ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1549
“ผมทำไม่ได้! ผมไม่กล้า!”
“ผมไม่คู่ควรที่จะต่อสู้กับคุณ!”
วอลเลซ พาร์คเสียใจอย่างมากและกำลังจะอาเจียนเป็นเลือด
ถ้าเขารู้ว่าเขาจะได้พบกับหัวหน้าผู้สอน เขาจะไม่มาเหยียบที่บัควู้ดเด็ดขาด!
คนอย่างพวกเขาไม่มีสิทธิ์มาเหยียบที่นี่
“นี่ไม่เกี่ยวกับว่าคุณกล้าหรือไม่กล่า แต่คุณ คนของประเทศ J ตบหน้าผมไปแล้ว ถ้าผมปล่อยคุณไปแบบนี้ ต่อไปก็คงมีคนที่ไหนก็ไม่รู้มายุ่งกับผมอีก”
ฮาร์วีย์ ยอร์กก้าวไปข้างหน้า
“ยืนขึ้นและรับการโจมตีจากผม”
วอลเลซสั่นสะท้านไปทั้งตัว ใบหน้าของเขาซีดลงหลังจากได้ยินสิ่งที่ฮาร์วีย์พูด เขารู้ดีว่าฮาร์วีย์แสดงความเมตตาต่อเขาแล้ว
ไม่อย่างนั้นด้วยตัวตนของฮาร์วีย์ การมาที่บัควู้ดของวอลเลซก็ถือเป็นตั๋วเที่ยวเดียวของเขาไปแล้ว
ถ้าเขาอยากที่จะมีชีวิตอยู่ เขาต้องรับการโจมตีจากฮาร์วีย์และออกไปให้เร็วที่สุด!
“ขอโทษที่ทำให้ต้องขุ่นเคืองด้วยครับ!”
วอลเลซสูดหายใจเข้าปอด ความสามารถฮาร์วีย์อยู่ในระดับปรมาจารย์ ในขณะนี้ เขากระแทกมือทั้งสองข้างลงบนพื้น ก่อนที่ร่างกายทุกส่วนจะกระโจนขึ้นไปในอากาศ เคลื่อนตัวออกไปเตะ
นักเทควันโดอันดับหนึ่งของประเทศ J มีความสามารถสูงเป็นพิเศษ การโจมตีของเขารุนแรงราวกับพายุฝนฟ้าคะนอง
แม้ว่านี่จะดูเหมือนเป็นการโจมตีธรรมดา แต่เมื่อเขาโจมตีออกไป มันกลับมีพลังที่คาดไม่ถึง!
ตู้ม!
สายลมแกร่งจากจุดที่วอลเลซเคลื่อนไหวพัดไปในทุกทิศทาง
แม้แต่ก้อนหินและใบไม้ที่ร่วงบนพื้นก็ถูกพัดไปด้วย
ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ถูกคลื่นลมนี้ผลักให้ล่าถอยไปหลายสิบเมตร
ร่างที่หมดสติของปีเตอร์ ลีก็ลอยออกไปเช่นกัน
“คุณแข็งแกร่งมาก นายท่านพาร์ค!”
เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้ใต้บังคับบัญชาของปีเตอร์พูดออกโดยไม่รู้ตัว
พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับวอลเลซ!
พวกเขารู้เพียงว่าวอลเลซในตอนนี้นั้นแข็งแกร่งมาก!
เขาแข็งแรงเกินไป!
แข็งแกร่งจนดูเหมือนอมนุษย์
พรึ่บ!
อิฐบนพื้นแตกแตกออกจนหมด
เสียงฟ้าร้องดังขึ้นด้วยลูกเตะนี้!
แกร๊ก!
เมื่อลูกเตะที่ทำให้โลกสั่นสะท้านนี้กำลังจะถึงตัวฮาร์วีย์…
ฮาร์วีย์ก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างใจเย็นและตบมันลง
เพี๊ยะ!
ลูกเตะของวอลเลซไม่เคยมีโอกาสได้ถูกตัวฮาร์วีย์ วอลเลซถูกส่งให้ลอยขึ้นไปและร่วงหล่นใส่รถโรลส์รอยซ์ของเขาทันที บนรถนั้นทิ้งรอยประทับที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์เอาไว้ด้วย
นักเทควันโดอันดับหนึ่งของประเทศ J ยังป้องกันการตบของฮาร์วีย์ไม่ได้!
ภาพตรงหน้านี้ทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่นหวาดกลัวขึ้นมาทันที
โดยเฉพาะปีเตอร์ที่เพิ่งฟื้นขึ้นมากลัวจนฉี่ราดกางเกง
“คุณคือตัวแทนลี ปีเตอร์ ลีใช่ไหม?
“ยังจำที่ผมพูดได้รึเปล่า?”
ฮาร์วีย์หยิบทิชชู่ออกมาเช็ดมือขวา และพูดอย่างไม่แยแส
“ผมจำได้ ผมสัญญาว่าสตาร์ แชโบลจะไม่มาเหยียบเซาท์ไลท์อีกตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป!”
“ผมสาบาน!”
ปีเตอร์ตอบเกือบจะทันที
“สายไปแล้ว”
“ผมจะให้เวลาคุณหนึ่งวัน ถ้าคุณไม่มีคำอธิบายที่ทำให้ผมพอใจได้ก่อนพรุ่งนี้…”
“คุณคงรู้ผลที่จะตามมา”
***
แมทธิว ฟลินน์ยังคงตากระตุกอยู่ และควินตัน ยอร์กผู้ที่จากไปด้วยความอับอาย ต่างตกใจมากเมื่อเห็นฮาร์วีย์ตบนักเทควันโดอันดับหนึ่งจนตาย
ส่วนปีเตอร์ ลี เขาก็วิ่งหนีหัวซุกหัวซนไปแล้ว
คนอื่น ๆ ที่อยู่ที่นี่เพราะหวังจะได้เห็นอะไรสนุก ๆ ต่างรีบพากันออกไป พวกเขากังวลว่าฮาร์วีย์จะมาคิดบัญชีกับพวกเขา!
ในเวลาไม่ถึงไม่กี่นาที ฮาร์วีย์และพรรคพวกก็เหลือกันเป็นกลุ่มสุดท้ายทั้งที่ก่อนหน้านี้มันเคยพลุกพล่านไปด้วยผู้คน
ฮาร์วีย์เชิญทุกคนไปที่ล็อบบี้ของสกาย คอร์ปอเรชั่นเพื่อนั่งพัก ทุกคนมองดูเส้นสีแดงที่เพิ่มขึ้นในขณะที่ดื่มชาและพูดคุยกัน
เวลาบ่ายสามโมง ตลาดหุ้นถึงเวลาปิดทำการ
ในช่วงบ่าย ด้วยเงินทุนหลายพันล้านของอาเวล ไนส์เวลล์ก็เข้าสู่ตลาดหุ้นของ สกาย คอร์ปอเรชั่น ทำให้มูลค่าของหุ้นอยู่ที่ตัวละห้าร้อยเหรียญ
สกาย คอร์ปอเรชั่นได้รับความนิยมจากหุ้น มูลค่าทางการตลาดเพิ่มขึ้นสิบเท่าในวันแรกของการจดทะเบียน
