ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 1578

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1578

ปัง!

ในขณะนี้ ประตูของการ์เด้น เรสซิเด้นท์ถูกเปิดออก

ลิเลียน เยตส์ยืนขึ้นและกรีดร้องอย่างเดือดดาลหลังจากเห็นภาพนั้น

“ส*รเลวที่ไหนมันมาถีบประตูบ้าน?!”

“ไม่รู้หรือไงว่านี่เป็นสมบัติของฉัน?!”

ไซม่อน ซิมเมอร์มองตามเสียงไปเช่นกัน

มีคนประมาณหกคนปรากฏตัวขึ้นที่ทางเข้า นางพญางูซึ่งเป็นผู้นำกลุ่มมีงูเหลือมดำเลื้อยอยู่รอบคอของเธอ

คนที่ติดตามเธอดูทรงพลังมาก

แต่ทุกคนก็รักษาระยะห่างกับ นางพญางูพวกเขาต่างทั้งหมดกลัวงูเหลือมดำตัวนั้น

หลังจากที่เห็นว่าคนที่เตะประตูเป็นคนสนิทของผู้อาวุโสซิมเมอร์ ใบหน้าที่เย่อหยิ่งและเกรี้ยวกราดของลิเลียนก็เปลี่ยนไปเป็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข จากนั้นเธอก็เดินไปข้างหน้าและพูดว่า “คุณนั่นเอง นางพญางู! เชิญนั่งก่อน!”

“ฉันสงสัยว่าทำไมเมื่อเช้าตาขวาถึงกระตุกไม่หยุด!”

“คงเป็นเพราะคุณมาที่นี่และให้เกียรติเราด้วยการปรากฏตัวของคุณ!”

เธอจ้องเขม็งไปที่ไซม่อนหลังจากนั้นไม่นาน

“ไซม่อนรินชาให้นางพญางูสักถ้วยสิ!”

“ถ้าคุณยังช้าอีกนิด ฉันจะไล่คุณออกจากบ้าน!”

สีหน้าของไซม่อนเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน แต่เขาก็ทำได้แค่ไปชงชา

สีหน้าของแมนดี้ ซิมเมอร์แย่ลงเล็กน้อย แต่เธอก็ลุกขึ้นยืนและทักทายผู้มาเยือน

มีเพียงฮาร์วีย์ ยอร์ก เท่านั้นที่สงบเงียบในขณะที่จิบซุปด้วยช้อน

นางพญางูพาผู้ติดตามของเธอเข้าไปในห้องโถงในขณะที่มองดูการตกแต่งที่หรูหราของบ้าน จากนั้นจึงตอบอย่างใจเย็นว่า “ไม่ต้องดื่มชาหรอก”

“วันนี้ฉันมาที่นี่ด้วยจุดประสงค์พิเศษ”

ไซม่อนตัวแข็งทื่อขณะยกชามาเสิร์ฟ จากนั้นฝืนยิ้มอาย

“ทำไมวันนี้คุณถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ นางพญางู?”

จากนั้นลิเลียนก็พูดว่า “ผู้อาวุโสซิมเมอร์มีเรื่องอะไรจะสั่งเราอีกหรือ? วางใจได้ เรากำลังจัดการกับปัญหาโดยเร็วที่สุด!”

เห็นได้ชัดว่าลิเลียนจำภารกิจของเธอได้

รัศมีของนางพญางูกำลังกดดันทุกคนที่นี่ จากนั้นเธอก็ตอบอย่างเย็นชาว่า “ผู้อาวุโสซิมเมอร์บอกว่าเอกสารการหย่าจะต้องถึงมือเขาให้ทันเวลา!”

“ไม่อย่างนั้น ฉันต้องบังคับใช้กฎของตระกูล!”

“อะไรนะ?! กฎของตระกูล?!”

ทุกคนตกใจมาก

“แมนดี้กระด้างกระเดื่อง ไม่สนใจผลประโยชน์ของตระกูลฌองในฐานะเครือญาติ ทั้งยังต่อต้านตระกูลของบรรพบุรุษอย่างต่อเนื่อง ตามกฎของตระกูล ฉันจำเป็นต้องหักแขนหักขาของเธอทั้งหมดเพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง!”

ลิ่วล้อของนางพญางูรู้สึกพึงพอใจกับสถานการณ์อย่างเห็นได้ชัด

ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาแมนดี้ค่อนข้างหยิ่งยโส เธอขบถครั้งแล้วครั้งเล่า แมนดี้เป็นตัวอย่างของคนประเภทที่ไม่เห็นโรงศพไม่หลั่งน้ำตาที่ชัดเจนที่สุด!

ตอนนี้ผู้อาวุโสซิมเมอร์เรียกคนให้มาหักแขนหักขาของเธอแล้ว เธอจะได้รู้ผลของการไม่เชื่อฟังตระกูลบรรพบุรุษของตัวเอง

“อะไรนะ?!”

ไซม่อนอดไม่ได้ที่จะพูดอะไรบางอย่างหลังจากได้ยินสิ่งที่นางพญางูพูด

“นางพญางู เรากำลังทำหน้าที่ของเราอยู่!”

“ทำไมคุณถึงมาที่นี่เพื่อหักแขนขาของเธอล่ะ?!”

ซีนเธียร์ ซิมเมอร์ยืนขึ้นเพื่อประท้วงเช่นกัน

“ใช่! พี่สาวของฉันทำอะไรผิด?! ทำไมเธอต้องรับโทษตามกฎของตระกูลด้วย?!”

“อีกอย่างตระกูลฌองมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ จู่ ๆ ก็บอกว่าพวกเขาเป็นตระกูลบรรพบุรุษของเรา แล้วเราควรจะเชื่อทุกสิ่งที่พวกเขาพูดเพียงแค่นั้นเหรอ?!”

“คุณล้อกันเล่นรึไง?!”

“สมมติว่าพวกเขาเป็นตระกูลบรรพบุรุษของเราจริง ก็ไม่มีเหตุผลที่พวกเขาจะโหดร้ายกับพี่สาวของฉันอยู่วันยันค่ำ!”

เพี๊ยะ!

ร่างของ นางพญางูเคลื่อนไปมาก่อนจะปรากฏตรงหน้ ซีนเธียร์และตบหน้าเธอในทันที

“แกเป็นใครกัน?!”

“มีสิทธิ์อะไรมาพูดกับฉัน!”

“แกมันก็แค่ของมีตำหนิจากตระกูลหางแถว! กล้าดียังไงมาพูดถึงตระกูลบรรพบุรุษของเราอย่างนี้!”

“ตระกูลฌองแห่งมอร์ดู ไม่ใช่แค่ตระกูลกระจอก ๆ ที่แกจะสามารถตัดสินใจได้ว่าตัวเองจะเป็นส่วนหนึ่งของเราหรือไม่ได้ด้วยตัวเองเสียหน่อย!”