ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1650
เบนจามินยิ้มอย่างเสียไม่ได้กับท่าทีของโยนา จากนั้นเขาก็มองไปที่ทิโมธีและพูดว่า “คุณก็เหมือนกัน โยนาเป็นห่วงแม่บุญธรรมของเธอ และบังเอิญเสียงดังไปหน่อยก็เท่านั้น ทำไมคุณถึงต้องเข้มงวดกับเธอขนาดนี้?”
เปลือกตาของทิโมธีกระตุก จากนั้นเขาก็พยักหน้าและพูดว่า “ผมผิดเอง พี่เขย”
“งั้นคืนนี้ผมจะชวนโยนาไปดินเนอร์เพื่อไถ่โทษกับเธอดีไหม?”
โยนาปฏิเสธอย่างเย็นชา “ไม่จำเป็น”
“คืนนี้ฉันจะทานอาหารเย็นกับนายน้อยยอร์ก”
“นายน้อยยอร์ก?” ทิโมธีจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์หลังจากที่โยนาพูดจบ ประกายประหลาดฉายวับในดวงตาของเขาครู่หนึ่ง
ก่อนที่ทิโมธีจะทันพูดอะไร โยนามองไปที่เบนจามินแล้วพูดว่า “คุณพ่อ วันนี้ฉันบังเอิญเจอนายน้อยยอร์ก ฉันเลยพาเขามาที่นี่เพื่อดูสถานการณ์ของเรา”
“นายน้อยยอร์กเคยช่วยเราแก้ปัญหามาก่อนแล้ว ฉันจึงคิดว่าเขาน่าจะมีทางออก”
เบนจามินพยักหน้าให้ฮาร์วีย์ เขาก้าวไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “นายน้อยยอร์ก คุณช่างใจดีเหลือเกิน”
เขายังคงรู้สึกขอบคุณที่ฮาร์วีย์ช่วยชีวิตเขาไว้
ฮาร์วีย์ยิ้มตอบ “คุณพูดเกินไป นายท่านลินช์ ผมเพิ่งบังเอิญเจอโยนาพอดี ถึงกระนั้นผมก็อาจจะช่วยอะไรไม่ได้มาก”
“ช่วยเหรอ?! เพ่ย!”
ทิโมธีเย้ยหยันอย่างเหยียดหยาม เขาค่อนข้างรู้สึกหึงหวงที่เห็นโยนาเป็นคนพาฮาร์วีย์มาที่นี่
“พี่เขย ผมคิดว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนโกหก!”
“คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ กล้าโกหกตระกูลลินช์ได้อย่างไร?!”
“มา เด็ก ๆ! หักขามันทิ้ง!”
“หุบปาก!” ใบหน้าของเบนจามินเย็นชา “ฮาร์วีย์เป็นคนรักษาอาการบาดเจ็บของฉัน คุณกล้ากล่าวหาเขาว่าเป็นคนโกหกได้ยังไง? คุณดูถูกสติปัญญาของผมเหรอ?”
หัวใจของทิโมธีสั่นสะท้าน เขาไม่เคยคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะรักษาอาการบาดเจ็บของเบนจามินได้ เขารีบหัวเราะและพูดว่า “เข้าใจผิด! ผมแค่เข้าใจผิดพี่เขย! ผมเป็นห่วงคุณ…”
“ที่สำคัญที่สุดคือท่านอาจารย์ซิกเลอร์บอกว่าพี่สาวของผมถูกผีสิง!”
“นอกจากผู้ที่มาจากภูเขาหลงหูแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้!”
“ไม่ว่านายน้อยยอร์กจะมีความสามารถแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถแก้ปัญหาเรื่องผีเรื่องสางแบบนี้ได้หรอกใช่ไหม?”
ทิโมธีมีสีหน้าเย่อหยิ่งในขณะที่เขาพูด
เขาจ้างท่านอาจารย์ซิกเลอร์จากภูเขาหลงหูมาในราคาสูง ในแง่ของเรื่องความศักดิ์สิทธิ์และเรื่องผีเรื่องสางนั้นภูเขาหลงหูย่อมขึ้นชื่อที่สุด
เมื่อได้ท่านอาจารย์ซิกเลอร์มา ปัญหาเรื่องพี่สาวของเขาถูกพี่สิงนั้นสามารถแก้ไขได้อย่างแน่นอน
ทิโมธีปราดมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาเหยียดหยาม
ทิโมธีไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้มาจากไหน แต่ฮาร์วีย์คงอยากจะมาเลียแข้งเลียขาพี่สาวและพี่เขยของเขาแน่…
ไม่มีทาง!
ทิโมธีไม่ยอม!
“ไม่ต้องกังวล ผมได้จัดตั้งธาตุทั้งห้าไว้ในห้องแล้ว จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น!”
ขณะที่ทั้งสองฝ่ายกำลังโต้เถียงกัน ก็มีเสียงหนึ่งขัดขึ้น ประตูห้องนอนถูกเปิดออก ชายชราในชุดคลุมสีกากีเดินออกมา
เขาถือดาบไม้ท้อและจานแปดเหลี่ยมอยู่ในมือ เมื่อมองแวบแรก เขาดูเหมือนกับนักแสดงผู้เชี่ยวชาญในทีวีและภาพยนตร์
เบนจามินถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อได้ยินคำพูดนั้น และรีบเข้าไปในห้องนอน เขาถอนหายใจอีกครั้งเมื่อเห็นคุณนายลินช์ซึ่งกำลังหลับลึก เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกโล่งใจ
ฮาร์วีย์ยังเดินเข้าไปดูคุณนายลินช์อย่างรวดเร็ว สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปในวินาทีต่อมา เขารีบคว้ามือของ คุณนายลินช์ และวิเคราะห์ฝ่ามือของเธอ
ใบหน้าของฮาร์วีย์เปลี่ยนไปอีกครั้ง และเขาขมวดคิ้วหลังจากที่เขาเห็นฝ่ามือของคุณนายลินช์อย่างชัดเจน
