ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1544
ซามูเอลเดินไปหาฮาร์วีย์อย่างใจเย็น และพยักหน้าหลังจากมองตาเขา จากนั้นเขาก็หันกลับมาและจ้องมองแมทธิวอย่างเย็นชา
“นายน้อยฟลินน์ ฉันออกมาแล้ว”
“ฉันสงสัยว่านายจะลงโทษฉันยังไงเหรอ? คิดว่าจะจัดการกับฉันยังไง?”
แมทธิวตัวสั่น ความเย่อหยิ่งที่เขาเคยมีหายไปทันที เขาโค้งคำนับ
“ผมผิดไปแล้ว นายท่านแห่งหลงเหมิน กรุณายกโทษให้ผมด้วย!”
สีหน้าของซามูเอลเย็นชาราวกับน้ำแข็ง
“ขอโทษเจ้าชายยอร์กเดี๋ยวนี้!”
เมื่อได้ยินประโยคนั้นสายตาของทุกคนกระตุก ซามูเอลไม่เพียงยืนหยัดเพื่อฮาร์วีย์เท่านั้น เขายังกอบกู้ชื่อเสียงของฮาร์วีย์อีกด้วย!
สีหน้าของแมทธิวเปลี่ยนไปทันที เขาวางแผนทุกอย่างมาระยะหนึ่งแล้วและนำกองกำลังที่ทรงพลังมาด้วย เขาจะยอมแพ้ได้อย่างไร?
เขายืนตัวตรงและตอบว่า “ผู้อาวุโส ผม…”
เพี๊ยะ!
ซามูเอลเหวี่ยงฝ่ามือลงไปที่ใบหน้าของแมทธิว
“ขอโทษซะ!”
เลือดไหลออกจากมุมปากของแมทธิว แต่เขาไม่กล้าแสดงอาการไม่พอใจ เขาเพียงละล่ำละสักออกมาเบา ๆ “ผู้อาวุโส…”
เพี๊ยะ!
ซามูเอลเหวี่ยงหลังมือใส่หน้าแมทธิวอีกครั้ง
“ไม่เข้าใจที่ฉันพูดรึไง?!”
ฝูงชนเงียบกริบ ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?!
เขาเป็นถึงนายน้อยทั้งสี่แห่งฮ่องกง แมทธิว ฟลินน์เชียวนะ!
แต่เขากลับถูกตบต่อหน้าสาธารณชนเช่นนี้หรือ?!
แมทธิวกัดฟัน
“ผู้อาวุโส คุณกับบรรพบุรุษของตระกูลผม…”
เพี๊ยะ!
ซามูเอลออกแรงอีกครั้ง
“หยุดไร้สาระได้แล้ว!”
ตอนนั้นหน้าของแมทธิวบวมเหมือนหมูไปแล้ว
แมทธิวถอยหลังหนึ่งก้าวและกุมใบหน้าของตัวเอง “พอสักที! การที่คุณตบผมเพราะฮาร์วีย์ มันคุ้มแล้วจริง ๆ เหรอ?!”
สีหน้าของควินตันแย่มาก
เขารู้อยู่ว่าฮาร์วีย์แข็งแกร่งมาตลอด แต่เขาคำนวณถึงทุกกลอุบายที่ฮาร์วีย์จะสามารถดึงออกมาใช้ไว้แล้ว รวมถึงการปรากฏตัวของเชลดอนด้วยซ้ำ
แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังอดประหลาดใจไม่ได้กับการปรากฏตัวของซามูเอลที่มาหนุนหลังฮาร์วีย์อย่างกะทันหันเช่นนี้!
ซามูเอลควรจะต่อต้านฮาร์วีย์สิ!
เพราะหัวหน้าสาขาคนหนึ่งของหลงเหมินถูกฮาร์วีย์ฆ่าตาย!
คาร์ลและคนอื่น ๆ เจ็บปวดรวดร้าว
ไม่ว่าฮาร์วีย์จะทำทั้งหมดนี้ได้อย่างไรก็ช่าง อย่างไรเสียวันนี้พวกเขาก็คงต้องเป็นฝ่ายประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่อย่างแน่นอน
ในหมู่พวกเขา ใครจะกล้าต่อต้านซามูเอล บาวเออร์?
เพี๊ยะ!
“ในฐานะผู้นำของนายน้อยทั้งสี่แห่งฮ่องกง นายควรเป็นแบบอย่างของประเทศสิ แต่นี่นายกลับมากดขี่ข่มเหงผู้อื่นเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวไม่เลิกรา!”
เพี๊ยะ!
“ในฐานะพลเมืองของประเทศ H ไม่เพียงแต่นายจะไม่คิดถึงผลประโยชน์ของประเทศ นายยังมาที่นี่เพื่อตัวแทนของประเทศ J อีก!”
เพี๊ยะ!
“ฮาร์วีย์แห่งสกาย คอร์ปอเรชั่นดำเนินธุรกิจโดยคำนึงถึงความเป็นอยู่ของคนธรรมดาทั่วไป เขาช่วยชีวิตคนหลายพันคนไว้ แต่นายไม่สนใจเรื่องพวกนี้เลย! นายกลับทำให้เขาเสียชื่อเสียงและใส่ร้ายธุรกิจของเขา!”
เพี๊ยะ!
“ในฐานะเจ้านายของตระกูลที่มั่งคั่ง นายมีอำนาจมากมาย ถึงนายจะไม่ได้ใช้อำนาจเพื่อประชาชนหรือประเทศชาติ นายก็ต้องไม่ใช้มันอย่างไร้ยางอายเช่นนี้…!”
ซามูเอลตำหนิแมทธิวอย่างรุนแรงในขณะที่ตบเขาอย่างไร้ความปรานีครั้งแล้วครั้งเล่า
การตบแต่ละครั้งทำให้แมทธิวกระอักเลือด แรงตบนั้นผลักให้เขาถอยหลังไปหลายก้าว
“ในเมื่อตระกูลของนายไม่ได้สอนนาย ฉันจะสอนนายแทนพวกเขาเอง!”
“ขอโทษซะ!”
“คุกเข่าขอโทษเดี๋ยวนี้!”
ซามูเอลไม่สนว่าแมทธิวจะอับอายแค่ไหน เขาตบแมทธิวจนใบหน้าของชายหนุ่มบวมขึ้นอย่างน่ากลัว
แมทธิวเดือดดาลไปด้วยโทสะ เขาอยากจะตอบโต้ แต่เขาก็ไม่กล้า
ดวงตาของควินตันเป็นประกายเขาพร้อมที่จะแอบหนีไปแล้ว
แต่สายตาของซามูเอลจับจ้องมาที่เขา ซามูเอลตวาด “ใครบอกว่านายจะหนีไปไหนได้?”
เพี๊ยะ!
“ในฐานะคนจากตระกูลยอร์ก นายสมควรที่จะร่วมมือกับคนนอกแล้วทำร้ายคนในวงศ์ตระกูลของตัวเองงั้นเหรอ?!”
เพี๊ยะ!
“ฉันจะไม่สนว่าในตระกูลจะมีเรื่องผิดใจอะไรกัน แต่นายมันล้ำเส้นเพราะนายไม่สามารถเอาชนะเจ้าชายยอร์กได้ด้วยเพียงลำพัง! นายจะไร้ประโยชน์ไปถึงไหน?”
เพี๊ยะ!
“แมทธิวไร้ยางอาย แต่อย่างน้อยเขาก็ออกหน้าด้วยตัวเอง! ส่วนนายกลับต้องคอยหาจังหวะแสดงตัว นายมันเดรัจฉาน!”
เพี๊ยะ!
“คุกเข่า! ขอโทษซะ!”
