ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 156

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 156

ในขณะนั้นสีหน้าของไวแอตต์เปลี่ยนไป เขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวและพูดอย่างเย็นชาว่า “ผมยังคิดว่าภาพวาดนี้เป็นของปลอมอยู่ดี มันเป็นเพียงของจำลองที่คล้ายกับภาพวาดต้นฉบับอย่างมาก คุณไนส์เวลล์คุณปู่ของคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านการประเมินไม่ใช่หรือ? เป็นเกียรติอย่งยิ่งที่ท่านจะให้ความช่วยเหลือเพื่อดูมันได้ไหม?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นโรซาลีก็ชื่นชมไวแอตต์มากขึ้น ‘มันก็จริง ในช่วงเวลาเช่นนี้แม้ว่าเขาจะไม่สามารถยืนยัน “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” ได้ วิธีเดียวคือขอความช่วยเหลือจากคุณปู่ของฉันเพื่อให้เราสามารถระบุความถูกต้องของมันได้ ไวแอตต์ยังคงสงบได้ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ มันเพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ว่าเขาเป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ ! ’

โรซาลีหายใจเข้าลึก ๆ ก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดว่า “ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันจะขอให้คุณปู่ของฉันดูภาพวาดนี้และตรวจสอบความถูกต้องของมัน!”

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้ววิดีโอคอลทันที

เห็นแบบนั้นทุกคนตะลึง พวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจอย่างมาก

คุณปู่ของโรซาลีมีชื่อว่า เชน ไนส์เวลล์ เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านโบราณวัตถุ ตอนนี้เขาอายุมากแล้วดังนั้นเขาจึงไม่เคยตรวจสอบใด ๆ ด้วยตนเอง แต่เขามีความสุขกับชื่อเสียงที่ค่อนข้างสูงในด้านนี้ ราคาของสินค้าจะแพงขึ้นสิบเท่าจากรายงานการประเมินของเขา

ถ้เขาจะตรวจอบความถูกต้องของ “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” ความจริงของมันจะถูกเปิดเผยอย่างแน่นอน

ไม่นานก็มีคนรับสายวิดีโอคอล ชายชราในชุดสูทปรากฏบนหน้าจอโทรศัพท์ ทั้งหนวดและผมของเขาดูเป็นสีขาวเพราะอายุมาก แต่เขาก็ยังดูงดงามและเคร่งขรึม

‘โอ้พระเจ้า!’

‘เขาคือ เชน ไนส์เวลล์ แน่นอน!’

ในขณะนั้นผู้คนจำนวนมากกรีดร้องด้วยความตกใจเนื่องจากพวกเขาได้เห็นบุคคลที่มักปรากฏในรายการทีวีเกี่ยวกับการประเมินสมบัติ ไม่เคยเกิดขึ้นกับพวกเขามาก่อนเลยที่พวกเขาจะได้พบกับเขาในโอกาสแบบนี้

เมื่อรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในท่าทีของคนอื่น ๆ โรซาลีรู้สึกพึงพอใจ จากนั้นเธอก็มองไปที่ฮาร์วีย์ แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจ ทำให้สีหน้าของเธอแย่ลง เมื่อเธอนึกถึงความจริงที่ว่าเขาต้องการให้เธอเรียกเขาว่าพ่อ เธอโกรธมาก

ในช่วงเวลานั้นเธอไม่พูดอะไรไร้สาระและถือโทรศัพท์ไปที่หน้าภาพวาดและพูดว่า “คุณปู่วันนี้ฉันเห็นภาพวาดของ อัลเบิร์ต เบียร์สแต็ดท์ หนูอยากให้คุณปูช่วยดูว่าเป็นของจริงหรือไม่!”

ตอนแรกเชนอารมณ์เสียเล็กน้อย แต่เมื่อเขาได้ยินชื่อของ อัลเบิร์ต เบียร์สแต็ดท์ เขาก็สั่นเล็กน้อยด้วยความตื่นต้น ช่วยไม่ได้เพราะเนื่องจากภาพวาดที่อัลเบิร์ต เบียร์สแต็ดท์เขียนขึ้นมีไม่มากนัก แต่ถึงอย่างนั้น อัลเบิร์ต เบียร์สแต็ดท์ ก็มีสถานะอันทรงเกียรติในสาขาศิลปะ ไม่มีใครกล้าดูถูกในเรื่องนี้

ในช่วงเวลานั้นเชนดูค่อนข้างตกตะลึงที่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็หัวเราะออกมาในทันที เขาพูดว่า “โรส หลานหมายถึงอะไร? หลานรู้ดีว่าภาพวาดต้นฉบับของ “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” ถูกแบ่งออกเป็นสองภาพ หลานจะให้ปู่ประเมินมันได้อย่างไร? หลานกำลังจงใจที่จะทำให้ปู่หงุดหงิดหรือเปล่า?”

เสียงถอนหายใจดังขึ้น

ผู้คนในงานจำนวนมากถอนหายใจด้วยความโล่งอก รู้สึกว่าตอนนี้พวกเขาโล่งใจขึ้นมาก

ในขณะนั้นไม่มีใครคาดหวังว่า “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” เป็นของแท้เพราะนั่นจะแสดงให้เห็นว่าพวกเขาไม่เข้าถึง

นอกจากนี้สิ่งที่ลูกเขยอย่างฮาร์วีย์พูดดูสมเหตุสมผล ดูเหมือนเขาจะค่อนข้างน่าเชื่อถือได้ แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นว่าสิ่งที่เขาพูดไม่ใช่เรื่องจริง ความจริงเกี่ยวกับสถานที่ตั้งของภาพวาดที่แท้จริงของ “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” ได้รับรู้โดยทั่วกันมานานแล้ว ลูกเขยอย่างเขาาตัวอวดรู้ที่นี่ได้อย่างไรโดยใช้คำพูดที่ขาดการวิเคราะห์ความถูกต้องของภาพวาด

อาจารย์ไนส์เวลล์บอกว่าภาพวาดนั้นเป็นของจำลอง ดังนั้นจึงไม่มีอะไรมากนอกซะจากจากเป็นของปลอมจริง ๆ

“ช่างเป็นขยะไร้ค่าอะไรอย่างนี้! คุณได้ยินหรือยัง” ไวแอตต์เป็นคนแรกที่ก้าวไปข้างหน้าและพูดกับฮาร์วีย์ว่า “รีบคุกเข่าลงต่อหน้ามิสไนส์เวลล์และขอโทษเธอซะ!”

“ไวแอตต์อย่าหงุดหงิดเลย ฮาร์วีย์เพียงไม่รู้ตัวและเลอะเลือน อย่าถือสาเขาเลย” แมนดี้พูดทันที ถ้าฮาร์วีย์คุกเข่าลงตรงนี้ เขาจะดูน่าสมเพชแน่นอน

ในขณะนั้นฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าในทันที จากนั้นเขาก็คว้าโทรศัพท์ไปจากมือของโรซาลี

“คุณเชน ไนส์เวลล์ คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านการประเมิน คุณพูดไร้ความรับผิดชอบเช่นนี้ได้อย่างไร? ในการประเมินสมบัติอย่างน้อยที่สุดที่เราควรทำคือระบุความถูกต้อง เราไม่สามารถยืนยันความถูกต้องของสมบัติได้เพียงเพราะคำบอกเล่าหรือประวัติศาสตร์ที่ไม่น่าเชื่อถือ ตอนนี้คุณควรพิจารณาอย่างรอบคอบ อย่าทำลายชื่อเสียงและเกียรติยศของคุณที่คุณได้รับมาตลอดชีวิต!” ฮาร์วีย์วางโทรศัพท์ไว้ใกล้ภาพวาดและพูดอย่างเย็นชา

ก่อนที่เชนจะพูดอะไรไวแอตต์ก็โกรธมาก เขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างเยือกเย็นและพูดว่า “นายมันช่างเป็นขยะไร้ค่าอะไรอย่างนี้! นายพูดแบบนั้นกับผู้อาวุโสไนส์เวลล์ได้อย่างไร? เขาเป็นบุคคลที่น่านับถือและมีอิทธิพลอย่างมากในด้านการประเมินสมบัติ เขาบอกว่านี้เป็นของปลอมนันแสดงว่าเป็นภาพวาดปลอมอย่างแน่นอน นายเป็นแค่คนโง่ที่ไม่มีความรู้หรือความสามารถใด ๆ ! มาพูดเรื่องไร้สาระที่นี่ได้ยังไง?”

“ใช่! ถูกต้อง เมื่อเราไม่ได้สติฟังเรื่องไร้สาระของคุณที่นี่ได้อย่างไร? คุณเป็นเพียงลูกเขยไร้ค่า ถ้าคุณมีความสามารถจริง ๆ ทำไมคุณถึงมาเป็นลูกเขยเกาะเขากินได้ล่ะ? คุณแค่รู้วิธีโอ้อวดตัวเอง!” เจคย้ำสิ่งที่พูด สำหรับพวกเขามันจะดีกว่านี้มากถ้าฮาร์วีย์ตาย ๆ ไปซะ

ฮาร์วีย์ยังมีหน้ามาโกรธและแย่งโทรศัพท์ของโรซาลีไปเพราะเรื่องราวของเขาถูกเปิดเผยว่าโกหกทั้งสิ้น นั่นเป็นความไม่รอบคอบของเขาเอง