ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1795
ฮาร์วีย์ยอร์กหล่อเหลา และรูปร่างของเขาก็ค่อนข้างผอม เพราะว่าคำพูดที่ไม่แยแสที่เขาพูดในขณะที่ยืนอยู่ที่นี่เป็นเหมือนลมตะวันตกเฉียงเหนือในฤดูหนาว มันทำให้เซธ คีตันรู้สึกช้าวาบไปทางร่างกายและหนาวเหน็บเข้าไปถึงกระดูก
“พ่อหนุ่ม นายต้องการอะไร?
“หรือคิดที่จะทำร้ายฉัน?”
ในขณะนั้นสีหน้าของเซธเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียด
แม้ว่าเขาจะเสียเปรียบในตอนนี้ แต่เขาก็ไม่อาจยอมจำนนต่อฮาร์วีย์เพียงเพราะการปรากฏตัวของไอเดน บาวเออร์
อย่างไรเสียสถานะของไอเดนนั้นก็ถือว่าอยู่ในระดับปานกลางในมอร์ดู และแน่นอนว่าเขาไม่ได้อยู่ในระดับสูงสุดเสียหน่อย
เซธอยู่ในมอร์ดูมาหลายปีแล้ว และเขาก็ต้องมีผู้สนับสนุนอยู่บ้าง
ดังนั้น เขาจึงไม่อาจคุกเข่าได้ในขณะนี้
ศักดิ์ศรีและความภาคภูมินั้นสำคัญสำหรับเขาเป็นอย่างมาก หากวันนี้เขาคุกเข่า ต่อไปเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?
“คุณอยากครอบครองความงามของซีนเธียร์ คุณข่มขู่เธอไม่สำเร็จ แถมยังทำร้ายเธออีก แถมยังคิดที่จะยัดเยียดตัวเองไปเป็น…
“สรรพคุณกล้ายอมรับดังนั้นผมจะไม่ฆ่าคุณ!
“แต่คุณจะต้องพิการไปตลอดชีวิต มันจะยอมหรือเปล่า?”
ฮาร์วีย์คว้าปืนมาจากผู้คุ้มกันคนหนึ่งของเซธและปลดล็อคเซฟปืน
ใบหน้าของทุกคนซีดเซียวขณะมองดูฉากนี้ พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะจองหองและกล้าเข้ามายุ่งย่ามในที่แห่งนี้
“นายยอร์ก วันนี้นายมีนายน้อยบาวเออร์สนับสนุนนาย นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันยอมแพ้!”
เซธกัดฟัน
“แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันอ่อนแอ ฉันรับรองได้เลยว่าถ้านายกล้าทำร้ายฉัน ฉันจะต้องเอาคืนแน่”
ฮาร์วีย์ยิ้ม “คุณมีผู้สนับสนุนคนอื่นอีกหรอ?”
เซธตอบอย่างเคร่งขรึมว่า “ฉันเป็นคนของนายน้อยเฟจ!”
ทุกคนตกตะลึงหลังจากได้ยินสิ่งนี้ มีคนใหญ่คนโตไม่มากนักที่ใช้นามสกุลเฟจในมอร์ดู
คนที่มีชื่อเสียงที่สุดดูเหมือนจะเป็นผู้บัญชาการสูงสุดแห่งมอร์ดู ทิโมธี เฟจ น้องภรรยาของเบนจามิน ลินช์!
ไอเดนผงะเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น ความกลัวปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
ทิโมธี เฟจไม่ได้น่ากลัวอะไรเลย แต่เบนจามิน ลินช์ที่หนุนหลังเขาอยู่นั้นน่ากลัวอย่างแน่นอน
เบนจามินเป็นเบอร์หนึ่งในมอร์ดู เป็นผู้บัญชาการสูงสุดแห่งมอร์ดู!
“นายน้อยเฟจ?”
ฮาร์วีย์ดูเฉยเมย “ทิโมธี เฟจน่ะเหรอ?”
เซธตอบอย่างเย่อหยิ่ง “ใช่ นายน้อยทิโมธี เฟจ!
“ผู้บังคับบัญชาคนแรกของมอร์ดู น้องภรรยาของเบนจามิน ลินช์!”
ในมุมมองของเซธ เขาไม่จำเป็นต้องอธิบายเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเขากับทิโมธีด้วยซ้ำ
เขาแค่ต้องการให้ฮาร์วีย์รู้ว่าคนที่อยู่ข้างหลังเขาคือทิโมธี
เซธเชื่อมั่นว่าตราบเท่าที่เขาเอ่ยชื่อของทิโมธีออกมา แม้เจ้าชายทั้งหกแห่งมอร์ดูอยู่ที่นี่ พวกเขาก็ต้องแสดงความเคารพต่อเขาบ้าง แล้วกับฮาร์วีย์จะไปเหลืออะไร!
เพราะว่าฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์มือถือมาจากมือของไอเดนและโยนมันไปทางเซธอย่างไม่แยแส จากนั้นเขาก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “ในเมื่อคุณพูดถึงนายน้อยเฟจขึ้นมางั้นผมจะให้โอกาสคุณ!”
“โทรหาเขาตอนนี้ได้เลยนะ แล้วถามเขาด้วยว่าเขากล้าที่จะมาปกป้องคุณหรือเปล่า!
“ถ้าเขากล้าปกป้องคุณ วันนี้คุณจะรอดไปได้!
“แต่ถ้าเขาไม่กล้า คุณก็จะต้องนั่งรถเข็นไปตลอดชีวิต”
เซธอึ้งไปชั่วขณะ เห็นได้ชัดว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาเพิ่งเคยเห็นคนที่ไม่สะทกสะท้าน แม้จะได้ยินสองคำนี้ทิโมธี เฟจ
เขาเอาความมั่นใจพวกนี้มาจากไหน?
เขาว่าตอนนี้เขาไม่พูดอะไรไร้สาระเพราะไม่อยากจะพลาดโอกาส แต่เขารีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและเริ่มกดหมายเลขที่คุ้นเคยแล้วโทรออก
ในไม่ช้าอีกฝ่ายก็กดรับ น้ำเสียงไม่ใยดีดังมาจากอีกฟากหนึ่ง “นั่นใคร?”
แม้ว่าเซธกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ แต่เขาก็แสดงความเคารพอีกฝ่ายอย่างมากมาก เขาทั้งพยักหน้าและโค้งคำนับให้คนที่อยู่ปลายสาย “นายน้อยเฟจ…”
