ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1772
ฮาร์วีย์รู้สึกผ่อนคลายและโล่งใจในเวลาเดียวกัน
เป็นเรื่องดีที่เลอบรอนปรากฏตัวก่อนที่ฮาร์วีย์จะไปถึงเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอ หากมีซีนเธียร์อยู่ใกล้ ๆ เขาจะไม่สามารถแสดงฝีมือได้เต็มที่
แต่เมื่อมองไปอีกมุม บางทีศัตรูของเขาอาจเตรียมการอะไรมากมายจนทำให้ซีนเธียร์ต้องถ่ายทำกลางดึก
เพราะอย่างไรเสียนี่ก็เป็นเรื่องบังเอิญมากเกินไป
ฮาร์วีย์ไม่กลัวปืน แต่เขากังวลเรื่องซีนเธียร์ ก่อนหน้านี้เขาได้ส่งไทสันและคนของเขาอีกสองสามคนให้ไปคุ้มครองเธอ
“คุณดูจองหองเหลือเกินนะ พ่อหนุ่ม…”
เลอบรอนสงบและสำรวม
“ในเมื่อคุณยอมรับว่าฆ่าพี่น้องของผม มันก็ง่ายกับผมขึ้นแล้ว”
“คุณยินยอมที่จะจบชีวิตตัวเองไหม? หรือคุณอยากให้ผมเลาะผิวหนังของคุณออกทีละชิ้นหลังจากหักแขนขาของคุณทั้งหมดแล้ว”
“ผมขอแนะนำให้คุณเลือกอย่างแรก ตายแบบไม่ทรมานน่ะดีที่สุดแล้ว”
ฮาร์วีย์หรี่ตา เขาพูดจาโยกโย้ออกไปว่า “ถ้าเป็นเช่นนั้น ผมก็จะให้คุณเลือกสองทางเหมือนกัน”
“อย่างแรก คุกเข่าและร้องขอความเมตตาซะ”
“อย่างที่สอง ตาย”
เวลาเป็นสิ่งสำคัญ และฮาร์วีย์ก็ไม่ได้มีเวลาสำหรับเรื่องไร้สาระกับเลอบรอน
“ดูเหมือนคุณจะเป็นพวกไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงสินะ”
เลอบรอนถ่ายถอนใจ จิตสังหารฉษยชัดในดวงตาสีเขียวสดใสของเขา
“ในเมื่อคุณมันหยิ่งยโสนัก ผมก็จะส่งคุณไปลงนรกให้เอง”
เลอบรอนเหวี่ยงมือซ้ายและสะพายกระสุนปืนลูกซองไว้บนไหล่
ในขณะเดียวกัน เขาก็ก้าวไปข้างหน้าและเข้าใกล้ฮาร์วีย์มากขึ้น
ฮาร์วีย์มีแววตาเย็นชา ใบหน้าของเขานิ่งเฉยไร้อารมณ์
เลอบรอนพุ่งไปข้างหน้า พอได้ครึ่งทาง เขาก็หยุดอย่างกะทันหันและเหวี่ยงแขนขวามายิงใส่ฮาร์วีย์
ปัง!
เสียงระเบิดดังก้องไปทั่วอากาศ และดูเหมือนกระสุนของเขาจะโค้งไปทางฮาร์วีย์
ปัง! ปัง! ปัง!
นิ้วของเลอบรอนขยับอย่างรวดเร็วและรีบบรรจุกระสุนชุดใหม่ เมื่อสะบัดเข็มขัดกระสุน กระสุนอีกสองนัดก็ตกลงไปในรังปืนทันที หลังจากนั้นเขาก็เหนี่ยวไกเพื่อยิงอีกรอบ
เขายิงไปทั้งทั้งสี่ทิศ บรรยากาศอบอวลไปด้วยเจตนาสังหาร
ทว่าฮาร์วีย์ดูตื่นเต้น การได้เห็นชายคนหนึ่งใช้ปืนไรเฟิลล่าสัตว์ธรรมดา ๆ ได้ในระดับนั้นถือเป็นปรากฏการณ์ที่งดงามทีเดียว ไม่แปลกใจที่เลอบรอนจะถูกขนานนามว่าเป็นนักแม่นปืน!
ฮาร์วีย์ไม่มีอาวุธติดตัว ซึ่งแตกต่างจากเลอบรอน เขามีเพียงกำปั้นเปล่า
นี่คือเหตุผลที่เขาไม่วิ่งเข้าหาเลอบรอนก่อน เขาวางเท้าอย่างมั่นคงลงบนพื้นและใช้แรงผลักดันกระโดดขึ้นไปในอากาศ ตัวของเขาลอยขึ้น และเมื่อเขาถึงพื้น เขาก็หมุนวงขาไถลออกไปด้านข้าง
ตู้ม!
ขณะที่เขาหลบกระสุน กระสุนของเลอบรอนก็ไปตกตรงจุดที่เขาอยู่เมื่อครู่ กระสุนนั้นทำให้เกิดรูขนาดใหญ่บนพื้น
มีกลไกลซ่อนอยู่ในกระสุน แม้ว่ากระสุนนี้จะไม่ทำให้เสียชีวิต แต่พวกมันก็ยังทำให้คนที่โดนพิการได้
ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้ตอบโต้ เลอบรอนก็หันปากกระบอกปืนไปทางฮาร์วีย์และยิงออกไปโดยไม่ลังเล
ฮาร์วีย์หลบกระสุนอีกครั้ง
ตู้ม!
กระสุนทะลุต้นไม้จนมันหักครึ่ง
เลอบรอนไม่หยุดเพียงแค่นั้น หลังจากพลาดไปหนึ่งนัดเขาก็ยิงอีกนัดทันทีและขวางทางของฮาร์วีย์
“ยิงได้ยอดเยี่ยม!”
“หากไม่ได้อยู่ในสนามรบนานกว่าสิบปีหรือฆ่าคนไปหลายร้อยคน คงไม่มีใครมีความสามารถเหมือนคุณ!”
ฮาร์วีย์รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็นนักแม่นปืนที่จัดได้ว่าเป็นระดับเทพ
เขากลิ้งไปกับพื้นอย่างไม่ตั้งใจและคว้ากรวดข้างถนนขึ้นมา
ปัง ปัง ปัง!
เมื่อเห็นฮาร์วีย์หลบเพื่อเอาชีวิตรอด เลอบรอนก็เดินไปข้างหน้าก่อนจะยิงอีกสามนัด