ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1835
ปัง!
อีเลียสกระทืบเท้าอย่างน่ากลัว เขายันร่างของตัวเองไปข้างหน้าด้วยความเร็วดุจสายฟ้าฟาด
กระเบื้องหินอ่อนบนพื้นมีรอยแตกอยากเห็นได้ชัดจากการเคลื่อนไหวของเขา
ฮาร์วีย์หรี่ตาลงเล็กน้อย
วินาทีต่อมา อีเลียสก็ปรากฏตัวต่อหน้าฮาร์วีย์ อีกฝ่ายงอมือขวาเป็นรูปกรงเล็บ แล้วเหวี่ยงมันไปที่ใบหน้าของฮาร์วีย์
มันคือท่ากรงเล็บอินทรี
ริมฝีปากของฮาร์วีย์ปรากฏเป็นรอยยิ้มราบเรียบ เขาออกหมัดอย่างมั่นคงเพื่อตอบโต้การโจมตีของอีเลียส
ปัง ปัง ปัง!
ในพริบตาร่างของพวกเขาก็เข้าประสานกัน ในวินาทีถัดมา ร่างของอีเลียสก็เซถลาและถูกส่งให้ลอยไปในทันที หลังจากที่เขาร่วงลงสู่พื้น เขาก็โซซัดโซเซ ก่อนจะสามารถยืนตัวตรงได้
ในทางกลับกัน ฮาร์วีย์ยังคงยืนอย่างสงบนิ่งดังเดิม
“คุณแพ้แล้ว จำไว้ว่าตอนนี้คุณเป็นน้องชายคนเล็กของผม”
อีเลียสขมวดคิ้วเล็กน้อย เสี้ยววินาทีต่อมา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างลนลาน
เขาไม่รู้ตัวเลยว่าที่หน้าท้องของเขามีรอยเท้าปรากฏอยู่
หากฮาร์วีย์ออกแรงเตะมากกว่านี้อีกเล็กน้อย อีเลียสคงพิการไปอย่างสิ้นเชิง
การแสดงออกของอีเลียสเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเขาจ้องมองไปที่รอยเท้าดังกล่าว ใตอนที่สุดท้ายเขาจะถอนหายใจและตอบว่า “ถูกต้อง ผมแพ้แล้ว”
“ขอบคุณที่ออมมือกับผมนะ เจ้าชายยอร์ก”
ฮาร์วีย์ส่ายหน้า
“ไม่ใช่เจ้าชายยอร์ก เรียกผมว่าพี่ใหญ่สิ”
“แล้วอย่าลืมเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอของผมด้วย”
“จากนี้ไป ผมเท่านั้นที่จะเป็นคนกำหนดว่าคุณจะอยู่หรือตาย!”
“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คำพูดของผมถือเป็นคำขาด”
ใบหน้าของอีเลียสเปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้น เขาเป็นฮีโร่ของรุ่น ในเมื่อเขาพ่ายแพ้ เขาย่อมต้องทำตามเงื่อนไขการเดิมพัน
พนักงานคนอื่น ๆ และหุ้นทั้งหมดของเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอถูกโอนมาอยู่ภายใต้ชื่อของฮาร์วีย์
สำหรับอีเลียส เขาแก้ตัวไปน้ำขุ่น ๆ หลังจากที่ถูกบังคับให้เรียกฮาร์วีย์ว่าพี่ใหญ่
สำหรับคนหยิ่งจองหองอย่างอีเลียส เขายังต้องการเวลาสักระยะเพื่อให้มั่นใจว่าเขาพ่ายแพ้ แม้ว่าเขาจะพึงพ่ายแพ้จนหมดรูปไปก็ตาม
…
ฮาร์วีย์ไม่กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของซีนเธียร์ซึ่งนอนอยู่ในโรงพยาบาล เนื่องจากมีเบนจามินและไทสันปกป้องเธออยู่ที่นั่นแล้ว
แต่เขายังคงโทรหาราเชลและบอกให้เธอหาสมาชิกของหลงเหมินมาเพื่อเฝ้าระวังให้มากขึ้น
ในเวลาเดียวกัน ฮาร์วีย์ยังมอบหมายให้ราเชลดูแลเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอแทนเขาด้วย
ในแง่หนึ่ง เธอกับไอเดนจะได้สูสีกันมากกว่าเดิมและเขาจะยังสามารถสามารถคุมไอเดนไว้ได้
ในทางกลับกัน ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะข้องเกี่ยวกับสตูดิโอนั่น
สิ่งที่เขาวาดหวังกับเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอนั้นเรียบง่าย นั่นคือการผลักดันซีนเธียร์ให้มีตำแหน่งในวงการบันเทิงในอนาคต
เมื่อเขาจัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว เขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าไคท์ วอล์คเกอร์ยังคงพักอยู่ในวิลล่าหลังแรกของ แฟรเกรินท์ ฮิลล์ เธออาจจะยังไม่ได้กินข้าวกินปลา
เขาซื้ออาหารแบบห่อกลับบ้านและรีบมุมตรงกับไปยังวิลล่า
ไคท์นอนหลับอยู่ในวิลล่าตลอดทั้งวัน และเธอได้ชาร์จพลังให้กับร่างกายของตัวเองขึ้นมาบ้างแล้ว
เมื่อเธอเห็นว่าฮาร์วีย์กลับมาแล้ว ริมฝีปากของเธอก็ยกยิ้มอย่างอบอุ่น
การได้ใช้เวลาหนึ่งวันกับฮาร์วีย์อาจเป็นช่วงเวลาที่ทำให้เธอมีความสุขที่สุด ไม่มีอะไรต้องกังวลและไม่มีอะไรต้องใส่ใจ
สิ่งเดียวที่น่ากังวลคือฮาร์วีย์ไม่อาจมานั่งนั่งในวิลล่ากับไคท์ได้ตลอด
เมื่อนึกไปถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอล้วนเป็นเพียงข้อตกลงที่ผิดพลาด ไคท์ก็พบว่าเธอรู้สึกท้อใจ
ฮาร์วีย์ไม่อาจล่วงรู้ได้ถึงความคิดมากมายที่แล่นผ่านความคิดของไคท์ เขาวางกล่องอาหารแบบซื้อกลับบ้านลงบนโต๊ะกลาง และกำลังจะพูดอะไรกับเธอ
ทันใดนั้นกริ่งประตูก็ดังขึ้น
