ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1799
สามพันสองร้อยล้านดอลลาร์ เป็นตัวเลขที่ทำให้โลกทั้งใบแหลกละเอียดลงได้
ให้พูดตามตรง แม้แต่บรรพบุรุษของพวกเขาก็ไม่อาจระดมเงินจำนวนนี้มาได้ แม้พวกเขาจะต้องการก็ได้
แม้ว่าตระกูลวอล์คเกอร์จะมีทรัพย์สินมูลค่าหลายหมื่นล้าน แต่มันก็จะส่งผลเสียต่อพวกเขาได้หากพวกเขาต้องหาเงินจำนวนมากขนาดนั้นในช่วงเวลาสั้น ๆ
อีกทั้งตำแหน่งหัวหน้าสาขาของหลงเหมินก็ไม่ใช่สิ่งที่จะใช้เงินซื้อได้
ทว่าฮาร์วีย์ ยอร์กกลับปฏิเสธที่จะรับเงินเพียงเพราะต้องการเรียกร้องความยุติธรรมและถามหาคำอธิบายเรื่องแองเจลิน่า จอห์นแก่เธอ ใครกันล่ะที่จะไม่หวั่นไหว?
อาจกล่าวได้ว่าตั้งแต่เล็กจนโต ไคท์ วอล์คเกอร์ไม่เคยเจอใครใจดีกับเธอเช่นนี้มาก่อน
แม้ว่าลูคัส ฌองจะพูดอยู่เสมอว่าเขาอยากจะแต่งงานกับเธอ แต่เขาก็ไม่เคยบอกให้เธอค้นหาความจริงและไม่เคยให้คำอธิบายอะไรกับเธอเลย
ในขณะนั้น ไคท์จับข้อมือของฮาร์วีย์โดยไม่รู้ตัวและกระซิบว่า “ฮาร์วีย์ หยุดพูดอะไรไร้สาระน่า!”
คอนนี่ บรีและคนอื่น ๆ มองไปที่ฮาร์วีย์ พวกเขาต่างตกตะลึง
แม้ว่าฮาร์วีย์จะเป็นศัตรูของพวกเขา และพวกเขาก็แทบรอไม่ไหวที่จะหั่นเขาเป็นชิ้น ๆ แต่ก็ยังต้องยอมรับว่าฮาร์วีย์นั้นมีเสน่ห์อย่างมาก
ไม่น่าแปลกใจเลยที่ไคท์จะตกหลุมรักเขา
ฮาร์วีย์ยื่นมือออกไปและตบเข้าที่หลังมือของไคท์ จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “ไม่เป็นไร ฟังผมก็พอ
“ผมได้รู้ถึงสถานการณ์ของแองเจล่าแล้ว และแน่นอนว่าผมมั่นใจว่าจะช่วยชีวิตเธอไว้ได้
“อีกนัยหนึ่งวิธีนี้จะช่วยทำให้พ่อของคุณก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งหัวหน้าสาขาได้ด้วย
“ปัญหาหลักอยู่ที่ว่าพ่อคุณจะเลือกอย่างไหน…”
ฮาร์วีย์ดูเฉยเมย เขาเหล่ไปทางจัสติน วอล์คเกอร์ซึ่งนั่งอยู่ตรงข้ามจากด้านข้าง เขายิ้มและพูดว่า “รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ คุณจะตัดสินใจได้หรือยัง?
“เรื่องแม่ของไคท์ คุณต้องตระหนักดีว่าคุณก็แค่ต้องอธิบายให้เธอฟัง แค่พูดออกมาซะ ไม่เห็นมีอะไรยุ่งยากเลย
“เอาความจริงมาแลกกับตำแหน่งหัวหน้าสาขาและสุขภาพของภรรยาคุณ คุณไม่คิดว่านี่เป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่าที่สุดที่คุณเคยทำมาในชีวิตของคุณหรือ?”
ตาของจัสตินยังคงกระตุก เขาหายใจถี่ขึ้น ต้องยอมรับเลยว่าคำแนะนำของฮาร์วีย์นั้นเย้ายวนใจเกินไป
แค่อธิบายก็แลกกับอะไรได้หลายอย่าง…
แต่ฮาร์วีย์จะทำได้จริงหรือ?
ทันใดนั้นจัสตินก็สงบลง เขาหรี่ตามองฮาร์วีย์และพูดอย่างเย็นชาว่า “เจ้าหนุ่ม ฉันเชื่อว่าคุณสามารถรักษาภรรยาของฉันให้หายเป็นปกติได้
“แต่เรื่องที่จะทำให้ฉันได้ขึ้นเป็นหัวหน้าสาขา คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? แค่พูดไปเรื่อยแล้วจะทำได้ยังไง?
“มีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนั้น?
“คุณคิดว่าคุณมีสิทธ์เด็ดขาดในสาขาหลงเหมินหรือยังไง?”
ฮาร์วีย์ควานหาสัญลักษณ์ที่ดูคล้ายหยกทว่าไม่ใช่หยกออกมา
แกร๊ง!
จากนั้นเขาก็โยนมันลงบนโต๊ะและพูดอย่างเฉยเมยว่า “คุณคิดว่าไง? ทุกสิ่งที่ผมพูดจะเชื่อได้หรือเปล่าล่ะ?!”
ตึง!
จัสตินกระโดดโหยงขึ้นทันที เขาเหล่ไปที่สัญลักษณ์บนโต๊ะ และหางตาก็กระตุกอย่างรุนแรง แม้แต่การหายใจของเขาก็ถี่ขึ้น
เขาเป็นรองหัวหน้าสาขาและอยากได้รับตำแหน่งหัวหน้าสาขามาโดยตลอด
ดังนั้น เขาจึงจำได้ในทันทีว่าสัญลักษณ์ที่ฮาร์วีย์โยนออกมานั้นเป็นสัญลักษณ์ของหัวหน้าสาขา
ผู้ที่ถือสัญลักษณ์นี้คือหัวหน้าสาขาของหลงเหมิน!
เขาเกือบจะตกปากรับคำในขณะนี้
ทว่าเขาก็นิ่งเฉยทันทีเมื่อนึกถึงแองเจลิน่า
แม้ว่าจะยังไม่ได้รับการยืนยัน แต่เขารู้ดีว่าเรื่องของอดีตภรรยาของเขานั้นเกี่ยวข้องกับแองเจลิน่าอย่างไม่อาจแยกจากกันได้
การอธิบายกับอดีตภรรยาก็หมายถึงการปฏิเสธสถานะของแองเจลิน่า ไม่ต่างอะไรกับการตบหน้าแองเจลิน่าและตระกูลจอห์นเลยสักนิด
จัสตินไม่อาจรับผลที่ตามมาได้!
จัสตินในขณะที่คิดถึงสิ่งนี้ เขาไม่ได้ยื่นมือออกไป เขาเหล่มองตราบนโต๊ะและเลยอย่างช้า ๆ ว่า “ฮาร์วีย์ คุณว่าการซ่อนสัญลักษณ์ของสาขาหลงเหมินจะถือเป็นอาชญากรรมหรือเปล่า?!”
