ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1836
ชายผมสลวยที่สวมสูทสีดำปรากฏตัวอยู่นอกประตูวิลล่า
ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้โต้ตอบ ไคท์ก็เปิดประตูต้อนรับชายคนนั้นให้เข้ามาข้างในแล้ว
“รุ่นพี่ ในที่สุดรุ่นพี่ก็มาถึงที่นี่
“ฉันกำลังรอรุ่นพี่อยู่เลย”
ชายผมสลวยเดินเข้ามาในวิลล่าและพูดว่า “ท่านอาจารย์เล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ฉันฟังหมดแล้ว
“หลังจากรับสายของเธอวันนี้ เขาก็บอกให้ฉันมาปกป้องเธอ
“ฉันไม่กวนใจเธอเรื่องนี้ แต่เธอควรฝึกฝนศิลปะการต่อสู้โบราณ
“ถ้าเธอฝึกให้ดี อย่างน้อยเธอก็มีที่ยืนในมอร์ดู
“พ่อของเธอก็คงไม่ปฏิบัติกับเธอแบบนั้นเช่นกัน
“ท่านอาจารย์ขอให้ฉันมาปกป้องเธอเพราะเห็นแก่แม่ของเธอ
“หลังจากเรื่องทั้งหมดจบลงแล้ว เธอต้องไปขอบคุณเขาให้มาก ๆ เขาซ่อนตัวจากโลกภายนอกมาหลายปีแล้ว”
ชายคนนั้นสำรวจห้องโถงของวิลล่าด้วยสายตาตัดสิน ทันทีที่สายตาของเขาจับจ้องไปที่กล่องใส่อาหารบนโต๊ะ เขาก็แสดงความรังเกียจออกมาเล็กน้อย
เมื่อเขาเห็นฮาร์วีย์ยืนอยู่ในห้องโถง แววตาของเขาก็มีแววเจตนาสังหาร เขาตระหนักได้เลยว่ารุ่นน้องที่เขาถวิลหามาตลอดกลับต้องมาอยู่กับผู้ชายคนนี้ตามลำพัง
เขาเก็บซ่อนเจตนาของตัวเอง แล้วแกล้งกะแอมออกมา
“รุ่นน้อง ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะทำให้เธอลำบากใจหรอกนะ
“แต่มาอยู่ข้างนอกคนเดียวอย่างนี้ เธอต้องระมัดระวังเรื่องความปลอดภัยของตัวเองเอาไว้ด้วย
“อย่าปล่อยให้เด็กส่งของเข้ามาในบ้านของเธอแบบนี้สิ ให้พวกเขาวางอาหารไว้ข้างนอกประตูก็พอ
“เฮ้อ! เธอประมาทแบบนี้นี่ฉันห่วงมากจริง ๆ นะ”
ชายคนนั้นควักแบงค์สิบดอลลาร์ในกระเป๋าแล้วโยนมันลงบนพื้น “นี่สำหรับนาย รับเงินแล้วออกไปได้แล้ว”
ฮาร์วีย์ส่งยิ้มจาง ๆ ให้ชายคนนั้นและตอบอย่างเมินเฉย “แล้วถ้าผมให้เงินคุณสิบดอลลาร์บ้างคุณจะออกไปจากที่นี่ไหม?”
ฮาร์วีย์ไม่พอใจที่ชายคนนี้จัดลำดับความสำคัญผิด
เขาทั้งหยิ่ง จองหอง และไม่มีมารยาท
ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเป็นคนรู้จักของไคท์ ฮาร์วีย์คงไล่ตะเพิดเขาออกไปแล้ว
เขาหันมองไปทางไคท์ราวกับว่าเขาต้องการคำอธิบายจากเธอ
แต่ก่อนที่ไคท์จะทันได้พูดอะไร ชายคนนั้นก็เดินมาหาฮาร์วีย์ด้วยสายตาเหยียดหยาม เขาเอ่ยปากออกมาอย่างเย็นชา “นายคนรู้ว่าอะไรควรไม่ควรสิ ไอ้เด็กนี่ นายคิดว่าถ้าฉันหักแขนนายทิ้งแล้วจะมีใครกล้าช่วยนายไหม!”
ขณะที่เขาพูด เขาก็พร้อมที่จะลงมือ
ไคท์เริ่มกังวลเมื่อเห็นอย่างนั้น เธอเธอก้าวเข้ามาคั่นกลางระหว่างคนทั้งสองและอธิบายสถานการณ์อย่างรวดเร็ว
“ฮาร์วีย์ รุ่นพี่ ใจเย็น ๆ กันก่อนนะคะ! นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันเท่านั้น!
“ให้ฉันแนะนำให้เป็นคนรู้จักกันนะคะ
“นี่คือเพื่อนที่ฉันเคยพูดถึงผ่านทางโทรศัพท์ ฮาร์วีย์ ยอร์ก เขาเป็นคนที่ช่วยฉันฉันไว้ ฉันจะได้ไม่ต้องแต่งงานกับลูคัส วิลล่าแห่งนี้ก็เป็นของเขาด้วย
“ฮาร์วีย์ นี่คือรุ่นพี่ของฉัน เบรนแนน สแตนตัน อาจารย์ของเขาคือรุ่นพี่ของแม่ฉัน พวกเขาเคยปฏิบัติธรรมในวัดด้วยกัน
“เรามีปัญหากับพ่อของฉัน ถ้าดูจากวิธีการที่เขาชอบทำแล้ว เขาจะส่งคนมาพาฉันกลับไปอย่างแน่นอน
“นั่นคือเหตุผลที่ฉันขอความช่วยเหลือจากอาจารย์ของเขา ฉันก็อยากจะคุยกับคุณเรื่องนี้อยู่หรอกนะ แต่คุณไม่ค่อยอยู่บ้านเท่าไหร่เลย…”
ไคท์ชำเลืองมองฮาร์วีย์อย่างกระวนกระวายเมื่อเธอพูดจบ ไม่แปลกเลยที่เธอจะกลัวว่าจะทำให้เขาโกรธ
