ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1586
ฮาร์วีย์จับแมนดี้และซีนเธียร์ไปส่งให้ไซม่อนกับลิเลียน จากนั้นเขาก็หยิบปืนขึ้นมาจากพื้นแล้วโยนไปให้ทั้งสี่คนใช้เพื่อป้องกันตัว
จากนั้นฮาร์วีย์ก็ก้าวไปข้างหน้าและเดินไปที่กลางโถงหลังจากทำเช่นนั้น
ไม่ว่าจุดประสงค์ของสำนักนินจาจากประเทศหมู่เกาะคืออะไร พวกนั้นย่อมมีเขาเป็นเป้าหมายอย่างแน่นอน
ดังนั้นคนที่อยู่กับเขาในตอนนี้จะเป็นอันตราย
ฮาร์วีย์ไม่รู้ว่าเหตุใด สำนักนินจาจึงต้องการจะจัดการกับเขา แต่เขาแน่ใจอยู่อย่างหนึ่งว่า
การตายของโอลิเวอร์และนางพญางูล้วนเป็นฝีมือของสำนักนินจา
“ไอ้โง่! ฮาร์วีย์ ฉันจะให้เวลาแกสามวินาที รีบเข้ามาคุกเข่าซะ!”
ชายที่ดูคล้ายตำรวจตะโกนขึ้น เขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์
“ไม่อย่างนั้น ฉันจะฆ่าไอ้แก่นี่!”
เขาเตะควินน์ลงกับพื้นและกระทืบเธอซ้ำ
รูม่านตาของฮาร์วีย์หดลง แต่เขาไม่ได้เอ่ยท้วง
โถงที่มีเสียงดังเซ็งแซ่ค่อย ๆ เงียบลง ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างจดจ้องไปที่สารวัตร
สีหน้าของผู้คุ้มกันของตระกูลฌองแห่งมอร์ดูแย่ลง พวกเขาเล็งปืนไปที่ผู้บุกรุกโดยเล็งไปที่จุดสำคัญทั้งหมด
“ปล่อยผู้อาวุโสซิมเมอร์ไป!”
“ปล่อยหัวหน้าซิมเมอร์ซะ!”
“มอบตัวเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเราจะยิง!”
ผู้คุ้มกันเคลื่อนตัว พวกเขาเปล่งรัศมีอาฆาตออกมา และพร้อมจะยิงได้ทุกเมื่อ
เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้อาวุโสซิมเมอร์รู้สึกมั่นใจมากขึ้น “ฉันไม่สนใจว่าแกจะเป็นใคร แต่แกต้องรู้ว่าฉันเป็นใคร?!”
“ฉันมีเชื้อสายมาจากตระกูลฌองแห่งมอร์ดู เป็นหัวหน้าตระกูลซิมเมอร์แห่งเซาท์ไลท์!”
“ฌองแห่งมอร์ดูเป็นหนึ่งในสิบตระกูลชั้นนำ ถ้าแกกล้าแตะต้องฉัน เจ้าชายฌองจะไม่ปล่อยแกไป!”
“เจ้าชายจะฆ่าครอบครัวของแกทุกคนและจะทำให้แกตายอย่างทรมาน!”
ควินน์ซึ่งนอนอยู่บนพื้นฉวยโอกาสพูดประโยคหนึ่งออกมา “คนพวกนี้ล้วนเป็นคนของเรา ถ้าคุณทำร้ายเรา คุณจะต้องตายอย่างไม่มีทางหนีรอด!”
แต่สารวัตรปลอมไม่สนใจคำขู่เหล่านั้น เขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชาแทน “ยังไม่มาอีกเหรอ? อยากให้ฉันทำจริง ๆ ใช่ไหม?”
ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างเย็นชา “นี่ชาวประเทศหมู่เกาะ คุณรู้ไหมว่าชายชราคนนั้นเป็นใคร?”
“เขาเป็นหัวหน้าตระกูลซิมเมอร์ เป็นผู้มีเกียรติในเซาท์ไลท์ บุคคลที่ฉันเคารพมากที่สุดเชียวนะ!”
“อย่าแม้แต่จะขยับ ไม่อย่างงั้นผมจะฆ่าคุณ!”
แกร๊ก!
สารวัตรปลอมไม่ตอบ เขาหักมือซ้ายของผู้อาวุโสซิมเมอร์ทันที
ผู้อาวุโสซิมเมอร์กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเป็นหวาดกลัว ร่างกายของเขากระตุกด้วยความทรมาน
เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีใครกล้าปฏิบัติกับเขาแบบนี้ หลังจากที่เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งได้เพียงไม่กี่วัน!
ช่างเหนือความคาดหมาย!
สารวัตรปลอมมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาท้าทาย “ฉันทำร้ายเขาแล้ว แกจะทำไมล่ะ?”
ฮาร์วีย์ตัวสั่นด้วยความโกรธ “ถ้ายังกล้าทำร้ายเขาอีกล่ะก็…!”
แกร๊ก!
ผู้ตรวจสอบปลอมหักมือขวาของผู้อาวุโสซิมเมอร์ “ฉันทำอีกแล้ว แล้วไง? นาจะทำอะไรฉันได้”
“อ๊าก!”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์กรีดร้องอย่างเจ็บปวด ร่างกายของเขาสั่นเทา และดูเหมือนเขาใกล้จะสิ้นใจ
ในชีวิตนี้ เขาเคยถูกทรมานแบบนี้เสียที่ไหนกัน?
ฮาร์วีย์โกรธจนหายใจไม่ออก “ชาวประเทศหมู่เกาะ คุณมันไร้ยางอายเกินไป เดรัจฉานเอ๊ย! กล้าฆ่าคนแก่อย่างเขารึ?!”
“ผมอยากฆ่าคุณ ผมต้องฆ่าคุณ!”
แกร๊ก!
ผู้ตรวจสอบปลอมหักเท้าซ้ายของผู้อาวุโสซิมเมอร์อย่างง่ายดายด้วยการเตะ “เหรอ? แกยังไม่มาที่นี่อีกเหรอ เชื่อไหมว่าฉันฆ่าเขาได้!”
