ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1510
ชายหนุ่มหัวโล้นพูดด้วยความไม่พอใจ “เราเป็นพี่น้องของหลงเหมิน เราคือ…”
เพี๊ยะ!
ฮาร์วีย์ ยอร์กเหวี่ยงฝ่ามือไปที่ใบหน้าของชายคนนั้นแล้วส่งเขาลอยออกไป
“คุณคิดว่าการเป็นคนของหลงเหมินมันยอดเยี่ยมนักเหรอ!”
“ตอนนี้ผมจะจัดการพวกคุณทุกคน!”
“แม้แต่ซามูเอล บาวเออร์ยังต้องแสดงความเคารพต่อผม!”
“แล้วคุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร?!”
“เอาล่ะ!”
“ผมให้โอกาสพวกคุณแล้ว!”
สายตาของฮาร์วีย์ เย็นชาแต่การแสดงออกของเขาเย็นชายิ่งกว่า
แม้แต่การจ้องมองอย่างเย็นชาของเขาในตอนนี้ก็ยังทำให้ผู้คนจากสาขามอร์ดูของหลงเหมินเหงื่อตก
“ยานนิค บิสสัน ถ้าพวกเขาไม่ยอมทำเองก็ช่วยสนองพวกเขาที”
“แล้วราเชล ฮาร์ดีล่ะ…?”
ฮาร์วีย์มองที่ราเชลโดยไม่ได้ให้คำตอบที่ชัดเจน
“ปล่อยเธอไป ผมบอกว่าไปแล้วว่าจะไม่ฆ่าเธอ แน่นอนว่าผมจะไม่แตะต้องเธออีก”
ฮาร์วีย์เตะชายหนุ่มออกไปหลังจากพูดจบและเดินจากไป
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง สมาชิกทั้งหมดจากสาขามอร์ดูของหลงเหมินต่างก็เดินโซซัดโซเซ ประคองแขนตัวเองไป
ในตอนที่พวกเขามา พวกเขาล้วนเป็นสง่าและทรงพลัง แต่ในตอนที่พวกเขาจะกลับออกไป พวกเขากลับหาคนขับรถแทนในราคาสูงเท่านั้น เพราะแขนของพวกเขาหักจนหมด ไม่มีแม้สักคนที่จะพาทุกคนไปโรงพยาบาลได้
***
โยเอล เกรแฮมโทรมาก่อนที่จะออกจากสถานที่จัดงานศพเมื่อครู่ใหญ่ ๆ ที่ผ่านมา
“ซีอีโอยอร์ก แย่แล้ว ข่าวที่คุณฉีกใบอนุญาตการฆ่าแพร่สะพัดออกไปแล้ว”
“ผมได้ข่าวว่ามีคนกำลังพยายามใช้เรื่องนี้จัดการกับคุณ!”
“พวกเขากำลังจะมาเล่นงานผมเหรอ?”
ฮาร์วีย์เพียงแค่หัวเราะเบา ๆ
“พวกเขารู้จักตัวตนของผมหรือเปล่า?”
“พวกเขาน่าจะรู้แค่ว่าคุณคือเจ้าชายยอร์ก”
“พวกเขามาจากใหน?”
“เรายังไม่ทราบ แต่หากพวกเขากล้าที่จะมาเล่นงานคุณในช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้พวกเขาคงต้องเตรียมพร้อม พวกเขาค่อนข้างกล้าได้กล้าเสียทีเดียว…”
“โปรดระวังตัวด้วย”
ฮาร์วีย์วางสายแล้วโทรหาเบลลามี่ เบลคและอีธาน ฮันต์
ฮาร์วีย์ไม่กลัวที่มีคนพยายามเล่นงานเขาด้วยอำนาจของรัฐบาลเลยแม้แต่น้อย
เขาแค่กลัวว่าคนพวกนั้นจะไล่บี้แมนดี้ ซิมเมอร์และคนอื่น ๆ ต่างหาก
เนื่องจากเหตุการณ์เช่นนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อน ฮาร์วีย์ได้เรียนรู้บทเรียนของเขาแล้ว และเขาจะไม่ปล่อยให้ความผิดเดิมเกิดซ้ำอีก
***
ที่สกายคอร์ปอเรชั่น
ทันทีที่ฮาร์วีย์เดินเข้าไปในโถง รถแลนด์ครุยเซอร์ 8 คนที่กำลังจอดรออยู่ก็พุ่งชนอาคารทันที แม้แต่ระบบควบคุมการเข้าออกก็ถูกทำลายลง
จากนั้นรถยนต์ก็ปิดกั้นทุกทางเข้าออกในอาคารอย่างเป็นระเบียบ
ชายสวมชุดดำเกือบครึ่งก้าวออกมาจากรถราวกับฝูงผึ้ง
เจตนาฆ่ากระจายออกมาจากคนเหล่านั้นราวกับว่ารัศมีเป็นอวัยวะชิ้นที่สามสิบสาม ความรู้สึกเหล่านั้นอัดแน่นกันทั่วไปทั้งโถง
อากาศรอบ ๆ ห้องโถงถึงจุดเยือกแข็งในขณะนี้
พนักงานธรรมดา ๆ ไม่สามารถรับมือกับแรงกดดันเช่นนี้ได้ ดวงตาของพวกเขามืดไปหมดก่อนจะหมดสติลงไปกองกับพื้น
ฮาร์วีย์ไม่ใส่ใจเมื่อเห็นคนเหล่านั้น
ภายในห้องทำงานของซีอีโอ อีวอนน์ ซาเวียร์, เรย์ ฮาท และมาร์คัส รับสายและวิ่งตรงไปที่ห้องโถงให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
แต่เมื่อพวกเขาเห็นภาพตรงหน้า พวกเขาก็อ้าปากค้างด้วยสีหน้าหวาดกลัว
ปึก!
ทันทีที่ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว ประตูของรถที่อยู่ตรงกลางก็ถูกเปิดออก และชายสวมเครื่องแบบสีขาวก็เดินออกมา
มีชายหญิงเพียงไม่กี่คนที่แต่งกายแบบดั้งเดิมเช่นกัน หนึ่งในนั้นฮาร์วีย์รู้จึกดี เธอคือเฟย์ ก็อดดาร์ด
เฟย์จ้องมองฮาร์วีย์อย่างภาคภูมิใจและหรี่ตาราวกับว่าเธอจะทำให้ฮาร์วีย์ตายให้ได้
ฮาร์วีย์มองดูผู้คนที่สวมเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมและพูดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ว่า “คนของแมทธิว ฟลินน์เหรอ?”
“คุณคงเป็นฮาร์วีย์ ยอร์ก”
ชายที่เป็นผู้นำกลุ่มซึ่งสวมเครื่องแบบสีขาวโค้งคำนับอย่างสุภาพพร้อมแสดงรอยยิ้มอันอบอุ่น
“ขอแนะนำตัวเอง ผมแซม เบเกอร์ หัวหน้าตระกูลเบเกอร์จากซานฟรานซิสโก ผู้บัญชาการของ หน่วยมังกรลับ”
