง
“มาให้กำลังใจลูกพี่ลูกน้องเหรอ?!”
เพี๊ยะ!
“รังแกคนอื่นมันสนุกมากเลยใช่ไหม?”
เพี๊ยะ!
“ฉันหักมือกับขานายไปอย่างละข้างแล้ว แต่นายยังไม่ได้เรียนรู้อะไรเลยหรือ?”
เพี๊ยะ!
“นี่เป็นครั้งสุดท้าย!”
“คราวหน้า ถ้าฉันเห็นนายข่มเหงรังแกคนอื่นหรือรังแกฉันอีก ก็เตรียมตัวตายได้เลย”