ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1613
เบนจามิน ลินช์เก็บหมายเลขโทรศัพท์ไปอย่างระมัดระวังและขอให้โยนา ลินช์มารับมันไว้ เขาพูดว่า “น้องยอร์กคุณสามารถให้โยนาช่วยคุณได้ทุกอย่างที่คุณต้องการในมอร์ดู”
“พวกเรา ตระกูลลินช์ค่อนข้างมีอิทธิพลในดินแดนมอร์ดูของเรา ผมสัญญาว่าทุกอย่างจะดำเนินไปอย่างราบรื่น”
เห็นได้ชัดว่าเบนจามินยังสัมผัสว่าฮาร์วีย์ ยอร์กมาที่มอร์ดูด้วยเรื่องใหญ่ ซึ่งเป็นเรื่องที่ดูจะน่าลำบากใจ!
แต่เขาติดหนี้บุญคุณฮาร์วีย์ที่ช่วยชีวิตเขาไว้ ดังนั้นเขาจึงประกาศอย่างชัดเจนว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจะยืนหยัดเคียงข้างฮาร์วีย์อย่างแน่นอน
เขายังพยายามดึงฮาร์วีย์มาอยู่ข้างกาย
เขาย่อมต้องสนใจปรมาจารย์อย่างฮาร์วีย์
แม้ว่าโยนาจะเย็นชาและดื้อรั้นไปสักหน่อย แต่เธอไม่ใช่คนโง่
จากสิ่งที่เกิดขึ้นกับทัศนคติของเบนจามิน เธอเข้าใจว่าฮาร์วีย์คือบุคคลที่พวกเขาต้องดึงเข้ามาเป็นพวก
โยนากล่าวด้วยความเคารพว่า “พี่ยอร์กฉันต้องขอโทษที่คิดน้อยและทำให้ขุ่นเคืองใจเมื่อครู่!
“ถ้าในอนาคตคุณต้องการอะไร บอกฉันได้เลย!”
ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดว่า “ด้วยความยินดี คุณลินช์ คุณใจดีมาก”
เขาหยิบนามบัตรของโยนาขึ้นมาขณะพูด
พวกเขาดูเหมือนจะเป็นคนที่มีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง
แม้ว่าฮาร์วีย์จะไม่สนใจเรื่องอำนาจและเส้นสาย แต่บางครั้งการมีมิตรมากขึ้นก็ย่อมทำให้มีเส้นทางที่หลากหลายขึ้น
ถึงกระนั้นตัวตนของเขาก็ไม่ควรถูกเปิดเผยเมื่อเขาอยู่ในมอร์ดู
เมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์ไม่รังเกียจที่จะเป็นมิตรกับเขาเลย เบนจามินจึงหัวเราะ จากนั้นเขาก็ให้คนหยิบกล่องแบบพกพาออกมาแล้วส่งให้ฮาร์วีย์ “ผมเดินทางบ่อยและไม่มีอะไรติดตัวมากนัก”
“นี่คือยาที่เราได้รับระหว่างการเดินทางในครั้งนี้ นี่คือสมุนไพรโชวู ตอนแรกฉันต้องการใช้มัน เพราะอยากจะรู้ว่ามันสามารถรักษาสภาพร่างกายของผมได้หรือไม่ แต่ตอนนี้มันไม่จำเป็นสำหรับผมแล้ว ผมยกมันให้คุณแล้วกัน”
“น้องยอร์กโปรดรับมันไป ถือเป็นสิ่งของแทนคำขอบคุณจากผม”
เบนจามินเปิดกล่องขณะพูด
ข้างในมีรากของต้นโชวูที่ขนาดเท่าฝ่ามือ ดูคล้ายกับเห็ดหอมแห้ง
สิ่งนี้มีค่ามาก ไม่เพียงแต่สามารถล้างพิษได้ แต่ยังสามารถยืดอายุของคน ๆ หนึ่งได้อีก ทว่ามันไม่อาจช่วยเรื่องอาการบาดเจ็บของเบนจามินได้
เมื่อเห็นการแสดงออกที่จริงใจของเบนจามิน ฮาร์วีย์ก็ยิ้มและพูดว่า “ตกลง ผมจะรับมันไว้แต่โดยดี”
ฮาร์วีย์ไม่ได้อยู่เฉย เขาหันกลับมาหยิบขวดน้ำแล้วจากไป
เบนจามินยังคงมองไปตามหลังฮาร์วีย์หลังจากที่เขาออกจากที่เกิดเหตุไป โดยไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่
โยนา ลินช์ที่อยู่ข้าง ๆ ดูลังเลเล็กน้อย “นายท่านลินช์ ฮาร์วีย์มีความสามารถบางอย่าง เพราะอย่างนั้นแล้วแน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดา
“เพราะว่าเขามีพลังมากเกินไป ดังนั้นฉันจึงสงสัยว่า…”
เบนจามินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า “ฉันก็สงสัยว่าประเทศหมู่เกาะส่งเขามา แต่พอมานึกทบทวนการเผชิญหน้าของเราในวันนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว ทุกอย่างน่าจะเป็นเรื่องบังเอิญ
“ต่อไปเวลาเขาจะทำสิ่งอะไรในมอร์ดู จับตาดูเรื่องความเป็นอยู่ของเขา และตราบใดที่ไม่ขัดต่อกฎหมายและกฎระเบียบ เธอต้องทำงานให้เขาอย่างเต็มที่…”
“ถ้าเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับประเทศหมู่เกาะ เราก็จะต้องดึงปรมาจารย์อย่างเขามาให้ได้ มันจะดีมากถ้าเขาจะมาเป็นเทพปกปักษ์ประจำตระกูลให้เราได้”
