ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 1760

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1760

”ขยะ!”

“ขยะ ขยะ ขยะ!”

ทันทีที่ฮาร์วีย์และไคท์จากไป แองเจลีน่าก็ลุกขึ้นด้วยความโกรธ

เธอเตะบอดี้การ์ดของเธอลงกับพื้นทีละคน สีหน้าของเธอสยดสยอง

“พวกแกมีกันมากกว่าสิบคน! พวกแกเป็นปรมาจารย์กันหมดไม่ใช่เหรอ? ไหนบอกว่าแกแต่ละคนสามารถเอาชนะได้สิบคนด้วยตัวคนเดียว?!

“แต่พวกแกไม่สามารถแม้แต่จะเอาชนะไอ้นักต้มตุ๋นชั่วนั่นได้ด้วยซ้ำ!

“พวกแกเอาชนะมันไม่ได้ยังพอทน แต่พวกแกกลับสู้อะไรมันไม่ได้เลย! ฉันเกือบถูกฆ่าแล้วนะ!

“การเลี้ยงขยะแบบพวกแกไว้จะมีประโยชน์อะไร?

“ถ้าฉันตาย พวกแกก็ตาย!”

แองเจลิน่าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขณะที่พ่นคำสาปหยาบคายทุกคำที่เธอนึกออก

เธอมาจากตระกูลจอห์นแห่งโกลเดน แซนและใช้ชีวิตอย่างถูกเอาใจมาตลอด เธอมาอยู่ในสภาพแบบนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

ไอ้สารเลวนั่นตบเธอและขู่เธอ และเกือบจะฆ่าเธอด้วยกระสุนนัดเดียว!

มันเป็นความอัปยศสูงที่สุด!

ที่ยิ่งกว่านั้น เพื่อนสนิทของเธอเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เธอไม่เคยรู้สึกอับอายขนาดนี้มาก่อนในชีวิต ถ้าเธอไม่รักษาชื่อเสียงของเธอไว้ เธอจะอยู่รอดในแวดวงชนชั้นสูงของมอร์ดูได้อย่างไร?

บอดี้การ์ดของครอบครัววอล์คเกอร์ทุกคนได้รับบาดเจ็บสาหัส ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่กล้าที่จะตอบโต้แองเจลิน่าแม้แต่คำเดียว พวกเขากลับหนีด้วยความกลัวว่าแองเจลิน่าจะยิงพวกเขา

“ไอ้**! ไอ้สารเลว!”

แองเจลิน่าทำลายทุกอย่างในห้องโถงที่เธอคว้าได้ เมื่อเธอพอใจ เธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาจัสติน “ผู้เฒ่าวอล์คเกอร์! ลูกสาวสุดที่รักของคุณพาคนมาทำร้ายฉัน!

“มันทำร้ายบอดี้การ์ดนับสิบคน และที่แย่ที่สุดคือ มันเกือบจะยิงฉันด้วย!

“ผู้เฒ่าวอล์คเกอร์ ลูกสาวของคุณเกเรเกินไปแล้ว!

“เธอกำลังพยายามจะต่อต้านคุณ!

“ฉันแค่อยากจะเกลี้ยกล่อมให้เธอแต่งงานกับลูคัส แต่เธอกล้าที่จะทำกับฉันอย่างนี้เลยเหรอ?

“คุณต้องเอาคืนให้ฉันนะ!

“เด็กเหลือขอที่เธอพามาด้วยบอกด้วยว่ามันทำร้ายคุณเมื่อวานนี้!

“ผู้เฒ่าวอล์คเกอร์ พวกเขาดูถูกคุณมาก คุณต้องทำอะไรสักอย่าง!”

แองเจลิน่าไม่ได้เร่งเร้าหรือกดขี่เหมือนก่อนหน้านี้ เธอร้องไห้ขณะที่พูด เธอฟังดูเสียใจและเจ็บปวดอย่างมาก

ในฝั่งหนึ่งของโทรศัพท์ จัสตินยังคงเงียบ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดว่า “คนที่ไคท์พาไปทำร้ายเธอชื่อฮาร์วีย์หรือเปล่า?”

“ใช่ นั่นแหละมัน ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”

แองเจลิน่าพยักหน้าซ้ำ ๆ แต่ไม่นาน เธอก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“ผู้เฒ่าวอล์คเกอร์ คุณรู้ได้ยังไงว่าเขาชื่อฮาร์วีย์? เป็นไปได้ไหมว่าสิ่งที่เขาพูดจะเป็นความจริง? ว่าเขา…”

“ใช่” จัสตินพูดอย่างเฉยเมย “ฉันพบเขาเมื่อตอนบ่ายเมื่อวานนี้ เขาทำลายบอดี้การ์ดหลายคนของฉัน จนมาถึงตัวฉันได้แล้วตบฉัน”

สีหน้าของแองเจลิน่าสลดลงด้วยความตกใจ สีหน้าของเธอแย่มาก

นอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ว่าฮาร์วีย์ทำร้ายจัสตินจริง ๆ แล้วยังมีเรื่องเล็กน้อยที่สำคัญอีกประการหนึ่ง ก็คือ โดยนิสัยของจัสตินแล้ว ฮาร์วีย์ไม่น่าจะสบายดีหลังจากที่ทำอย่างนั้น ทว่า เขายังสบายดีโดยไม่สนใจโลก เพียงเท่านั้นก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ทักษะของฮาร์วีย์ได้

เป็นไปได้ไหมว่าชายที่ดูยากจนคนนั้นจะมีอำนาจและภูมิหลังที่เหนือกว่าจัสติน วอล์กเกอร์ ผู้นำหลงเหมินสาขามอร์ดู โดยที่ไม่มีใครรู้?

“ผู้เฒ่าวอล์คเกอร์ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ไอ้สารเลวนั่น…” แองเจลิน่าเริ่มพูด

“เด็กสารเลวคนนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างแน่นอน แต่มันคงจะไม่ยากที่จะจัดการกับเขา”

“ตอนนี้ อย่าเพิ่งยุ่งกับเขา”

จัสตินเตือน

“ฉันจะจัดการเขาเอง!”