ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1925
สายตาของจัสติน วอล์คเกอร์เปลี่ยนไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์ก จากนั้นเขาก็ตัวแข็ง
“ฉันบอกให้ชายคนนี้ออกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?
“ทำไมเขาถึงยังอยู่ในสังเวียน?
“เขาคู่ควรงั้นหรือ”
ในเวลานั้น จัสตินไม่ต้องการให้ใครมาทำลายช่วงเวลาของเขา
แม้ว่าเขาจะดูหมิ่นฮาร์วีย์ แต่เขาต้องยอมรับว่าฮาร์วีย์นั้นมีฝีมือดีทีเดียว
แต่หลังจากคิดว่านี่เป็นสังเวียนของหลงเหมิน จัสตินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ผู้ที่ไม่ได้มาจากหลงเหมินจะไม่สามารถเข้าไปในสังเวียนได้
แม้แต่ไทสัน วูดส์ก็ถูกสันนิษฐานว่าเป็นสาวกของหลงเหมิน ก่อนที่จะเข้าสู่สังเวียน
“เฮ้ เฮ้ เฮ้ เด็กนี่มาจากไหน?”
“ไม่ว่าใครก็เข้าไปเดินเล่นในสังเวียนของหลงเหมินสาขามอร์ดูได้งั้นหรือ?”
“เขาไม่มีสมองหรือไง? เขาไม่รู้หรือไงว่าถ้าเขาขึ้นสังเวียนในตอนนี้ ก็เท่ากับว่าเขากำลังท้าทายยูจีน โบวีและหัวหน้าวอล์คเกอร์”
“เขาทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร! เขากำลังรนหาที่ตาย!”
หลายคนแสดงความสงสาร ชายที่อยู่ ๆ ก็โผล่มาอย่างเขากำลังขีดเส้นตายของตัวเองทันทีที่เขาปีนขึ้นไปบนสังเวียน
แต่ที่ฝั่งตรงข้ามของอัฒจรรย์สูง ราเชล ฮาร์ดี และไอเดน บาวเออร์ยืนขึ้นโดยไม่รู้ตัวในขณะที่แสดงความชื่นชมเมื่อพวกเขาเห็นฮาร์วีย์ ยอร์กเดินออกมา
แม้แต่ไทสันซึ่งอยู่ใต้สังเวียนก็โค้งคำนับด้วยความเคารพ
น่าเสียดายที่ทุกคนมองเห็นฮาร์วีย์แต่ไม่ได้สังเกตเห็นคนอื่น ๆ
ภายใต้การจ้องมองของฝูงชนที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ ฮาร์วีย์ ยอร์กก็เดินเข้าไปในสังเวียนอย่างมุ่งมั่น
ฮาร์วีย์เบื่อที่จะต้องพูดจาอ้อมค้อม เขาใช้นิ้วชี้กวักเรียกยูจีนและพูดอย่างใจเย็นว่า “ถ้าคนเอาชนะผมได้ จัสตินจะได้เป็นหัวหน้าสาขาคนใหม่”
“แก…”
ยูจีนตัวแข็งเล็กน้อย จากนั้นเขาก็มองไปที่จัสติน หลังจากเห็นจัสตินพยักหน้าเบา ๆ ยูจีนก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย พร้อมกันกับที่ยกขวานขึ้นทันที
จิตสังหารแผ่ออกมาจากยูจีนในชั่วพริบตา ทั่วทั้งบูโดกันดูเหมือนจะมีอุณหภูมิลดลง
ฝูงชนเงียบกริบ
ก่อนหน้านี้พวกเขากรีดร้องด้วยความเหยียดหยาม แต่จากนั้นพวกเขาก็ต้องกลั้นหายใจขณะดูการแสดงอย่างเคร่งขรึม
มันเป็นภาพที่หายากที่มืออาชีพอย่างยูจีนจะต่อสู้
บางทีเขาอาจจะชนะด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวเหมือนเมื่อก่อน
ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็นช่วงเวลาแห่งการทำลายล้างของยูจีนอีกครั้ง
“ตาย!”
ทันใดนั้น ยูจีนก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีหลังจากสะสมพลังจนถึงขีดสุดและเหวี่ยงขวานด้วยแรงทั้งหมดที่มี
ฮาร์วีย์ยิ้มหลังจากเห็นภาพนั้นโดยไม่ขยับกล้ามเนื้อแม้แต่มัดเดียว
“หึ.. เขากล้าที่จะยั่วยูจีนด้วยทักษะที่ต่ำกว่ามาตรฐานงั้นหรือ? ถ้าไม่โง่ก็บ้าไปแล้วล่ะ!”
“ยูจีนเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผู้นำวอล์คเกอร์! ตั้งแต่วินาทีแรกที่เด็กคนนี้ท้าทายเขาชะตากรรมของเด็กคนนี้ก็ถูกปิดตายลงไปแล้ว!”
“เฮ้อ หากข่าวนี้แพร่ออกไป ผู้คนจะคิดว่าหลงเหมินรังแกอ่อนแอกว่า!”
“เด็กคนนี้โดนหาที่ตายเอง! ขอโทษใครไม่ได้นอกจากตัวเอง!”
“หวังว่าพอไปเกิดใหม่แล้ว เขาจะเข้าใจอะไร ๆ ที่ชัดเจนขึ้น!”
สาวกหลงเหมินต่างแสดงสีหน้าเห็นอกเห็นใจ
แม้ว่าฮาร์วีย์จะเป็นคนส่งตัวเองไปตาย แต่ทุกคนก็ยังรู้สึกสงสารเขา
พวกเขาทั้งหมดถ่ายถอนใจเมื่อคิดว่ามันเป็นจุดจบของเขา
ผู้คนจำนวนมากตกอยู่ในความเงียบ เพื่อรอดูว่าความตายของชายผู้ไม่รู้อีโนอีเนคนนี้จะน่าสยดสยองเพียงใด
ก่อนที่ใครจะทันได้มีปฏิกิริยา…
ขวานของยูจีนก็ถูกเหวี่ยงไปที่ใบหน้าของฮาร์วีย์ทันที
ฮาร์วีย์ก้าวขาไปข้าง ๆ และสอดตัวเข้าไปใต้วงแขนของยูจีน เขาแทบไม่หลบการโจมตีแม้สักนิด
จากนั้นฮาร์วีย์ก็ยกมือขวาขึ้นแล้วเหวี่ยงไปข้างหน้า
เพี๊ยะ!