ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 1909

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1909

“อยากตายพร้อมกันใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์ ยอร์กเอื้อมมือออกไปและตบหน้าลูคัส ฌองเบา ๆ เป็นการขู่

“ในสายตาของแก แกคงจะคิดว่าตัวเองเป็นเหมือนเครื่องลายครามที่ดีเลิศและมีคุณค่า ในระหว่างที่คนอย่างฉันเป็นเหมือนหม้อดินที่สกปรกและต่ำต้อย

“แล้วแกจะอยากตายพร้อมกับฉันทำไม?

“บ้าไปแล้วเหรอ?”

ลูคัสขมวดคิ้วและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นแกต้องการอะไร?

“แกจะไม่มีโอกาสแม้แต่จะเสียใจทีหลังด้วยซ้ำถ้าแกทำให้ฉันโกรธขึ้นมา”

เลนนี่ ทอมป์สันยืนขึ้นและตะโกนจากที่ไม่ไกลว่า “ฮาร์วีย์ คนบางคนแกเองก็ไม่ควรที่จะทำให้พวกเขาขุ่นเคืองนะ!

“อย่าแม้แต่คิดที่จะเปรียบเทียบเจ้าชายฌองกับคนอย่างไบรอัน โฮลท์!

“ถ้าแกทำร้ายเจ้าชาย แม้แต่ชีวิตของแกก็ไม่พอที่จะชดใช้ได้!”

เพี๊ยะ!

ฮาร์วีย์ตบลูคัสอีกครั้ง ครั้งนี้เขาใช้แรงมากพอที่จะทำให้ฟันของลูกคัสหลุดไปหนึ่งซี่

“ดูสิ ลูกน้องของแกนี่ไม่เชื่อฟังเอาสะเลยว่าไหม?

“ก่อนหน้านี้ฉันพูดไปแล้วนะว่าถ้าใครพูดเรื่องไร้สาระอีก ฉันจะตบแก และตอนนี้ยังเหลืออีกตั้งห้าครั้ง!”

ฮาร์วีย์หรี่ตาลงและเริ่มตบลูคัสตามใจชอบ

เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!

หลังจากที่ตบไปห้าครั้ง ฟันของลูคัสก็แทบจะหมดปาก ฉากนี้ทำให้เมซี่ ฮาเวิร์ดและคนอื่น ๆ หวาดกลัวอย่างมาก

พวกเขายังคงมีคำขู่มากมายที่อยากจะพูด อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้พวกเขาไม่แม้แต่จะกล้าส่งเสียงแม้แต่นิดเดียว

“ดูสิ ทีนี้ล่ะเงียบกันเลย”

ฮาร์วีย์ยกใบหน้าที่ช้ำและบวมของลูคัสขึ้นและหัวเราะเบา ๆ “ในเมื่อลูกน้องของแกเลิกอวดดีแล้ว เราจะคุยกันได้หรือยัง?”

ลูคัสกระอักเลือดออกมาเต็มปาก สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปก่อนที่เขาจะรวบรวมสติได้หลังจากนั้นไม่นาน

“ฮาร์วีย์ ไม่ว่าแกกับฉันจะขัดแย้งกัน มีสิ่งหนึ่งที่ฉันต้องยอมรับ นั่นคือแกมีทักษะและความกล้าหาญมาก อย่างน้อยแกก็เป็นคู่ต่อสู้ที่น่าเกรงขามที่สุดที่ฉันเคยเจอหลังจากที่ผ่านไปหลายปี

“แกควรจะรู้สึกเป็นเกียรติ

“แม้ว่าทั้งหมดนี้จะเป็นเพราะความสะเพร่าของฉันเอง แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าแกมีพลังมาก

“นอกจากนี้ ฉันได้ยินมาว่าแกแก้ปัญหาได้อย่างรวดเร็วและช่วยให้ไคท์ วอล์คเกอร์ได้รับตำแหน่งของเธอใน องค์กรวอล์คเกอร์

“ทักษะและไหวพริบแบบนี้หาได้ยาก

“แม้แต่ในมอร์ดู เมืองที่มีคนมีพรสวรรค์มากมาย ก็ยังยากที่จะเจอคนอย่างแก”

ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดว่า “ขอบคุณสำหรับคำชมเจ้าชายฌอง แต่การสรรเสริญอย่างกะทันหันของแกทำให้ฉันรู้สึกขนลุกเล็กน้อย

“อย่าบอกนะว่าแกกำลังพยายามจะซื้อใจฉัน?”

“ใช่ แกฉลาดมาก” ลูคัสกลับมาสงบอย่างสมบูรณ์ “คนอย่างแกมีคุณสมบัติที่จะได้เข้าชนชั้นสูงของมอร์ดูได้แน่นอน

“แน่นอนว่าแกจะต้องมีคนหนุนหลังที่ดีและกำลังเพียงพอ ไม่อย่างนั้น ถ้าแกจะเก่งแค่การต่อสู้ แกก็จะเป็นได้แค่อันธพาลไปตลอดชีวิต

“แม้ว่าไคท์จะมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย แต่ครอบครัววอล์คเกอร์ก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรในมอร์ดู

“ไม่ว่าเธอจะดิ้นรนแค่ไหน ไม่ว่าเธอจะมีความสามารถแค่ไหน หน้าที่ในฐานะลูกสาวของเธอก็คือการแต่งงานออกจากบ้าน ความมั่งคั่งของตระกูลวอล์คเกอร์ก็จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเธออีก

“ยิ่งกว่านั้น การแต่งงานกับเธอเป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลงระหว่างฉันกับจัสติน วอล์คเกอร์ เพราะด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่ฉันจะสามารถสนับสนุนให้เขาก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งในสาขาของหลงเหมินได้อย่างเต็มที่

“เพราะฉะนั้นนะฮาร์วีย์ แกอย่าโง่หน่อยเลย แกจะทำร้ายครอบครัววอล์คเกอร์ ตระกูลฌองและหลงเหมินเพียงเพราะผู้หญิงคนเดียวเหรอ? มันคุ้มเหรอ?

“เพียงเพราะเห็นแก่ผู้หญิงคนหนึ่ง แกจะอยู่รอดในมอร์ดูหรือแม้แต่ประเทศ H อันยิ่งใหญ่ได้ยาก แกคิดว่ามันคุ้มจริง ๆ เหรอ?”

เขายืนขึ้นแล้วพูดต่อช้า ๆ ว่า “แกเป็นคนที่ฉลาดนะ แกน่าจะรู้ว่าผู้หญิงมันจะมาแล้วก็ไป!

“หากในอนาคตแกมีฐานะและมีอำนาจ แกจะได้ผู้หญิงอีกมากมาย”