ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1894
ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้พูดอะไรไคท์ก็พูดขึ้น มีความลังเลอยู่ในน้ำเสียงของเธอ
“ฮาร์วีย์ พ่อของฉันเพิ่งฟื้นขึ้นที่โรงพยาบาล เพราะเขาฝืนตัวเอง และเขาก็บอกให้ฉันไปคฤหาสน์ตระกูลวอล์คเกอร์ในวันพรุ่งนี้
“เขาบอกว่าจะอธิบายทุกอย่างให้ฉันฟังต่อหน้าคนทั้งตระกูล
“เพราะงั้นฉันก็เลยคิดว่า…
“พรุ่งนี้คุณไม่ควรไปกับฉัน
“ยังไงซะมันก็เป็นเรื่องน่าอับอายในตระกูล”
ไคท์ดูคล้ายจะใจสลาย
ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ แล้วก็นึกอะไรบางอย่างได้
เป็นไปได้มากว่าไคท์รู้ความจริงและเธอก็ไม่ต้องการให้ฮาร์วีย์รู้เรื่องนี้
ศักดิ์ศรีอย่างสุดท้ายของเธอยังเหลืออยู่ เมื่อพิจารณาจากบุคลิกของไคท์แล้ว เธอคงไม่อาจยอมรับได้หากฮาร์วีย์ได้รู้ความจริงของเรื่องนี้
ฮาร์วีย์พยักหน้าโดยไม่ต้องคิด
“ก็ได้ ถ้างั้นคุณก็ไปด้วยตัวเองเถอะ ผมจะให้เบรนแนนไปกับคุณด้วย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นให้ติดต่อผมให้เร็วที่สุด”
“ตกลง”
ไคท์พยักหน้า
“อีกอย่างนึง ตอนนี้พ่อก็หมดอำนาจในวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นแล้ว เขาลำบากมามากพอแล้ว ยังไงครั้งนี้คุณรักษาแองเจลิน่าให้หายเป็นปกติได้ไหม?
“ถือว่านี่เป็นสิ่งที่ฉันจะตอบแทนเขาที่ดูแลฉันมาตลอดหลายปี”
ฮาร์วีย์มองออกว่าไคท์ไม่อาจตัดความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับตัวเธอเองได้ แม้ว่าจัสตินจะไม่แยแสเธอเลยก็ตาม
อันที่จริงไคท์ยังนึกสงสารจัสตินที่เขาต้องมาลงเอยแบบนี้
“ก็ได้ พรุ่งนี้เราแยกย้ายกันไปเถอะ พรุ่งนี้เช้าผมจะไปโรงพยาบาลส่วนคุณก็ไปที่ตระกูลวอล์คเกอร์แล้วกัน
“ถ้าทุกอย่างราบรื่น เราก็น่าจะได้มาทานมื้อกลางวันด้วยกัน”
จากนั้นฮาร์วีย์ก็บิดขี้เกียจ
หากพอมีเวลาเหลือพวกเขายังสามารถทานมื้อกลางวันด้วยกันได้ แต่ไม่มีทางที่พวกเขาจะได้ทานอาหารเย็นด้วยกัน
…
ในเวลาเดียวกัน ที่พาราเมาท์แห่งมอร์ดู
แกร๊ก!
จัสตินนั่งอยู่บนโซฟาด้วยสีหน้าเศร้าหมอง เขาขว้างถ้วยกาแฟในมือจนมันกระเด็นไปกระแทกเข้ากับมุมกำแพง
ลูคัสนั่งอยู่ตรงหน้าเขา กำลังตัดแต่งเล็บอย่างใจเย็น
“คุณลุง ผมได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้เเล้ว
“ทำไมต้องโกรธเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ด้วย?
“พอพรุ่งนี้คุณได้เข้ารับตำแหน่งหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู ทุกอย่างจะอยู่ภายใต้การควบคุมของคุณไปโดยปริยาย
“เมื่อเป็นเช่นนั้น คุณจะสามารถจัดการกับฮาร์วีย์ได้ตามต้องการ ผมพูดถูกไหมล่ะ?”
จัสตินเงยหน้าขึ้นและจ้องไปที่ลูคัส จากนั้นเขาก็ตอบช้า ๆ ว่า “เจ้าชายฌอง คุณส่งเลอบรอนไปจัดการกับฮาร์วีย์แล้วไม่ใช่หรือ?
“ทำไมเขาถึงมียังมีชีวิตอยู่ล่ะ?
“ถ้าคุณโค่นฮาร์วีไปตั้งเเต่เเรก เรื่องพวกนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น!”
ลูคัสสงบนิ่ง “มีบางอย่างที่คุณยังไม่รู้ คุณวอล์คเกอร์ แม้ว่าผมจะส่งเลอบรอนให้ไปจัดการเขาแล้ว แต่ก็มีคนอื่นคอยปกป้องฮาร์วีย์อยู่
“คุณก็ค่อนข้างคุ้นเคยกับคน ๆ นี้ด้วยเหมือนกัน
“ปกป้องฮาร์วีย์? ถ้าเป็นหัวหน้าลีโอนาร์ด…”
จัสตินขมวดคิ้ว
“ไม่ใช่เขา” ลูคัสตอบพร้อมยิ้มจาง ๆ
“เป็นคนที่สำคัญกับคุณมากกว่านั้น”
“ราเชล?!”
สีหน้าของจัสตินเปลี่ยนไป
ราเชลเป็นคนที่จัสตินให้ความสนใจมากที่สุดในมอร์ดู เพราะเธอเป็นอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดของเขาในการขึ้นเป็นหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู
“แน่นอนที่สุด และจากแหล่งข่าวของผม การปรากฏตัวของฮาร์วีย์ก็น่าจะมีเหตุมาจากเธอ ทุกสิ่งที่เขาทำจนถึงตอนนี้ล้วนแล้วแต่เป็นการต่อต้านคุณทั้งนั้น เป้าหมายของพวกเขาคือขัดขวางไม่ให้คุณขึ้นสู่อำนาจ
“แต่เรื่องในคืนพรุ่งนี้คุณน่าจะสบายใจได้ หัวหน้าวอล์คเกอร์ นอกจากยูจีนผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณแล้ว ผมได้เชิญมืออาชีพอีกคนมาดูแลความเรียบร้อยของที่นี่ให้คุณ
“คุโรดะออกมาพบคุณวอล์คเกอร์”
