ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1517
ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!
ปรมาจารย์เทควันโดทั้งสี่นอนราบกับพื้นในบัดดล
“ใครจะสนใจว่าสตาร์ แชโบลอยากลงทุน หรือเต็มใจที่จะอยู่ที่นี่ต่อหรือเปล่า?!”
“คุณคิดจริง ๆ หรือว่าหากไม่มีสตาร์ แชโบล ประเทศ H จะมีปัญหา?”
“ผมจะบอกกับคุณอย่างไม่เกรงใจว่าถ้าไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์ในอดีต สตาร์ แชโบลคงถูกโกงและล้มละลายไปแล้ว!”
“คุณได้รับการสนับสนุนจากคนไร้ประโยชน์เพียงไม่กี่คนจากมณฑลทางเหนือ คุณคิดว่าตัวเองเป็นจักรพรรดิหรืออะไรเทือกนั้นจริง ๆ เหรอ?”
อีธาน ฮันต์แสดงความดูถูกเหยียดหยามอย่างที่สุดบนใบหน้าของเขา
แม้ว่าสตาร์ แชโบลจะมีอำนาจ แต่สถานที่ที่มีอิทธิพลมากที่สุดสำหรับพวกเขาคือมณฑลทางตอนเหนือ
จังหวัดทางภาคเหนือไม่มีทรัพยากรมากนักเนื่องจากสภาพแวดล้อมทางภูมิศาสตร์ที่นั่น ทรัพย์สินส่วนใหญ่ถูกครอบครองโดยสตาร์ แชโบล ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา
นั่นเป็นเหตุผลที่สตาร์แชโบลสามารถอวดสิ่งเหล่านั้นได้อย่างภาคภูมิ
แต่ในโวลซิ่ง ในมอร์ดู หรือที่อื่น ๆ ของประเทศ H จริง ๆ แล้ว สตาร์ แชโบลไม่มีความหมายอะไรเลย!
ปีเตอร์ ลีเดือดดาลหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น
“อีธาน ฮันท์! ผมจะรายงานความผิดคุณ!”
“ผมจะต้องทำให้แน่ใจว่าผู้อาวุโสของกองทัพจะรู้เรื่องนี้!”
“รายงานเหรอ?”
อีธานก้มลงและตบหน้าปีเตอร์สองสามทีอย่างเป็นมิตร จากนั้นถามอย่างเย็นชาว่า “คุณคิดว่ามันจะได้ผลจริง ๆ เหรอ?
“อย่าลืมสิ เมื่อสามปีที่แล้วที่สมรภูมิยูโร-อเมริกัน คนจากประเทศ J ถูกทุบตีราวกับสุนัขจรจัด!”
“คุณจะกล้าปรากฏตัวต่อหน้าผู้อาวุโสงั้นหรือ? คุณไม่กลัวหรือว่าเขาจะฆ่าคุณทันทีที่เห็น?”
“นอกจากนี้ คุณคิดว่าคุณจะรักษาหน้าที่งานของคุณไว้เหรอ ถ้าผู้อาวุโสต่อสายไปยังประเทศ J”
สีหน้าของปีเตอร์เปลี่ยนไปในทันที
จริงอยู่ที่ปีเตอร์เป็นตัวแทนของสตาร์ แชโบลในประเทศเอช แต่อีธานก็พูดความจริงเช่นกัน
หากปีเตอร์หน้าด้านหน้าทาฃนไปปรากฏตัวต่อหน้าผู้อาวุโสของกองทัพ เขาอาจถูกฆ่าได้ด้วยการโทรศัพท์เพียงครั้งเดียว
ปีเตอร์หยุดพูดในทันที แม้สีหน้าของเขาจะดูน่ากลัวมากในขณะนั้น
การแพ้สงครามคือฝันร้ายที่สุดของประเทศ J
“ออกไปซะ!”
เมื่อได้เห็นว่าอีธานปกป้องฮาร์วีย์ ยอร์ก และปีเตอร์ต้องสูญเสียครั้งใหญ่เช่นนี้ สีหน้าของแซม เบเกอร์ก็แย่ลงเรื่อย ๆ
เขารู้ว่าไม่มีทางที่ใครกล้าจะแตะต้องฮาร์วีย์ หากมีอีธานที่อยู่รอบ ๆ
“ฉันจะยอมรับความพ่ายแพ้ในวันนี้ ฮาร์วีย์ ยอร์ก! แต่ยังมีเวลาเหลือเฟือในอนาคต ฝากไว้ก่อนเถอะ!”
แซมหันกลับมาและจากไปด้วยท่าทางเย็นชา ก่อนพูดว่า “กลับ!”
คนจากหน่วยมังกรลับพร้อมที่จะหันกลับและจากไป
“เดี๋ยวก่อน” ฮาร์วีย์ซึ่งไม่ได้ให้ความเห็นเกี่ยวกับสถานการณ์มาโดยตลอด จู่ ๆ ก็พูดอย่างใจเย็น
“แซม เบเกอร์ ใครบอกว่าคุณออกไปได้?”
ในขณะนี้รัศมีของฮาร์วีย์ปกคลุมไปทั่วบริเวณ
เมื่อฮาร์วีย์เดินออกไป ไม่ใช่ใครอื่น แม้แต่อีธานก็ยังยืนนิ่งโดยไม่รู้ตัวพร้อมกับกอดอกในขณะระงับรัศมีของตน
คนอื่นๆ มองไปที่ฮาร์วีย์ เต็มไปด้วยความฉงนสนเท่ห์ ไม่แน่ใจว่าเขากำลังจะทำอะไรต่อไป
ถ้าไม่ใช่เพราะอีธาน ฮาร์วีย์จะต้องสูญเสียครั้งใหญ่
แต่ฮาร์วีย์ไม่ยอมปล่อยให้เรื่องจบลงแค่นี้!
แซมหยุดฝีเท้าและหันกลับไปมองฮาร์วีย์ แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “ฮาร์วีย์ ยอร์ก เพราะเห็นแก่ตระกูลฮันต์ฉันก็ยอมรับความพ่ายแพ้แล้ว นายยังต้องการอะไรอีก?”
ฮาร์วีย์กอดอกและเดินไปข้างหน้า
“ผมไม่คิดที่จะสู้กับคุณหรอก คำขอโทษไม่ได้มีความหมายอะไรที่นี่เหมือนกัน”
“ผมคงต้องบอกว่าที่ในวันนี้ผมไม่ฆ่าพวกคุณเพราะอีธานปรากฏตัวเพื่อยุติข้อพิพาทนี้”
“แต่ผมจะไม่ปล่อยให้คุณหลุดมือไปง่าย ๆ เพราะคุณทำร้ายคนของผมและพยายามจับกุมผมอีกต่างหาก!”
“นั่นเป็นเหตุผลที่ถ้าคุณไม่ให้คำชี้แจงที่ฟังขึ้นกับผม สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่จะไม่จบลงง่าย ๆ แน่!”
“หัวหน้าแห่งหน่วยมังกรลับจะอยู่ที่นี่ สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่จะไม่จบลงง่าย ๆ เช่นกัน! ผมว่างั้น!”
รอยยิ้มของฮาร์วีย์ช่างหล่อเหลาจริง ๆ และน้ำเสียงของเขาก็อบอุ่น แต่กลับรู้สึกถึงจิตสังหารแผ่วเบาระหว่างคำพูดนั้น
