ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1897
ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น “แล้วคุณคิดว่าไงล่ะ?”
แองเจลิน่าหัวเราะคิกคัก
“ฉันคิดว่าคุณค่อนข้างมีเอกลักษณ์นะ คุณยอร์ก คุณจะไม่ทำเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้”
ฮาร์วีย์พูดช้า ๆ “ตั้งแต่ที่เราทำข้อตกลงกัน ผมจะรักษาสัญญาเสมอ คุณสัญญาว่าจะให้คำชี้แจงแก่ไคท์เพราะงั้นผมจึงช่วยจัดการกับอาการเจ็บหน้าอกที่คุณมีมาตั้งแต่เริ่มฝึกศิลปะการต่อสู้โบราณ
“ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร”
มีบางอย่างที่ฮาร์วีย์ไม่ได้พูด เมื่อแองเจลิน่าฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาก่อน เธอย่อมต้องได้รับผลข้างเคียงอื่น นอกเหนือจากอาการที่เจ็บหน้าอก
แต่เนื่องจากอาการของเธอทั้งสองถูกยับยั้งไว้อย่างสมบูรณ์ จึงไม่มีอาการอื่น ๆ กำเริบขึ้นมาอีก
เมื่ออาการทั้งสองอย่างของเธอหายไป อาการอื่น ๆ ก็จะแสดงขึ้นตามลำดับ
แน่นอนว่าหากแองเจลิน่าเลิกเล่นแง่กับเขา ฮาร์วีย์ก็จะไม่รังเกียจที่จะจัดการกับปัญหาทั้งหมดให้เธอก่อนที่เธอจะรู้ตัวเสียอีก
ฮาร์วีย์หยิบมีดผ่าตัดขึ้นมาขณะที่เขาพูด ก่อนจะกรีดมันลงที่หลังของแองเจลิน่าเบา ๆ
เลือดร้อนระอุพุ่งออกมาจากบาดแผล ขณะที่เลือดไหลออกมา แองเจลิน่าก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าความร้อนรุ่มในหัวใจของเธอที่ค่อย ๆ สลายไป ร่างกายของเธอฟื้นตัวได้ในทันที
“ตอนนี้ฉันหายแล้วจริง ๆ เหรอ?”
เธอรู้สึกผ่อนคลายอย่างมากราวกับว่าเธอจะเริ่มออกกำลังกายได้ทันที
ในไม่ช้าเธอก็สรุปได้ว่าฮาร์วีย์ไม่ได้ปิดบังอะไรเธออีกแล้ว มันไม่น่าจะมีอาการอื่นหลงเหลืออยู่ในร่างกายของเธออีก
“คุณมีฝีมือนี่ คุณยอร์ก เป็นคนรักษาคำพูดเสียด้วย ปัญหาของฉันได้รับการแก้ไขสักที!
“ฉันเริ่มชอบคุณมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว!”
แองเจลิน่าไม่ใส่ใจที่จะใส่เสื้อผ้าของเธอกลับคืนและหันหลังไป ก่อนที่รูปร่างอันงดงามของเธอจะเผยออกมาให้เห็น เธอมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยตัณหา
“ทำไมเราสองคนไม่ทำข้อตกลงร่วมกันล่ะ?
“ไคท์ก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงผอมแห้ง เธอไม่มีหน้าอกที่อวบอิ่มและเธอก็ไม่มีบั้นท้ายที่สวยงามด้วย เธอมีดีตรงไหน?
“ทำไมคุณไม่มาเป็นคนคุ้มกันของฉันแทนล่ะ? ฉันสัญญาว่าจะโอนหุ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์ของเธอใน วอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นให้คุณ
“ยิ่งกว่านั้น ฉันจะมอบเงินปันผลมูลค่าร้อยล้านดอลลาร์แก่คุณทุกปีอีกด้วย
“ฉันให้ทุกสิ่งที่คุณต้องการได้ ฉันจะทำให้คนพอใจที่นี่เดี๋ยวนี้ มันว่าเข้าท่าไหม”
ดวงตาของฮาร์วีย์กระตุก นี่คือสิ่งล่อใจของสตรีวัยผู้ใหญ่ในตำนาน
ฮาร์วีย์ถอยไปสองสามก้าว เขาจ้องมองแองเจลิน่าด้วยสายตาเย็นชา “นายหญิงวอล์คเกอร์ ผมต้องยอมรับเลยว่าเงื่อนไขของคุณค่อนข้างฟังดูเข้าท่า
“แต่สำหรับผมแล้ว สิ่งเหล่านี้ไม่เพียงพอที่จะให้ผมทรยศต่อความไว้วางใจของไคท์ได้หรอก”
แองเจลิน่าหัวเราะเบา ๆ
“เราก็โต ๆ กันหมดแล้วนี่ คุณยอร์ก คุณควรรู้ว่าในโลกใบนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่ามิตรแท้ศัตรูถาวร
“คนเราไม่ทรยศอีกฝ่ายก็เพราะว่าราคาของการทรยศไม่ดึงดูดใจมากพอก็เท่านั้น
“ทำไมคุณไม่บอกถึงสิ่งที่คุณต้องการจริง ๆ มาล่ะ
“ฉันจะให้ทุกสิ่งที่คุณขอ ตราบใดที่คุณยังอยู่เคียงข้างฉัน ฉันจะให้ทุกอย่างที่คุณต้องการ คุณคิดว่าดีไหม?”
ฮาร์วีย์หรี่ตา
“ทุกอย่างเลยหรอ?”
แองเจลิน่าลูบไล้ใบหน้าของฮาร์วีย์เบา ๆ แล้วพูดเบาๆ ว่า “แน่นอน
“เงิน?
“ผู้หญิง?
“อำนาจ?
“ขอแค่พูดมา คุณก็จะได้ทุกสิ่งที่คุณต้องการ เลิกกับไคท์เถอะ คุณยอร์ก มาหาฉันดีกว่า
“ให้ฉันดูแลคุณ รักคุณ และพลีกายถวายชีวิตให้!”
ทันใดนั้นหยดเลือดก็ปรากฏขึ้นระหว่างนิ้วของแองเจลิน่า ใบหน้าของเธอมีท่าทางแปลก ๆ ขณะที่เธอยิ้มอย่างอบอุ่นให้ฮาร์วีย์ แล้วค่อย ๆ หยดเลือดลงบนหน้าผากของฮาร์วีย์…
