ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1792
ผู้อาวุโสในชุดสูทกรีดร้องและพยายามลุกขึ้น ก่อนที่เขาก็คว้าขวดไวน์ด้วยความโกรธ “ไอ้*ารเลว แกกล้าดียังไงมาตบฉัน!! ฉันจะฆ่าแก!”
เพี๊ยะ!
ฮาร์วีย์ ยอร์กตบผู้อาวุโสคนนั้นและส่งเขาออกไปอีกครั้ง!
“ผมรู้จักตัวเองเป็นอย่างดี ผมพูดและทำเรื่องพวกนั้นก็เพื่อค้นหาความจริงเท่านั้น!
“คุณจะไปแจ้งตำรวจก็ได้! จะฟ้องผมก็เอาสิ! อยากจะจ้างทนายความก็เอาเลย!
“แต่นี่ไม่ใช่เหตุผลที่คุณจะมาใช้ความรุนแรง!
“บ้านเมืองมีขื่อมีแป!
“สำหรับพฤติกรรมของคุณ ไม่ว่าจะถูกหรือผิดยังไง ผมคงต้องส่งคุณไปที่สถานีตำรวจก่อน!”
ฮาร์วีย์ย้อนคำพูดของผู้อาวุโสแบบคำต่อคำ
ผู้อาวุโสโสโกรธมากจนอยากจะกระอักเลือด “แก…”
ฮาร์วีย์ไม่สนใจเขาและเดินขึ้นโพเดียมไป จากนั้นเขาก็เตะกล่องของขวัญต่าง ๆ ที่เตรียมไว้บนแท่นให้ร่วงหล่นไปที่พื้น จากนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ ผู้ชมอีกครั้งและเอ่ยขึ้นว่า “เซธ คีตัน จนถึงตอนนี้คุณก็ยังไม่อยากออกมาอีกเหรอ?”
“พ่อหนุ่ม นายไม่รู้หรือว่าที่ฉันไม่ปรากฏตัวก็เพราะฉันให้โอกาสนาย”
เมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์หยิ่งยโสและแฉเขาจนหมดเปลือก เซธก็ไม่อาจนิ่งดูดายได้อีกไม่ว่าเขาจะพยายามสงบสติอารมณ์แค่ไหนก็ตาม
เขาค่อย ๆ ยืนขึ้นและจุดซิการ์ จากนั้นเขาก็เหล่ไปที่ฮาร์วีย์ซึ่งกำลังเดินเข้ามาใกล้อย่างช้า ๆ ในขณะนี้และพูดต่อไป
“สำหรับนังตัวดีซีนเธียร์ ซิมเมอร์นั่นน่ะหรือ?
“ทำไมยัยนั่นถึงไม่ปกป้องภรรยาของฉัน?
“เธอน่าจะเป็นคนที่ถูกบดขยี้จนตาย ทีนี้ภรรยาของฉันก็จะปลอดภัย!
“แต่เพราะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับภรรยาของฉัน นังส*รเลวนั่นจึงต้องรับผลที่ตามมาไง!
“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวานเป็นแค่เพียงบทเรียนสำหรับเธอเท่านั้น!
“ตราบใดที่ภรรยาของฉันยังไม่ฟื้น ฉันจะไม่ปล่อยเธอไป!
“ไม่ต้องห่วง ต่อให้นายจะสร้างเรื่องมากมายขนาดนี้ แต่ฉันก็จะยังไม่ฆ่านายหรอก
“ฉันแค่อยากให้นายอยู่ดูและได้เห็นว่าฉันทรมานเธอจนตายยังไงบ้าง!”
เซธพูดด้วยใบหน้ายิ้มแกน ๆ ในขณะเดียวกัน เขาก็พ่นควันหนาออกมาและพูดอย่างเย้ยหยันว่า “นายมันคนไร้ประโยชน์!
“นายจะมาทวงหาความยุติธรรมจากฉันไม่ได้ แถมยังปกป้องตัวเองไม่ได้อีก!
“คุกเข่าละอ้อนวอนสิ ทนายยอมทำอย่างนั้นฉันจะไม่ฆ่านาย!”
เซธตบมือเบา ๆ ขณะที่เขาพูด จากนั้นเขาก็เห็นผู้คุ้มกันที่ถืออาวุธปืนในมือเดินออกมาจากฝูงชนถึง 8 คน
ผู้คุ้มกันเหล่านั้นมีเอกสารอนุญาตจากทางการ และพวกเขาล้วนเป็นทหารที่เกษียณแล้ว พวกเขาดูเยือกเย็นและเป็นนักฆ่าขณะที่พวกเขาถืออาวุธปืน
คนทั่วไปเมื่อเห็นภาพนี้ล้วนแล้วแต่ก้าวขาไม่ออก
“ต้องยอมรับเลยว่าแม้ว่านายจะเย่อหยิ่งและจองของขนาดไหน แต่นายก็มีข้อได้เปรียบเหนือผู้อื่นอย่างน้อยหนึ่งข้อ นั่นคือการที่นายกล้าหาญ และฉันต้องขอชื่นชมนายในเรื่องนั้น”
ฮาร์วีย์ไม่สนใจผู้คุ้มกันติดอาวุธเหล่านั้น เขายังคงวางเฉย “เห็นแบบนี้แล้ว ผมไม่ฆ่าคุณดีกว่า
“เมื่อวานคุณตบซีนเธียร์ยี่สิบครั้ง และเตะเธอไปสิบสามครั้งใช่ไหม?”
“ไอ้เ*รนี่มันเก่งจริง ๆ”
เซธไม่ได้แสดงความสำนึกผิดใด ๆ ออกมาเลยแม้แต่น้อย
“ดูเหมือนว่าซีนเธียร์จะบอกนายแล้วสินะ แสดงว่าเธอคงประทับใจในตัวฉันมากเลยใช่หรือเปล่าล่ะ?
“ทำไม? นายจะนัดให้เราไปเจอกันหรือไง?
“หลังเสร็จกิจแล้ว ฉันจะให้อั่งเปาซองใหญ่กับนายด้วย!”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”
ฮาร์วีย์มองดูนาฬิกาโรเล็กซ์เรือนเก่าบนข้อมือของเขาอย่างเฉยเมย จากนั้นเขาก็พูดอย่างสบาย ๆ ว่า “ตอนนี้อีกสามสิบนาทีจะถึงเที่ยง หลังบ่าย 2 โมง คีตัน เรียล เอสเตทส์จะถูกลบออกจากมอร์ดูโดยสิ้นเชิง”
“ถูกลบออกจากมอร์ดู?”
เซธพ่นควันหนาทึบออกมา
“ไอ้เปี๊ยกนี่ ดูเหมือนว่านายมีอำนาจไม่น้อยเลยนะ ไม่ใช่แค่มาทำตัวเกกมะเหรกเกเรที่นี่ แต่ยังคิดจะมายุ่งย่ามกับบริษัทของฉันด้วยงั้นหรอ?”
