ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1584
“ถ้าไม่ใช่เพราะเธอจัดการกับลูกนอกสมรสของเธอไม่ได้ ฉันก็คงไม่ต้องส่งนางพญางูออกไปเพื่อดำเนินการตามกฎของตระกูลหรอก!”
“ไม่อย่างนั้น หล่อนก็คงไม่ต้องไปบ้านเธอ และคงไม่เกิดอุบัติเหตุอะไรด้วย!”
“ฉันไม่รู้ว่าเธอฆ่านางพญางูหรือเปล่า แต่ต้องเกี่ยวข้องกับการตายก่อนวัยอันควรของเธออย่างแน่นอน!”
“นางพญางูเป็นเทพธิดาของตระกูลฌองแห่งมอร์ดู!”
“ตอนนี้เธอตายแล้ว! เธอยังค้างคำอธิบายแก่ฉัน!”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ใช้ความรุนแรงกับพวกเขาเล็กน้อย ไซม่อนและลิเลียนกลัวเกินกว่าจะหลบการโจมตีของเขา และจบลงด้วยการบาดเจ็บ
“คุณปู่ ทำไมทำร้ายคนอื่นทั้งที่ไม่มีหลักฐานแบบนี้?!”
แมนดี้และซีนเธียร์ทนไม่ได้ที่เห็นพ่อแม่ของพวกเธอถูกทุบตี พวกเธอรีบไปปกป้องไซม่อนและลิเลียน
“ไปลงนรกซะ!”
เมื่อเห็นแมนดี้ ร่องรอยของความโกรธฉายชัดในแววตาของผู้อาวุโสซิมเมอร์ เขารีบหยิบไม้เท้าเข้าหาแมนดี้ทันที
แต่ในขณะที่ไม้เท้านั่นกำลังจะโดนหน้าผากของแมนดี้…
ปัง!
ฮาร์วีย์ที่ยืนอยู่ด้านหลังก้าวไปข้างหน้า เขาคว้าไม้เท้าไว้และพูดอย่างเย็นชาว่า “ผู้อาวุโสซิมเมอร์ บ้านเมืองมีขื่อมีแป เราผ่านยุคแห่งความป่าเถื่อนและไร้กฏหมายในอดีตมานานแล้ว การทำร้ายคนโดยไม่มีเหตุผลเป็นเรื่องผิดกฎหมาย”
“อีกอย่าง ผมจะไม่ยอมให้คุณทำร้ายแมนดี้ต่อหน้าผมหรอก!”
“แกมันก็แค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้าน! แกคิดว่าตัววิเศษวิโสมากขนาดไหนกัน? กล้าดียังไงถึงเสนอหน้ามาขวางฉัน?!”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์กำลังเดือดดาลด้วยความโกรธ
“ฉันจะไม่พูดเก่า ๆ อีก! แต่เมื่อคืนแกทำร้ายนางพญางู!”
“แกต้องเป็นคนร้ายที่อยู่เบื้องหลังการตายของเธอแน่ ใช่ไหมล่ะ?”
“ผมเหรอ?” ฮาร์วีย์เย้ยหยัน
“ถ้าผมอยากฆ่าเธอ แค่ตบครั้งเดียวก็จบแล้ว ไม่จำเป็นต้องใช้ขี่ช้างจับตั๊กแตนแบบนี้หรอก”
“หลังจากที่เธอจากไป ผมดูทีวีกับแมนดี้อยู่ที่บ้าน ทุกคนเป็นพยานได้!”
“ถึงอยากจะเล่นงานผมก็ต้องหาหลักฐานสักหน่อยไม่ใช่เหรอ?”
“แก…!” เมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์กล้าที่จะท้าทายเขา ผู้อาวุโสซิมเมอร์เกือบจะกระทืบเขาด้วยความโกรธจัด
เขาจ้องไปที่ไซม่อนและลิเลียน “ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมพวกเธอถึงทำงานไม่สำเร็จ!”
“ปล่อยให้ลูกเขยแต่งเข้าบ้านมาวางอำนาจบาตรใหญ่ เข้าฝูงหงส์เป็นหงส์ เข้าฝูงกาก็เป็นกา!”
“ฮาร์วีย์ แกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า! คิดว่าฉันกลัวแกรึไง?!”
“จากนี้ไป แกไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลซิมเมอร์อีก!”
“ถ้าแกไม่ออกไปซะตอนนี้ ฉันจะฆ่าแกแน่!”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ยังจำเรื่องการหย่าร้างระหว่างฮาร์วีย์กับแมนดี้ได้ เขาพ่นคำเหล่านี้ออกมาด้วยท่าทางไม่พอใจ ความโกรธไหลออกมาจากทุกขุมขน
ฮาร์วีย์ไม่แยแส “อย่างแรกเลย ผมไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลซิมเมอร์มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว”
“แต่แมนดี้เป็นภรรยาของผม และนั่นจะไม่มีเปลี่ยนแปลง”
“ใครก็ตามที่บังอาจรังแกภรรยาของผม ก็เท่ากับอยู่ตรงข้ามกับผมด้วย!”
“แก…” ควินน์โกรธจัด “ฮาร์วีย์ นี่มันเรื่องในตระกูลซิมเมอร์! เราไล่แกออกไปแล้ว! แกไม่ใช่ลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์อีกต่อไป!”
“แกมีสิทธิ์อะไรมายุ่งเรื่องของเรา!”
ฮาร์วีย์ตอบอย่างเฉยเมยว่า “แมนดี้กับผมจดทะเบียนสมรสกันถูกต้องตามกฏหมาย การแต่งงานของเราได้รับการคุ้มครองตามนิตินัย”
“ดังนั้นพวกซิมเมอร์ไม่มีสิทธิ์มายุ่งเรื่องของเรา”
“นั่นรวมถึงคุณด้วย ต่อคุณจะโชคดีพอจะได้เป็นถึงหัวหน้าของตระกูลฌองแห่งมอร์ดู คำพูดของคุณก็ไม่มีผลอะไรหรอก นับประสาอะไรกับตำแหน่งเพียงหัวหน้าตระกูลซิมเมอร์ในเซาท์ไลท์ที่คุณเป็นอยู่ตอนนี้!”
