ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1617
ฮาร์วีย์ ยอร์กขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนที่สีหน้าของเขาจะเปลี่ยนเป็นเย็นชา
“ฮาร์วีย์ หลานอยู่ที่นี่แล้วเหรอ”
น้ำเสียงอบอุ่นดังมาจากด้านหลังในขณะนี้
จากนั้นก็มีมือใหญ่ยื่นออกมาและตบไหล่ของฮาร์วีย์
“ไอ้หนู หลานโตแล้วจริง ๆ เปลี่ยนไปเยอะเลย แต่ใบหน้าของหลานยังคงอ่อนโยนและบอบบางเหมือนเดิม”
“หากเจอกันบนถนน ยังไงลุงก็ต้องจำหลานได้”
เคลลี่ มาโลนมองไปยังฮาร์วีย์ด้วยความรู้สึกโล่งใจบนใบหน้า
ฮาร์วีย์หันศีรษะไปและเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย เขายิ้ม “ลุงมาโลน ผมไม่ได้เจอลุงมาสิบกว่าปีแล้ว”
“อืม หลานมาถูกเวลาแล้ว เมื่อที่โทรหาหลานเมื่อวานนี้ ลุงยังกังวลว่าจะได้เจอหลานเมื่อไหร่ ไม่คิดเลยว่าหลานจะมาปรากฏตัวที่นี่วันนี้!
“ไหน ๆ ก็มาแล้ว มาสนุกกันเถอะ!
“ในมอร์ดูมีสิ่งที่ยอดเยี่ยมมากมาย คนหนุ่มสาวควรมาที่นี่เพื่อเปิดโลกทัศน์ให้กว้างขึ้น หลานต้องการไปที่ไหนและต้องการซื้ออะไรก็บอกมาได้เลย ลุงจะจัดการให้เอง”
เคลลี่หยิบบัตรธนาคารออกมาและกำลังจะมอบให้ฮาร์วีย์
เห็นได้ชัดว่าเขาดีกับฮาร์วีย์มาก
แต่เมื่อเห็นฉากนี้ใบหน้าของจูน ลีก็แปรเปลี่ยนเป็นเย็นชา จากนั้นเธอก็มองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความรังเกียจ
‘เพิ่งได้รับโทรศัพท์จากเคลลี่เมื่อวานนี้ และแทบรอไม่ไหวที่จะมาเกาะเขากินวันนี้เลย?’
นี่เป็นญาติที่น่าสมเพชจริง ๆ!
ฮาร์วีย์ไม่ยอมรับบัตรธนาคาร เขากลับยิ้มและพูดว่า “ขอบคุณครับลุงมาโลน แต่ผมไม่ต้องการมันหรอก ถ้าวันไหนต้องการแล้วผมจะบอก”
“ดี ดี จะเอาอย่างนั้นก็ได้” เคลลี่ไม่ติดใจอะไร “เข้าไปนั่งก่อนสิ”
“ลุงยังห่วงว่าหลานจะพลาดมื้อนี้!
“ทุกอย่างลงล็อกเป๊ะ มาทานอาหารด้วยกันเถอะ ลุงจะแนะนำผู้อาวุโสทางธุรกิจให้หลานรู้จักสองสามคน”
“ทุกคนสามารถช่วยหลายในการทำงานในมอร์ดูได้ในอนาคต”
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของจูนมืดลงทันที เธอหยุดตรงหน้าเคลลี่และพูดอย่างเย็นชาว่า “มาโลน คุณบ้าไปแล้วหรือ?”
“คุณไม่รู้จุดประสงค์ของการพบกันในวันนี้รึไง?”
“ฉันเชิญนายน้อยวอล์คเกอร์มา!”
เคลลี่พูดอย่างเย็นชา “นายน้อยวอล์คเกอร์? สตีเว่น วอล์คเกอร์ไม่คู่ควรที่จะถูกเรียกว่านายน้อยวอล์คเกอร์”
“ยิ่งกว่านั้น ผมไม่เคยชอบไอ้เด็กส*รเลวคนนี้เลย จะบอกให้นะ คุณอย่าคิดจะจับคู่เฮเซลกับเขา ผมไม่ต้องการให้ไอ้หน้าตัวเมียอย่างเขาเป็นลูกเขยของผม!”
จูนจ้องไปที่เคลลี่แล้วพูดอย่างเย็นชา “คุณรู้อะไรไหม?! ลุงของนายน้อยวอล์คเกอร์ เป็นถึงรองหัวหน้าสาขาของหลงเหมิน อีกอย่างเขายังเป็นผู้จัดการธุรกิจของไคเซ็น กรุ๊ปอีกด้วย!”
“ตอนนี้สาขาหลงเหมินไม่มีผู้นำ และรองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ก็มีแนวโน้มจะได้เป็นหัวหน้าสาขาคนใหม่มากที่สุด! เมื่อสิ่งนี้สำเร็จแล้ว เราเพียงต้องสร้างพันธมิตรกับตระกูลของพวกเขาผ่านความสัมพันธ์ จากนั้นธุรกิจของหลงเหมินในอนาคตก็จะเป็นของเรา”
“และธุรกิจของกลุ่มไคเซ็นก็ด้วย แค่คิดก็รู้สึกได้ถึงความยิ่งใหญ่ของตลาดนี้แล้ว!”
“การได้รู้จักเขาก็ถือว่าโชคดีแล้ว แต่คุณกลับดูถูกเขา? เสียสติไปแล้วเหรอ?!”
โอลิเวอร์ บาวเออร์ก่อตั้งสิ่งไคเซ็น กรุ๊ป ซึ่งตั้งอยู่ในอาคารคอร์ก สกรูว
เคลลี่พูดอย่างเย็นชา “พูดสั้น ๆ เลยว่าผมไม่ชอบเขา ยิ่งไปกว่านั้น ใครจะได้หัวหน้าสาขาคนใหม่ของหลงเหมินก็ยังไม่รู้!”
“ในความคิดของผม ฮาร์วีย์และเฮเซลหมั้นหมายกันตั้งแต่ยังเด็ก ทั้งสองคนก็มีความสามารถและเหมาะสมกัน หลังแต่งงานพวกเขาจะรักและเคารพซึ่งกันและกันอย่างแน่นอน!”
ฮาร์วีย์มองดูเคลลี่ด้วยความโล่งใจ
ลุงมาโลนก็คือลุงมาโลนจริง ๆ สิ่งที่เขาพูดคือความจริง
หัวหน้าสาขาของหลงเหมินอยู่ที่นี่แล้ว!
แต่สำหรับการหมั้นหมายในวัยเด็ก เขาจะไม่ยุ่ง
