ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1582
ซีนเธียร์หัวเราะคิกคักและพูดว่า “ฉันไม่กลัวหรอก พี่เขยไม่ได้ปกป้องฉันนี่!”
“ถ้าฉันเสียโฉม พี่เขยจะต้องรับผิดชอบ!”
แมนดี้กุมขมับด้วยความรำคาญ “แค่ทำตามที่ฉันบอก หยุดพูดเรื่องไร้สาระ เธอเป็นผู้หญิง ไม่ละอายหน่อยเหรอพูดแบบนั้น?”
“ไม่ได้ยินที่พี่พูดเหรอ! เร็วเข้าและเอาน้ำแข็งประคบหน้าเสีย!”
ลิเลียนกรีดร้องด้วยความโมโห เธอกระโดดโลดไปมา
ลูกสาวคนโตของเธอถูกลูกเขยไร้ยางอายคนนี้หลอก ถ้าเขาคว้าลูกสาวคนเล็กของเธอไปด้วย ลิเลียนก็อาจจะฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงแม่น้ำเช่นกัน
เมื่อเห็นจุดจบอันน่าสยดสยองของนางพญางูด้วยน้ำมือของฮาร์วีย์ เธอจึงไม่กล้าแสดงท่าทีรุนแรงต่อ ฮาร์วีย์อีกแล้ว ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงความคิดและพูดว่า “ลูกเขยผูเแสนดี ขอบคุณสำหรับเรื่องคืนนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันเกรงว่าแมนดี้จะได้รับบาดเจ็บสาหัส!”
“ฉันเป็นแม่เธอ คุณต้องเข้าใจแน่ว่าทุกสิ่งที่ฉันพูดและทำก็เพื่อประโยชน์ของคุณ!”
“เพราะงั้นคุณก็อย่าถือสาฉันเลย!”
ฮาร์วีย์ทำได้เพียงยิ้มอย่างเงียบ ๆ นิสัยของลิเลียนเป็นแบบนี้มาตลอด และเขาก็ชินกับมันมานานแล้ว
“อืม ไปดูทีวีกับแมนดี้เถอะ ฉันกับพ่อจะจัดการเรื่องวุ่นวายที่เหลือเอง” ลิเลียนพูดพลางส่งยิ้มปลื้มปริ่มให้เขา
พวกซิมเมอร์ตะลึง ลิเลียนเคยพูดดีแบบนี้เสียที่ไหน?
ในไม่ช้าทุกคนก็กลับมามีสติ
ฉากที่ฮาร์วีย์ทำลายนางพญางูนั้นน่ากลัวเกินไป ไม่ว่าลิเลียนจะกล้าหาญเพียงใด เธอก็ยังกลัวที่จะต้องเจ็บตัว เธอจะกล้าให้ฮาร์วีย์ล้างจานเหมือนที่เธอทำบ่อย ๆ และทำให้เขาขุ่นเคืองใจได้อย่างไร
หลังจากการเคลื่อนไหวอย่างดุดันในคืนนั้น เห็นได้ชัดว่าฮาร์วีย์ได้ท้าทายผู้อาวุโสซิมเมอร์ ผู้อาวุโสซิมเมอร์จะไม่ยอมอ่อนข้อหากไม่ได้แก้มือ เขาจะต้องมาจัดการกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน
ถ้าตอนนี้เธอล้างจานอย่างเงียบ ๆ เธอก็พูดได้ว่าเธอถูกฮาร์วีย์รังแก แล้วเธอก็สามารถปัดความรับผิดชอบและโยนความผิดทั้งหมดไปที่เขาได้ไม่ยาก
ไม่มีใครล่วงรู้ความคิดของเธอ ทุกคนคิดว่าลิเลียนกลัวฮาร์วีย์
เมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์และแมนดี้กำลังจะดูทีวี ลิเลียนก็หัวเราะเยาะตัวเอง
สองชั่วโมงต่อมา ลิเลียนกระตุ้นให้แมนดี้และฮาร์วีย์เข้านอนอย่างรวดเร็ว
เธอยังคิดที่จะเก็บผ้าปูที่นอนของฮาร์วีย์ที่อยู่ห้องทำงานไป และบอกให้เขาไปที่ห้องนอนแทน
ในห้องนอน ฮาร์วีย์และแมนดี้ มองหน้ากัน แม้ว่าพวกเขาจะเป็นคู่สามีภรรยากันแล้ว แต่เมื่อต้องอยู่ด้วยกันตามลำพังเช่นนี้ พวกเขาก็ยังรู้สึกอึดอัดอยู่ไม่น้อย
ฮาร์วีย์ไม่ค่อยได้เข้าไปในห้องนอนต้องห้ามห้องนี้เลย
อาจเป็นเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แต่ใบหน้าที่บอบบางและน่ารักของแมนดี้ก็แดงระเรื่อ
ฮาร์วีย์ยิ้มและเกลี้ยกล่อมเธออย่างอ่อนโยน “อย่ากลัวไปเลย ผมจะไม่ทำอะไรคุณ”
“ฮาร์วีย์คืนนี้เราต้องลงเอยกัน…”
แมนดี้กระซิบเบา ๆ เสียงของเธอเบาจนเขาแทบฟังไม่ได้ศัพท์
คืนนี้?
ลงเอย?
ฮาร์วีย์ผงะและหายใจถี่ขึ้น
เขาเกือบจะคิดว่าเขาได้ยินผิด
เขามองไปที่แมนดี้และเห็นเธอหลับตาลงช้า ๆ ขนตายาวสวยของเธอสั่นระริก
ถ้าใครมองใกล้ ๆ จะเห็นว่าร่างอันบอบบางของเธอสั่นเล็กน้อย ชัดเจนว่าเธอประหม่ามาก
ความหลงใหลในดวงตาของฮาร์วีย์ค่อย ๆ หายไป และถูกความเสน่หาแทนที่
แมนดี้พูดแบบนี้ไม่ใช่เพราะเธอเตรียมพร้อม
เธอกลัวว่าฮาร์วีย์จะหย่ากับเธอจริง ๆ เพราะตระกูลฌองแห่งมอร์ดู ดังนั้นเธอจึงบังคับตัวเอง
นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฮาร์วีย์ต้องการ
“ไม่ต้องห่วง”
ฮาร์วีย์สวมกอดแมนดี้ ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขา
“ไม่มีใครทำให้คุณไปจากผมได้ ต่อให้ทั้งสิบตระกูลชั้นสูงจะอยู่ที่นี่ก็ตาม!”
