ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1856
คำพูดที่แทงใจดำของฮาร์วีย์ ยอร์กทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของจัสติน วอล์คเกอร์ตึงเล็กน้อย
เห็นได้ชัดว่าฮาร์วีย์ตั้งใจทำให้เขารู้สึกแย่กว่าเดิม!
ในขณะนี้คอนนี่ บรีกำลังมองฮาร์วีย์อย่างเคร่งขรึม แม้ว่าทั้งคู่จะเคยต่อสู้กันมาหลายครั้ง เธอก็ยังไม่สามารถอ่านใจของฮาร์วีย์ได้
ส่วนผู้ชายในชุดสูทสีเขียว เขาเหล่มองฮาร์วีย์อยู่ครู่หนึ่ง แววตาของเขายังคงเย้ยหยันโดยไม่สะทกสะท้าน
ฮาร์วีย์ไม่เปิดโอกาสให้จัสตินพูด เขาหรี่ตาลงและพูดว่า “เอาล่ะ เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์
“ชวนผมออกมากลางดึกแบบนี้คงจะไม่ใช่เพราะอยากทานมื้อเย็นกับผมหรอก ถูกไหม?
“ถ้ามีอะไรจะบอกผมก็บอกมาเลย!
“ถ้าไม่มีผมจะกลับแล้วนะ ลูกสาวของคุณกำลังรอผมอยู่ที่บ้าน”
ฮาร์วีย์หรี่ตาเล็กน้อย เขารู้จุดประสงค์ของจัสตินก่อนที่จะมาที่นี่แล้ว เขาเพียงแต่ยั่วยวนจัสตินอยู่ตลอดเวลา เพราะอยากเห็นว่ารองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ผู้จอมเจ้าเล่ห์คนนี้จะอดทนได้มากเพียงใด
จัสตินหายใจเข้าลึก ๆ และตั้งใจเมินครึ่งหลังของประโยคอย่างชัดเจน จากนั้นเขาก็หรี่ตาลงและพูดว่า “ในเมื่อนายน้อยยอร์กตรงไปตรงมาแบบนี้ ฉันก็จะตรงไปตรงมากับคุณ
“ฉันได้ยินมาว่าคุณเห็นปัญหาของแองเจลิน่าตั้งแต่แวบแรกและสรุปไว้ว่าถ้าเธอป่วยในปีนี้ร่างกายของเธอจะแข็งเกร็งไปหมดก่อนที่เธอจะนอนเป็นผักเปื่อย”
ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย “ใช่ อาการของเธอชัดเจนมาก แม้ว่าผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรองจะมาได้ คุณก็ไม่สามารถช่วยแองเจลิน่าได้อยู่ดี ไม่ต้องพูดถึงแพทย์ผู้เชี่ยวชาญในมอร์ดูเลยด้วยซ้ำ”
ตาของจัสตินกระตุก
“เพราะแองเจลิน่าไม่ได้ป่วย เธอไส้เลื่อนเมื่อตอนที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ พูดอีกนัยก็คือเธอถูกทำให้วิกลจริต”
น้ำเสียงของจัสตินเร่งรีบขึ้นเล็กน้อย “ถ้าอย่างนั้นคุณสามารถแก้ปัญหาการ “วิกลจริต” นี้ได้ไหม?”
“ได้สิ สำหรับผมมันเป็นเรื่องที่ง่ายมาก” ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย “ถ้าผมตกลงที่จะช่วย ผมจะสามารถช่วยเธอได้ภายในครึ่งชั่วโมง
“ยิ่งไปกว่านั้น ผมยังสัญญากับคุณได้ด้วยว่าสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นกับเธออีก”
ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมยแต่เต็มไปด้วยความมั่นใจ
ชายในชุดสูทสีเขียวอดไม่ได้ที่จะเงยหน้ามองฮาร์วีย์อีกครั้ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความดูถูก
“จริงเหรอ? คุณมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ?”
มือขวาของจัสตินสั่นเล็กน้อย
“คุณจะแก้ปัญหาอย่างไร?”
“มันเป็นเรื่องของศิลปะการต่อสู้ แน่นอนว่าผมจะต้องแก้ปัญหาด้วยศิลปะการต่อสู้” จากนั้นฮาร์วีย์ก็พูดเบา ๆ ว่า “ผมบอกคุณได้เท่านี้ ผมไม่สามารถบอกคุณได้ว่าผมจะทำอย่งไร
“เพราะมันเป็นความลับ
“คุณจะเชื่อผมหรือไม่นั้นก็ขึ้นอยู่กับคุณ รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์
“แต่ผมบอกได้เลยว่านี่เป็นวิธีเดียว และยังไงคุณก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากผมแล้ว ถูกไหม?”
คำพูดของฮาร์วีย์ทำให้แววตาของจัสตินเปลี่ยนเป็นเย็นชา
อย่างที่ฮาร์วีย์พูด ถ้าไม่ใช่เพราะความสิ้นหวังของจัสติน ทำไมเขาถึงได้เจาะจงมาหาเขาอีกล่ะ?
ฮาร์วีย์ทำให้เขาจ่ายเงิน 3.2 พันล้านดอลลาร์สำหรับตราหัวหน้าสาขาเมื่อครั้งล่าสุดแล้ว
มีเพียงแต่พระเจ้าเท่านั้นที่จะรู้ว่าครั้งนี้เขาจะเรียกร้องอีกเท่าไหร่
อย่างไรก็ตาม มันจะแสดงให้เห็นว่าเขามีความสามารถจริง ๆ หากเขากล้าที่จะเรียกร้องเยอะ ๆ
จัสตินสงบลงเล็กน้อยในขณะที่คิดเรื่องนี้ จากนั้นเขาก็ถามช้า ๆ ว่า “เพื่อช่วยแก้ปัญหานี้ให้แองเจลิน่าและทำให้มันไม่กำเริบอีก คุณจะต้องการเท่าไหร่?”
จัสตินรู้สึกว่าเขาจะสามารถต่อรองกับฮาร์วีย์ได้โดยใช้เงิน เขาแม้กระทั่งหยิบเช็คเปล่าออกมาและพร้อมที่จะเซ็นทุกเมื่อ
“รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ คุณคิดว่าผมร้อนเงินจริง ๆ เหรอ?”
ฮาร์วีย์พิงเก้าอี้และไขว่ห้าง
“ด้วยสถานะของผม เงินก็เป็นเพียงตัวเลขสำหรับผมเท่านั้น
“ตราบใดที่ไคท์ วอล์คเกอร์มีความสุข ผมก็ไม่ต้องการเงินแม้แต่เหรียญเดียวด้วยซ้ำ”
