ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1716
“และตอนนี้ สมาชิกของหลงเหมินสาขามอร์ก็ดูได้เริ่มประท้วงต่อต้านรัฐบาลแล้ว พวกเขาต้องการให้แกไปมอบตัว!
“เนื่องจากหลงเหมินมีส่วนเกี่ยวข้อง เรเชลจึงตัดสินใจที่จะไปร่วมมือกับจัสติน พูดง่าย ๆ ก็คือถ้าฉันไม่ส่งตัวแกไป พาราเมาท์จะต้องสูญเสียอย่างมหาศาล!
“พวกเขาจะแก้แค้นฉันด้วย!
“ฉันบอกกี่ครั้งแล้ว?! แกทะเลาะกับคนอย่างเก๊บได้ แต่อย่าฆ่าเขา!
“หากไม่มีชีวิตใครเข้ามาเกี่ยวข้อง ปัญหาจะใหญ่แค่ไหนก็สามารถแก้ไขได้! แต่ถ้ามีคนตาย มันจะเป็นเรื่องใหญ่! ไม่เข้าใจหรือไง?!
“ฮาร์วีย์ควรจะเป็นคนที่ทำงานสกปรก ๆ นั้น แต่แกกลับทำทุกอย่างแทนเขา! แกโง่เหรอ?!
“ไม่เต็มหรือไง?!”
ในตอนนี้เดนเซลอยากจะตบไบรอันให้ตาย
เขาอาศัยอยู่ในมอร์ดูมานานหลายปีแล้ว เขาจำเป็นต้องกลัวหลงเหมินสาขามอร์ดูด้วยเหรอ?
ไม่ต้องพูดถึงจัสตินเลย ต่อให้โอลิเวอร์ เบาเวอร์ยังมีชีวิตอยู่ เดนเซลก็จะไม่สนใจ
อย่างไรก็ตามสภาผู้อาวุโสเป็นเรื่องที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ผู้อาวุโสประกอบไปด้วยกลุ่มคนที่น่าเกรงขามและมีประสบการณ์ ลูคัส ฌองเองยังต้องระมัดระวังเมื่อเผชิญหน้ากับพวกเขา
และไม่ว่าเดนเซลจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาเทียบอะไรกับลูคัสไม่ได้เลย
เดนเซลรู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่กำลังกดดันเขา
แผนการโยนเหยื่อเคราะห์ร้ายให้กับสิงโตของเขากลับตาลปัตร จะให้พูดอะไรได้อีก? เขาควรจะรู้สึกอย่างไรเหรอ?
เดนเซลกลัวว่าความวุ่นวายในหลงเหมินสาขามอร์ดูจะยุติลงทันทีเพราะการตายของเก๊บและพวกเขาก็จะเลือกหัวหน้าสาขาคนใหม่
หากเป็นเช่นนั้น มันจะไม่เป็นผลดีต่อพาราเมาท์หรือลูคัส
“พี่เดนเซล ทั้งหมดเป็นความผิดของผม! ผมโง่เอง! ผมหยิ่งผยองเกินไป!
“แต่ทุกอย่างมาถึงจุดนี้แล้ว เก๊บตายไปแล้ว มันไม่มีประโยชน์ที่จะมาเสียใจตอนนี้! พี่ต้องช่วยผม!
“ช่วยผมด้วยนะครับ ได้โปรด!”
ไบรอันคร่ำครวญอยู่บนพื้น
“พี่เดนเซล ได้โปรดช่วยผมเป็นครั้งสุดท้าย! คิดซะว่าเห็นแก่ความเป็นพี่น้องของเรา!”
น้ำตาของไบรอันแห้งไป โชคดีที่เขาสามารถหลบหนีมาได้อย่างรวดเร็ว ไม่อย่างนั้นเขาคงจะถูกกองกำลังของหลงเหมินเฉือนเป็นชิ้น ๆ
ตอนนี้มีคนสองสามร้อยคนกำลังรอไบรอันอยู่ข้างนอกของพาราเมาท์ ทั้งคนที่ซุ่มรอและที่รออย่างเปิดเผย ถ้าเขาออกไปข้างนอกตอนนี้เขาจะพบจุดจบอย่างรวดเร็ว
“ช่วยแกเหรอ? แกคิดว่าฉันยังช่วยแกได้จริง ๆ เหรอ?
“ฉันจะช่วยแกได้ยังไง?”
เดนเซลเตะไบรอัน สีหน้าของเขาน่ากลัว
“จัสตินให้คนโทรมาที่นี่ ถ้าเราไม่ส่งตัวแกไปทันที พรุ่งนี้พวกเขาจะมาถึงที่พาราเมาท์เอง!
“ฉันไม่กลัวพวกมันหรอก และฉันค่อนข้างมั่นใจว่าการต่อสู้ของเราก็ไม่แพ้พวกมัน แต่ฉันจะไม่เสียสละพี่น้องหลายร้อยคนเพียงเพื่อคน ๆ เดียว!
“หลงเหมินเป็นองค์กรขนาดใหญ่ การสู้กับหลงเหมินสาขามอร์ดูก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่แม้แต่ลูคัส ฌองเองยังต้องคิดแล้วคิดอีกก่อนที่จะมีเรื่องกับหลงเหมินทั้งหมด!
“แกคิดเหรอว่าเจ้าชายคนหนึ่งจะรุกรานคนจำนวนมากเพียงเพราะคนอย่างแก?”
เดนเซลเอนหลังพิงเก้าอี้และหยิบถ้วยชาอย่างใจเย็น เขาเริ่มจิบมันด้วยสีหน้าที่เฉยเมย
“แกควรจะไปมอบตัวแต่โดยดี บางทีตำรวจอาจยอมไว้ชีวิตแกก็ได้
“แน่นอนว่า… ถ้าแกตายในห้องขัง นั่นก็คือชะตากรรมของแก แกจะโทษใครอื่นได้!”
ไบรอันกระแทกศีรษะลงกับพื้นซ้ำ ๆ
“พี่เดนเซล พี่จะทิ้งผมแบบนี้ไม่ได้!
“ผมมอบตัวไม่ได้!
“พี่ก็รู้ว่าหลงเหมินมีเส้นสายในรัฐบาล! ถ้าผมติดคุกตอนนี้ ผมต้องตายแน่ ๆ!”