ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1866
จัสติน วอล์คเกอร์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากที่เห็นฮาร์วีย์ ยอร์กพยักหน้า แล้วพูดเบา ๆ ว่า “ฮาร์วีย์ ถึงเงื่อนไขจะยังไม่บรรลุทั้งหมด แต่ผมก็ได้แสดงความจริงใจให้คุณเห็นแล้ว
“ผมหวังว่าคุณจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรักษาแองเจลินา จอห์น
“ได้โปรดอย่าบอกผมเลยว่าคุณจะรอจนถึงพรุ่งนี้ ถึงตอนนั้นเธออาจจะเปื่อยเป็นผักไปตลอดชีวิตแล้วก็ได้”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ
“ไม่เลวแฮะ อย่างน้อยผมก็เห็นแล้วว่าคุณจริงใจ”
“ไม่ต้องห่วง ผมรักษาคำพูดของผมเสมอ”
เขาส่งสัญญาณให้คนอื่นออกจากห้องไปชั่วคราวและเดินไปหาแองเจลิน่า
ฮาร์วีย์หยิบมีดผ่าตัดออกมาในขณะที่มองไปที่แองเจลิน่าซึ่งแข็งทื่อราวกับก้อนหิน จากนั้นเขาก็กรีดเข้าที่ข้อมือของเธอ
กระแสเลือดที่เต็มไปด้วยความเย็นไหลออกมาและทำให้ห้องผู้ป่วยเย็นลงเล็กน้อย
นอกจากนั้นแองเจลิน่ายังค่อย ๆ คลายตัวลงเรื่อย ๆ
ฮาร์วีย์เคาะหัวเธอเบา ๆ หลังจากนั้นไม่นานเธอก็หลับไป
ไม่กี่นาทีต่อมาฮาร์วีย์ก็เดินออกจากห้องผู้ป่วยไปอย่างเฉยเมย
จัสตินรีบวิ่งไปหาฮาร์วีย์ทันทีเธอเห็นเขาแล้วกระซิบว่า “คุณยอร์ก อาการของเธอเป็นอย่างไรบ้าง?”
ฮาร์วีย์ตอบด้วยความใจเย็นว่า “ผมรักษาอาการป่วยของเธอแล้ว
“อีกไม่นานเธอก็จะฟื้น แค่ให้หมอมาตรวจร่างกายของเธออีกทีก็พอ”
“ดี! เยี่ยมมาก! มหัศจรรย์!”
จัสตินรู้สึกเบิกบานหลังจากที่ได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ความกังวลและความเหน็ดเหนื่อยบนใบหน้าของเขาสลายหายโดยสิ้นเชิง
นายแพทย์ฟรอสต์และคนอื่น ๆ รู้สึกโล่งใจ พวกเขาจะไม่ต้องทนทุกข์ทรมานกับการรักษาแองเจลิน่าอีกต่อไป
หลังจากที่ตรวจร่างกายของเธออย่างละเอียด พวกเขาก็พบว่าร่างกายที่แข็งทื่อของแองเจลิน่านั้นทุเลาลง
ด้วยการดูแลอย่างดี เธอจะกลับมาเป็นปกติแน่นอน
หลังจากที่เห็นผลลัพธ์แล้ว จัสตินก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมฮาร์วีย์
“คุณยอร์ก คุณมีพรสวรรค์จริง ๆ ! ช่างน่าประทับใจ!”
ในขณะนั้นจัสตินกำลังชื่นชมฮาร์วีย์จริง ๆ
ถ้าทั้งสองไม่ได้เป็นศัตรูกัน จัสตินจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ฮาร์วีย์มาเป็นลูกน้องของเขา
น่าเสียดายที่ทั้งหมดนั้นเป็นเพียงความฝัน
“อาการป่วยของแองเจลิน่าหายดีแล้วก็จริง”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ
“แต่จะที่ดีที่สุดหากเธอพักฟื้นตามที่หมอบอกและไม่คิดเรื่องอื่นใด
“ร่างกายแข็งทื่อเป็นเพียงอาการแรกของโรคบ้า อาการที่สองเรียกว่า ‘กิเลสอันเร่าร้อน’
“คุณอย่าพยายามหาวิธีแก้ไขอาการนั้นเองและรอให้ผมมาจัดการกับมันจะดีกว่า
“ถ้าไม่อย่างนั้น ผมอาจจะจัดการกับมันได้ไม่หมดดีด้วยซ้ำ”
“ผมไม่ใช่หมอสักหน่อย”
ฮาร์วีย์ตบไหล่จัสตินแล้วพูดว่า “เจอกันพรุ่งนี้ครับรองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์
“พรุ่งนี้ผมจะจัดการกับปัญหาของภรรยาของคุณ”
จู่ ๆ สีหน้าของจัสตินก็แข็งทื่อและน่ากลัวอย่างยิ่ง
จากนั้นเขาก็ยิ้มในขณะที่หรี่ตาไปครู่หนึ่ง
“พ่อหนุ่ม สุภาพบุรุษจะไม่เล่นลิ้นกับรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ กันนะ!”
แน่นอนว่าจัสตินจะรู้ดีว่าฮาร์วีย์ไม่มีทางที่จะรักษาอาการป่วยของแองเจลิน่าให้หายขาดก่อนที่ไคท์ วอล์คเกอร์จะได้รับคำชี้แจงที่ยุติธรรมเรื่องแม่ของเธอ
พูดง่าย ๆ ก็คือ ฮาร์วีย์ไม่ไว้ใจเขา
จัสตินค่อนข้างโกรธในขณะนี้ เขาอุตส่าห์จริงใจ แต่ทำไมฮาร์วีย์ถึงยังไม่เชื่อใจเขาอีก?
จริงอยู่ว่าเขาไม่ได้วางแผนที่จะให้คำอธิบายแก่พวกเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
เขายังเตรียมการเรื่องการขึ้นสู่อำนาจของไคท์ ซึ่งก็คือ เธอจะได้เข้ารับตำแหน่งซีอีโอและจะถูกไล่ออกในวันเดียวกัน…
