ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 1548

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1548

ตู้ม!

วอลเลซมองไปอีกทางอย่างไม่ยี่หระ เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง

แต่วินาทีต่อมา ร่างกายของเขาสั่นไปหมด ใบหน้าเปลี่ยนไปเป็นหวาดกลัว

‘หัวหน้าผู้ฝึกสอน?!’

‘เป็นเขาได้ยังไง?!’

‘หัวหน้าผู้ฝึกสอนที่เข่นฆ่ากองทัพของทั้ง 5 ประเทศที่แข็งแกร่งที่สุดด้วยตัวคนเดียว?!’

เขาคือฝันร้ายของทหารรับจ้างทุกคน เป็นชายที่น่ากลัวที่สุดในโลก!

อันที่จริง เขาเป็นฝันร้ายของวอลเลซที่น่ากลัวที่สุดและเป็นฝันร้ายเพียงอย่างเดียวในประเทศ H!

พระเจ้า!

‘ไอ้บ้าปีเตอร์คนนี้ท้าทายหัวหน้าผู้ฝึกสอนกับปากตัวเองจริง ๆ เหรอ?!’

‘และเขาอ้างว่าฉันสามารถเอาชนะชายคนนี้ได้ด้วยมือข้างเดียว?!’

ปึก!

ก่อนจะเอ่ยคำใดออกมา วอลเล ยอดนักเทควันโดอันดับหนึ่ง คุกเข่าลงทันทีหลังจากเห็นฮาร์วีย์!

มาดของเขาในฐานะของปรมาจารย์เทควันโดอันดับต้น ๆ มลายสิ้น

‘เขาคุกเข่า?!’

‘สุดยอดปรมาจารย์เทควันโด วอลเลซ พาร์คคุกเข่าโดยไม่แม้แต่จะออกหมัด?!’

‘เป็นไปได้ยังไง?!’

ฝูงชนมองดูเขาด้วยความงุนงงและตกตะลึง

วอลเลซเป็นตำนานที่ใครต่างก็รู้จักกันทั่ว

เขาเป็นคนสอนสามสามเซียนแห่งเทควันโดถึงวิธีต่อสู้!

เขาแบกโลกแห่งศิลปะการต่อสู้ของประเทศ J เอาไว้ด้วยตัวคนเดียว

เขายังเป็นหัวหน้าผู้สอนของทั้งสามกองทัพอีก!

แม้จะยิ่งใหญ่ถึงเพียงนั้น แต่ชายผู้มากความสามารถคนนี้กลับยอมคุกเข่าอย่างง่ายดาย

เขาคุกเข่าโดยไม่ข้อแม้!

ปีเตอร์รู้สึกงุนงง เขาคว้าคอเสื้อของวอลเลซและอุทานด้วยความโกรธว่า “คุณวอลเลซ! เกิดอะไรขึ้นกับคุณ? คุกเข่าแบบนั้นได้ยังไง?!”

“คุณคือสุดยอดปรมาจารย์เทควันโดนะ!”

“คุณสามารถเอาชนะคนโง่นั่นได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว!”

“แล้วคุณคุกเข่าทำไม?!”

“นี่เป็นการต่อสู้ที่ยุติธรรม! ไม่มีใครหยุดคุณได้! ลุกขึ้นแล้วทำให้ผู้ชายคนนั้นพิการเดี๋ยวนี้!”

เพี๊ยะ!

วอลเลซซึ่งคุกเข่าอยู่บนพื้นกำลังเดือดดาลด้วยความโกรธ จากนั้นเขาก็เหวี่ยงฝ่ามือไปที่ใบหน้าของปีเตอร์

การตบเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้ปีเตอร์สลบไป

โลกทั้งใบตกอยู่ในความเงียบงันอีกครั้ง

ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและมองไปที่วอลเลซด้วยสีหน้าเฉยเมย หลังจากนั้นสักครู่เขาก็ยิ้ม

“คุณมาถึงประเทศ H เชียวหรือ?”

“ใช่ครับ มันเป็นความอวดดีของผมเอง…”

วอลเลซตัวสั่นในขณะที่เขาพูด เขารู้สึกหวาดกลัว

ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเขาทำให้เขาทุกข์ทรมาณเหลือทน

วอลเลซไม่กล้าแม้แต่จะเข้าใกล้ฮาร์วีย์ในระหว่างสมรภูมิยูโร-อเมริกัน และเขาก็ไม่กล้ายืดหลังตรงต่อหน้าชายผู้นี้

“ผมรู้มาว่าสามเซียนแห่งเทควันโดและราชาแห่งสวรรค์ทั้งแปดเป็นลูกศิษฐ์หรืออะไรทำนองนั้นของคุณ”

“ทำไมคุณไม่อยู่ในประเทศ J ไปล่ะ? มาทำอะไรที่นี่?”

“คุณมาที่นี่เพื่อสู้กับผมเหรอ?”

“คุณจะจัดการผมด้วยมือข้างเดียวงั้นสิ?”

คำพูดของฮาร์วีย์ทำให้วอลเลซสั่นสะท้านยิ่งกว่าเดิม

เขาคร่ำครวญออกมาทันที

“ผมผิดไปแล้ว! มันเป็นความผิดของผมเอง!”

“ผมถูกปีศาจล่อลวง!”

“ผมไม่ควรมาเหยียบประเทศ H!”

ร่างกายของวอลเลซถูกชโลมไปด้วยเหงื่อเย็นในขณะที่เขาอ้อนวอน ไอร้อนลอยออกจากศีรษะ

ร่างกายของวอลเลซไม่ได้รุ่มร้อน แต่เขากลับรู้สึกหวาดกลัวอย่างที่สุด

เมื่อเห็นภาพที่ไม่น่าเชื่อเช่นนี้ ฝูงชนต่างตระหนก

ไม่มีใครคาดคิดว่าวอลเลซจะคุกเข่าเพราะความหวาดกลัว ยิ่งกับการที่เขาแสดงความเคารพต่อฮาร์วีย์ด้วยยิ่งแล้วใหญ่

ทว่าปรมาจารย์เทควันโดอันดับต้น ๆ ที่มีประกายของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ เมื่อเทียบกับฮาร์วีย์แล้วก็ไม่ต่างไปจากสุนัขจรจัด!

“ในเมื่อคุณอยากเอาชนะผมด้วยมือข้างเดียว ผมก็จะให้โอกาสคุณครั้งหนึ่ง หากคุณสามารถป้องกันการเคลื่อนไหวจากผมได้หนึ่งครั้ง ผมจะปล่อยคุณไป”

ฮาร์วีย์เสนออย่างใจเย็น