ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1790
ปัง!
ประตูทองเหลืองทั้งสองบานถูกเตะจนร่วงลงกับพื้นด้วยฝีมือของฮาร์วีย์ ยอร์ก มันก่อให้เกิดเสียงดังอึกทึกครึกโครม
ทุกคนในห้องโถงต่างพากันตกใจและและมองตามเสียงไปตามสัญชาตญาณ
พิธีกรที่กำลังพูดอยู่บนเวทีชะงักชะงักงานและและอ้ำอึ้งราวกับถูกใครบางคนบีบคอเอาไว้
เซธ คีตันถือว่าเป็นเลิศกว่าใครในหมอดูในมอร์ดู เขามีทรัพย์สินอยู่หลายสิบล้านดอลลาร์ ดังนั้นเขาจึงมีชื่อเสียงในวงการอสังหาริมทรัพย์
ทุกคนที่ได้รับเชิญจากเขาให้มาร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้ต่างมีสถานะและตัวตนสูงส่ง
ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าจะมีคนมาเคาะประตูอย่างหน้าด้าน ๆ และโอหังเช่นนี้
“คุณเป็นใคร?!”
ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นยังเห็นเลขาของเซธเดินกระโผลกกะเพลกอยู่ตรงทางเข้าประตู เธอดูสะบักสะบอมไปหมด
ผู้คุ้มกันของเซธราวสิบกว่าคนรีบกรูเข้ามาทันที ผู้นำคนหนึ่งถึงกับตวาดเหว และพวกเขาคว้ากระบองและกระบองไฟฟ้าออกมา
“ใครกัน?! ใครให้นายมาสร้างปัญหาที่นี่?!”
“นายรู้ไหมว่าที่นี่มันที่ไหน?”
เซธซึ่งนั่งอยู่ในที่เก้าอี้ประธานมองฮาร์วีย์อย่างเฉยเมย สีหน้าของเขาเย็นชา และมองฮาร์วีย์ราวกับเป็นของตาย
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าฮาร์วีย์เป็นใครกันแน่แต่เขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าฮาร์วีย์พลาดแล้ว!
ฮาร์วีย์เสร็จเขาแน่!
ในสถานการณ์เช่นนี้ ซีอีโออย่างเขาไม่จำเป็นต้องลงมือด้วยตัวเองเลยด้วยซ้ำ เขามีคนจำนวนมากที่พร้อมจะกระทืบเขาให้ตายได้อย่างง่ายดาย
ฮาร์วีย์เองก็ดูเฉยเมยเขาเอามือทั้งสองข้างไพ่หลังไว้ และเดินราวกับกำลังเดินเล่นในสวนหลังบ้าน
แม้ว่าผู้คุ้มกันจะพุ่งเข้ามาด้วยเจตนาสังหาร แต่ฮาร์วีย์ยังคงสงบนิ่งและผ่อนคลาย โดยปราศจากความกวาดกลัว
ระดับความมั่นใจเช่นนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะมีได้
แม้ว่าหลายคนจะตกใจ แต่ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยเหยียดหยามและดูถูกดูแคลน
ในสายตาของพวกเขา เสื้อผ้าตั้งแต่หัวจรดเท้าของฮาร์วีย์มีราคารวมกันไม่ไม่ถึงหนึ่งร้อยห้าสิบหกดอลลาร์ คนไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างเขากล้าเข้ามาหาเรื่องเซธได้ยังไง?
เขาเสียสติไปแล้วหรือเขาแค่เป็นคนประหลาด?
แม้ว่าเซธจะไม่ใช่บุคคลสำคัญในมอร์ดู แต่เขาก็ยังมีเส้นสายในรัฐบาลและท้องถนนมากมาย
เขาสามารถบดขยี้มารหัวขนที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงได้อย่างง่ายดายด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ!
ทว่าสีหน้าที่เฉยเมยของฮาร์วีย์ก็ทำให้มุมมองของพวกเขาเปลี่ยนไปทันที
“คีตัน ผมจะให้เวลาคุณสิบวินาที ออกมาคุกเข่าด้วยตัวเอง”
ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย แต่สิ่งที่เขาพูดทำให้ทุกคนตกใจอย่างมาก
เซธไม่ได้ยืนขึ้น สายตาเฉยเมยของเขาจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ ในสายตาของเขา ฮาร์วีย์ถึงคราวตายแล้ว
เขายังมั่นใจว่าจะมีคนฆ่าฮาร์วีย์ได้
“คุณเป็นคนที่วิเศษยิ่งกว่าใครไม่ใช่หรอซีอีโอคีตัน? ทำไมวันนี้คุณถึงทำตัวเป็นพวกขี้ขลาดได้ล่ะ?
“มันทำให้ผมผิดหวังนะ
“ผมนึกว่าเวลาคุณอยู่ต่อหน้าผมแล้วคุณจะเจ๋งกว่านี้ซะอีก”
ฮาร์วีย์เพิกเฉยต่อเราผู้คุ้มกันที่ตรงเข้ามาใกล้และก้าวไปข้างหน้าอย่างเฉยเมยโดยที่ยังเอามือไพล่หลังไว้ดังเดิม
“ส*รเลว แกเป็นใครกัน?”
ในขณะนี้ หญิงวัยกลางคนอดไม่ได้ที่จะยืนขึ้นชี้ฮาร์วีย์อย่างดุเดือด “ซีอีโอคีตันไม่ใช่คนไม่มีหัวนอนปลายเท้าแบบนายเสียหน่อย”
เพี๊ยะ!
ฮาร์วีย์ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาตบเธอในทันที จากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ลอยออกไป
“เซธ ออกมา”
“ผมไม่ได้มีเวลามากนักหรอกนะ”
ฮาร์วีย์ยังคงไม่แยแสอะไรดังเดิม
“ไอ้บ้าเอ๊ย แกมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาจริง ๆ ใช่ไหม?!”
ผู้คุ้มกันของเซธจำนวนมากกว่าหนึ่งโหลตัวสั่นด้วยความโกรธเกรี้ยว พวกเขาพุ่งเข้ามาทีละคนด้วยเสียงดังสนั่น
ปัง ปัง ปัง!
ฮาร์วีย์เตะให้พวกเขาล้มลงทีละคน ในเวลาไม่ถึงสิบวินาทีทุกคนต่างก็คุกเข่าลงอย่างหมดสภาพ
