ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1747
ฝูงชนตกใจ ผู้ชายบางคนที่สวมสูทอยากจะลุกขึ้น แต่ตอนนั้นพวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ
ในทางกลับกัน อีวอนน์ ซาเวียร์สงบและนิ่งเงียบ เธอรู้ดีว่าคนทรยศจะไม่มีวันรอดพ้นเงื้อมมือของฮาร์วีย์ ยอร์กไปได้
ฮันเดลแสดงความชื่นชม เขารู้ว่าชายคนนี้เป็นไพ่ตายที่ใหญ่ที่สุดของอีวอนน์และคอยสนับสนุนเธออยู่ข้างหลัง
“แก… ฆ่าคนของฉัน… ต่อหน้าฉันเลยเหรอ?”
เฟลทเชอร์ อีแวนส์รู้สึกหมดหวังเมื่อเห็นเมลานี ซาเวียร์เสียชีวิตต่อหน้าเขา เขาเหนี่ยวไกปืนในชั่วพริบตา
ปัง!
ฮาร์วีย์เอียงศีรษะเล็กน้อยพร้อมกับเสียงลั่นไกและหลบกระสุนอีกนัดอีกครั้ง
ดวงตาของเฟลทเชอร์กระตุกอย่างบ้าคลั่งหลังจากเห็นภาพนั้น เขาต้องการที่จะลั่นไกอีกนัด แต่เขาช้าเกินไป
ปัง!
ฮาร์วีย์คว้าปืนจากมือเขา แล้วเหนี่ยวไกด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
กระสุนเจาะทะลุฝ่ามือของเฟลทเชอร์ไป นั่นทำให้เขาต้องกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
ก่อนที่เฟลทเชอร์จะทันได้พูดฮาร์วีย์ก็ได้เหนี่ยวไกปืนอีกครั้ง
ปัง!
มืออีกข้างของเฟลทเชอร์ก็หมดสภาพเช่นกัน
มีเลือดหยดไปทั่ว
หลังจากเห็นภาพนี้แล้ว ฝูงชนต่างก็หนาวสั่นไปถึงกระดูก
หลังจากขว้างปืนใส่หน้าเฟลทเชอร์อย่างไม่ตั้งใจแล้ว ฮาร์วีย์ก็พูดอย่างใจเย็นว่า “ผมยังไม่เอาชีวิตคุณหรอก ผมจะให้คุณวิ่งแจ้นกลับไปส่งข่าวถึงเจ้านายของคุณก่อน”
“ผมจะให้เวลาเขาสามวัน”
“เขาต้องให้คำชี้แจงอย่างยุติธรรมกับผมว่าเขาปฏิบัติต่ออีวอนน์ยังไง”
“ถ้าเขาไม่ทำ ผมจะไปพบกับตระกูลสมิธด้วยตัวเอง”
ฟิ้ว!
ฮาร์วีย์ส่งเฟล็ทเชอร์ให้กระเด็นไปด้วยการเตะหลังจากพูดจบ
เฟล็ทเชอร์เลือดไหลออกจากทุกอณูขณะที่เขาร่อนลงสู่พื้น เขาจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยความโกรธ
‘แกกำลังจะขอคำชี้แจงจากตระกูลสมิธ?”
‘แกเป็นใครกันแน่?’
แต่ไม่ว่าเขาจะโกรธแค่ไหน เขาก็ได้แต่ก้มหน้ายอมรับมัน
ไม่ว่าจะเป็นพละกำลังในการต่อสู้หรือความโหดเหี้ยม เขาไม่สามารถเทียบกับฮาร์วีย์ได้เลย
“ไสหัวไปซะ!”
ฮาร์วีย์โทรศัพท์และบอกไอเดน บาวเออร์ให้มาเก็บกวดที่นี่และหาคนส่งฮันเดลไปโรงพยาบาล จากนั้น เขาก็พาอีวอนน์เข้าไปในรถโตโยต้า
“ขอบคุณค่ะ ซีอีโอยอร์ก”
หลังจากเข้าไปในรถ อีวอนน์ก็ยิ้มอย่างอบอุ่น
“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฉันจะลงเอยยังไง”
ฮาร์วีย์ยิ้มและตอบว่า “แค่รู้ว่าคุณปลอดภัยดีก็ดีแล้ว
“บอกผมมาตรง ๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น?”
ฮาร์วีย์รู้สึกสงสัย เขาสั่งให้คอร่า ลอยด์ มือสังหารอันดับสามในรายชื่อนักฆ่าคอยติดตามมิเชลล์ ว่ากันตามเหตุผลแล้วก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
แต่เขารู้สึกงุนงงอย่างมากว่าเรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นกับอีวอนน์และแม่ของเธอได้ยังไง?
อีวอนน์เก็บความรู้สึกของเธอไว้ เธอรู้ว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลยที่จะไม่ให้ฮาร์วีย์เข้าไปพัวพันกับสถานการณ์เมื่อสิ่งต่าง ๆ บานปลายมาถึงจุดนี้
หลังจากคิดเกี่ยวกับสถานการณ์แล้ว อีวอนน์ก็พูดเบา ๆ ว่า “เมื่อสองสัปดาห์ก่อน แม่ของฉันพาคอร่ากลับมาเพื่อเข้าควบคุมตระกูลสมิธและครองอำนาจที่ตระกูลมีอยู่
“แต่หลังจากสามวัน สมาชิกสิบสามคนของทายาทสายตรงของตระกูลสมิธก็ถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยม หลักฐานทุกชิ้นชี้ไปที่แม่ของฉัน!”
“สมาชิกในตระกูลทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าแม่ของฉันคือฆาตกรตัวจริง!”
“ฆ่าคนทั้งที่มีการคุ้มครองจากคอร่า แล้วยังสามารถโยนความผิดทั้งหมดไปที่แม่ของคุณได้อีกงั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์แสดงสีหน้างุนงง จากนั้นก็พยักหน้าเล็กน้อย
“เป็นไปไม่ได้ นอกเสียจากว่าฆาตกรจะเป็นหนึ่งในสองนักฆ่าอันดับต้น ๆ ของรายชื่อ คนอื่น ๆ ไม่สามารถทำเรื่องเหลือเชื่อแบบนั้นได้หรอก”
“แต่นั่นคือความจริงอันแสนโหดร้าย ผู้คนเสียชีวิตและพวกเขาก็โหดร้ายมาก หลักฐานยังชัดเจนอีกด้วย…”
“หลังจากเหตุการณ์นี้ อำนาจของแม่ของฉันก็ถูกแย่งไปจากเธอในทันที ลูกพี่ลูกน้องของฉันยังถูกส่งตัวไปคุมขังอีกด้วย…”
