ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1924
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก คุณไม่เห็นหรือว่าไทสัน วูดส์ซึ่งชนะการแข่งขันห้ารอบติดต่อกันถูกขวานของยูจีน โบวี่ฟันจนพ่ายแพ้ไป?
“คุณไม่เห็นเหรอว่ายูจีนแข็งแกร่งแค่ไหน?
“จัสติน วอล์กเกอร์กำลังเข้ารับตำแหน่งหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู และนั่นจะไม่มีอะไรเปลี่ยนไป แล้วนี่คุณพยายามจะทำอะไร?
“คุณวางแผนที่จะหยุดเขา?
“คุณมีค่าพอหรือไง”
แองเจลิน่า จอห์นและคนอื่น ๆ จ้องมองฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
‘ชายผู้ไม่มีหัวนอนปลายเท้าคนนี้ยังกล้าท้าทายจัสตินทั้งที่ก็เห็นกับตาแล้วว่ายูจีนเข้ามาอย่างแข็งแกร่งแล้วนี่เขายังทำราวกับว่ากำลังจะขึ้นไปต่อสู้บนสังเวียนอีก’
‘เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร’
‘น่าขันอะไรอย่างนี้!’
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ แล้วตอบอย่างใจเย็นว่า “นายหญิงวอล์กเกอร์ ถ้าอย่างนั้นเรามาพนันกันไหมล่ะ”
“หืม?”
แองเจลิน่าตัวแข็งชื่อ
“ผมสามารถทำให้ยูจีนลอยไปได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว ถ้าผมทำไม่ได้ ผมยินดีที่จะคลานออกไปจากที่นี่ในวันนี้
“แต่ถ้าผมทำได้ คนจะต้องเป็นคนคลานออกไปจากที่นี่ ฟังดูเป็นไงบ้าง”
ฮาร์วีย์พูดด้วยท่าทีไม่ยืดอ่ะราวกับว่าเขากำลังพูดเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับตัวเอง
“คุณ…”
แองเจลิน่าไม่รู้ว่าจะตอบฮาร์วีย์อย่างไร
“ฉันรู้ว่าคุณยังพอมีความสามารถอยู่บ้างฮาร์วีย์ แต่กังฟูง่อย ๆ ของคุณมันไม่พอให้อวดหรอกนะ!
“ฉันล่ะสับสนจริง ๆ ว่าทำไมตอนนี้ไคท์ถึงชายตาแลคุณ
“แค่เพราะพอมีความสามารถก็ทำตัวอย่างยโสโอหังซะเหลือเกิน คุณคิดว่าตัวเองเป็นพวกไร้พ่ายอะไรแบบนั้นหรอ?
“คุณจะส่งยูจีนให้ลอยไปด้วยการตบเพียงครั้งเดียวเนี่ยนะ?
“ถ้าคุณต้านการเคลื่อนไหวของยูจีนได้แม้แต่ครั้งเดียว ฉันจะยอมคุกเข่าแล้วเรียกคุณว่าคุณปู่เลยด้วยซ้ำ
“เห็นแก่ที่คุณช่วยชีวิตฉันไว้ก่อนหน้านี้ ฉันขอร้องล่ะ
“หัดเจียมตัวซะบ้าง เมื่อหยุดหาเรื่องทำให้ตัวเองต้องขายขี้หน้าชาวบ้านเขาได้แล้ว!”
แองเจลิน่าหัวเราะอย่างเย็นชา เธอไม่สามารถเข้าใจได้ว่าคนโง่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่เช่นนี้สามารถช่วยเธอได้อย่างไร
บางทีเขาอาจจะโชคดี
ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่สนใจแองเจลิน่า เขาหันสายตาไปทางไคท์แล้วยิ้มอย่างอบอุ่น
“ไคท์ คุณคิดว่าผมสามารถส่งยูจีนให้ลอยออกไปได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียวหรือเปล่า?”
“แน่นอน คุณทำได้แน่”
ไคท์เชื่อใจฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างเต็มที่
หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ฮาร์วีย์ ยอร์กก็ลูบหัวของไคท์แล้วหันกลับไปเผชิญหน้ากับสังเวียนดังเดิม
ในขณะนี้ ในที่สุดจัสตินก็สังเกตเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับฝั่งของฮาร์วีย์
คอนนี่ บรีเดินขึ้นมาจากด้านข้างและจ้องมองที่ฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างเย็นชา
“หัวหน้าวอล์คเกอร์บอกฉันทุกอย่างแล้ว เขาไม่รู้ว่าคุณแอบเข้ามาที่นี่ได้ยังไง
“แต่นี่คือเหตุการณ์สำคัญในการเข้ารับตำแหน่งหัวหน้าสาขาของเขา!
“ถ้าคุณออกไปจากที่นี่ตอนนี้ เราจะตอบแทนคุณด้วยการไม่หักขาของคุณ!”
แองเจลิน่าจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าผิดหวัง
“คุณได้ยินไหมฮาร์วีย์?
“คุณโชคดีที่จัสตินยังอารมณ์ดีอยู่! ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”
ฮาร์วีย์ยิ้ม
“คอนนี่บอกจัสตินว่าผมจะให้เขาอยู่ในฐานะรองหัวหน้าสาขาเพื่อเห็นแก่ไคท์และนี่คือคำเตือน
“อย่าแม้แต่จะคิดขึ้นรับตำแหน่งหัวหน้าสาขา”
ฮาร์วีย์ตบหน้าแองเจลิน่าเบา ๆ ก่อนที่เขาจะมุ่งหน้าไปยังเวที
“คุณกำลังพยายามจะทำอะไรฮาร์วีย์?
“คุณคู่ควรที่จะอยู่ในสังเวียนด้วยเหรอ?
“ต่อให้คุณจะทำอย่างนั้น คู่ต่อสู้ของคุณคือยูจีนเชียวนะ!
“คุณกำลังรนหาที่ตาย!”
แองเจลิน่าตกตะลึง เธอไม่รู้ว่าฮาร์วีย์เป็นคนเอาแต่ใจขณะนี้
สีหน้าของคอนนี่เปลี่ยนไปอย่างมาก
“ฮาร์วีย์กลับมานี่! คุณไม่ควรขึ้นไปบนนั้น!”
ฮาร์วีย์เพิกเฉยต่อคำเตือนและเดินไปข้างหน้าในขณะที่ความสนใจของเขาคงทะยานถึงขีดสุด จากนั้นเขาก็ปีนขึ้นไปบนสังเวียน