ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1658
“ผมของการกระตุกหนวดเสือ?!”
ฮาร์วีย์หัวเราะอย่างไม่มีท่าทีสะทกสะท้าน
“ผลที่ตามมาไม่ใช่แค่การที่คุณจะโดนเตะและตบใช่ไหม?”
“แกมันเลว! จองหองอะไรขนาดนี้?!”
“ฉันขอเตือนไว้เลยว่า ฉันได้เชิญนายน้อยไอเดน บาวเออร์จากหลงเหมินมาที่นี่ด้วย! มาดูกันว่าเมื่อเขามาถึงทัศนคติของแกจะยังเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า!”
ทิโมธีโกรธมาก เขาไม่อาจทนอยู่กับความจริงที่ว่าไอ้บ้านนอกโง่เง่าตรงหน้านี้กล้าที่จะก่อกวนเขาได้ถึงเพียงนี้
ฮาร์วีย์ยิ้ม
“อย่างนั้นเหรอ?”
“น่าเสียดายที่ไอเดนจะทำให้คุณผิดหวัง”
บรืน!
ในขณะที่ทั้งสองยังอยู่ระหว่างการเจรจา รถแลนด์ครุยเซอร์สีเขียวเข้มหลายคันขับมาด้วยความเร็วคงที่ ภาพที่เห็นทำให้ทุกคนตกใจมาก
แลนด์ครุยเซอร์พุ่งตัวไปตามถนนและหยุดลงตรงหน้าทิโมธี
เสียงของประตูรถที่ถูกถีบให้เปิดออกดังตามมา ชายฉกรรจ์สิบแปดคนในชุดสูทปรากฏตัวขึ้น ที่รอบเอวของพวกเขาดูค่อนข้างผิดรูปเพราะเต็มไปด้วยอาวุธปืน พวกเขามีรัศมีน่ากลัวซึ่งสูงกว่าเหล่ามิตรสหายคนอื่น ๆ ของทิโมธี
ไอเดนซึ่งสวมชุดสูทและร่างกายเต็มไปด้วยเฝือกก้าวออกจากรถ
แขนและขาซ้ายของเขาหัก แต่เขาก็ยังดูมีพลังอยู่ แม้ว่าเขาจะใช้ไม้ค้ำในการเคลื่อนไหวตัวเอง แต่การปรากฏตัวของเขานั้นดูราวกับว่าเขาเป็นคนเดียวที่มาที่นี่
ผู้ที่ขวางเส้นทางของเขาอยู่ รีบล่าถอยไปเหมือนนกที่ชลาดเขลา
“นายน้อยบาวเออร์ คุณมาแล้ว!”
ก่อนที่ไอเดนจะเห็นฮาร์วีย์ ทิโมธีก็กระโดดลงจากรถและรีบวิ่งไปหาไอเดน ซึ่งนั่นเป็นการปิดกั้นการมองเห็นของไอเดนโดยสิ้นเชิง
“คุณมาได้จังหวะพอดี! คนบ้านนอกไร้สมองกล้ามายั่วยุสมาชิกชมรมรถออฟโรด! เขายังทำร้ายผมด้วย!”
“เขาจองหองมาก! ไม่ใช่แค่ที่เขาบอกให้ผมโทรหาใครก็ได้ตามที่ผมต้องการ แต่เขายังบอกด้วยว่าเขาจะหักแขนขาของผม!”
“ผมบอกเขาแล้วว่าคุณกำลังมา แต่เขาบอกว่าคุณเป็นแค่สุนัขจรจัดในสายตาของเขา!”
“นายน้อยบาวเออร์ นี่มันมากเกินไปแล้ว!”
ทิโมธียังคงราดน้ำมันลงกองไฟ เขารู้ดีถึงอุปนิสัยที่ชั่วร้ายและเลวทรามของไอเดน
นั่นคือเหตุผลที่ทิโมธีต้องการยืมพลังของไอเดนมาฆ่าฮาร์วีย์ เขาจะไม่ให้โอกาสฮาร์วีย์รอดไปได้
อีกทั้งโยนาก็ไม่มีทางบังคับให้ใครมารับผิดชอบเรื่องนี้ หากคนที่ทำงานสกปรกนี่เป็นคนที่มาจากหลงเหมิน
ดวงตาของสาว ๆ ทุกคนสว่างวาบขึ้นเมื่อเห็นไอเดนก้าวย่างไปอย่างสง่างาม
‘ไอเดน บาวเออร์! รองประธานชมรมรถออฟโรดของมอร์ดู!’
‘เขายังเป็นนายน้อยของตระกูลบาวเออร์ และซีอีโอของไคเซ็น กรุ๊ป! เขามีโอกาสสูงที่จะขึ้นเป็นหัวหน้าสาขาหลงเหมินในมอร์ดู!’
พวกเขาหันจากเอเดนไปจ้องฮาร์วีย์ด้วยความขยะแขยง
‘ผู้ชายคนนี้เสร็จแน่!’
‘เขาจะต้องชดใช้ให้กับความเย่อหยิ่งของตัวเอง!’
‘คนแพ้ยังไงก็ต้องแพ้อยู่วันยันค่ำ ข้อเท็จจริงนี้จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง!’
‘คนขี้แพ้อย่างเขาไม่อาจต่อกรกับคนที่ทรงพลังอย่างไอเดน บาวเออร์ได้!’
“อย่างนั้นเหรอ?”
หลังจากฟังการระเบิดอารมณ์ของทิโมธี ดวงตาของไอเดนเปลี่ยนเป็นเย็นชา เขาหัวเราะเย้ยหยันและก้าวไปข้างหน้าด้วยไม้ค้ำยัน
“ใครหน้าไหนมันทำแบบนี้กับน้องชายของฉัน?!”
“อยากตายนักหรือไง?!”
“ฮะ?!”
ป่าเถื่อนอะไรอย่างนี้!
เผด็จการอะไรอย่างนี้!
“ผมเอง”
ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้า เขากอดอก
“หมาจรจัดอย่างคุณไปเรียนรู้วิธีรังแกคนอื่นมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”
‘หมาจรจัด?!’
‘เขาเรียกไอเดนว่าหมาจรจัดเหรอ?!’
ทิโมธีและคนอื่น ๆ อ้าปากค้างกับคำพูดของฮาร์วีย์ พวกเขาจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยความตกตะลึง
ผู้ชายคนนี้สูงส่งมาจากไหนกัน?! เขาเป็นใคร?!
กล้าดูถูกไอเดนต่อหน้าฝูงชนแบบนั้นได้อย่างไร?
เขาคงไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่ออีกแล้ว!
